Morgunblaðið - 13.04.1994, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. APRÍL 1994
félk f
fréttum
Morgunblaðið/pþ
SKEMMTUN
Ellilífeyrisþegar „fíla“ Sniglabandið
í FYRSTA sinn í sjötíu ára sögu Elliheimilisins Grund-
ar kom popphljómsveit í heimsókn til þess að leika
fyrir heimilisfólkið. Þetta voru félagar í Sniglabandinu,
sem tóku sig til og buðu upp á skemmtunina. Þeir
spiluðu jafnt Landleguvalsinn og Kaupakonuna hans
Gísla í Gröf eins og rokk og blús nútímans, sem táning-
um er tamar að hlusta á en öldruðu fólki. Hafði heimil-
isfólkið á Grund gaman af þessari heimsókn, enda var
mikið klappað og takturinn sleginn með stafnum hjá
einstaka heimilismanni. Er best að láta eina áttatíu
og eins árs konu lýsa því hvemig henni þótti. „Þeir
voru hreint stórkostlegir,“ sagði hún og Ijómaði. Á
myndinni má sjá Palmi Sigurhjartarson píanóleikara
og Björgvin Ploder tommuleikara taka á móti þakk-
læti heimilismanna að loknum popptónleikunum á
Grund.
Fylgstu meb á mibvikudögum!
Úr verino kemur út á mibvikudögum. Þar er ítarleg umfjöllun um allt sem viökemur
sjávarútveginum, allt frá veiöum til sölu sjávarafuröa. Nýjustu fréttir eru sagöar af sjávarút-
veginum, birt eru aögengileg yfirlit yfir aflabrögö, fréttir af fiskmörkuöum, kvóta, dreifingu
skipa á miöunum og fleira. Úr verinu er blaö sem allir lesa sem láta sig sjávarútveginn,
höfuðatvinnuveg landsins, einhverju varða.
Maus spilar aðallega frumsamið nýrokk.
Áheyrendur voru ánægðir með það sem fyrir augu og eyru bar.
ss
Sigurlið Músíktil-
rauna með tónleika
Hljómsveitin Maus, sem sigraði
í Músíktilraunum 1994, héit
tónleika á Tveimur vinum sl. sunnu-
dagskvöld fyrir fullum sal. Hljóm-
sveitin spilar aðallega frumsamið
nýrokk, en hana skipa Eggert Gísla-
son, Birgir Örn Steinarsson, Páll
Ragnar Pálsson og Daníel Þor-
steinsson.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Fjöldi ungs fólks hlustaði á Maus, Strigaskó nr. 42 og Wool spila.
MENNING
Með silfur-
bjarta nál
Ekki höfðu margir í Victon'a heyrt
talað um Elsu Guðjónsson
þangað til fyrir viku. En þeir sem
voru svo heppnir að hlusta á hana,
gleyma því ekki. Þannig hefst blaða-
grein eins þekktasta rithöfundar af
íslenskum ættum í Kanada, Williams
D. Valgardssons, prófessors í „Skap-
andi ritlist" við Victoríuháskóla í Brit-
ish Columbíu. En þangað hafði Elsu
Guðjónsson textílfræðingi í Þjóð-
minjasafninu verið boðið til fyrir-
lestrahalds á vegum minningarsjóðs
Vestur-íslendinganna Richards og
Margretar Beck. Elsa flutti tvo fyrir-
lestra á vegum Becks-sjóðsins. Jafn-
framt var hún einn af fyrirlesurunum
á ráðstefnu um miðaldabúninga og
vefnað og talaði þar um „Uliararfinn:
miðalda textíla á íslandi". Og hafði
þar líka myndasýningu.
Rithöfundurinn Bill Valgarðsson
segir skemmtilega frá því hvemig
hann sótti Elsu og mann hennar, Þór
Guðjónsson fyrrv. veiðmálastjóra, á
flugvöllinn. Og skrifar svo: „Fyrirlest-
ur Elsu hét „Með silfurbjarta nál:
íslenskur útsaumur 1600-1900“. Úr
því þetta er mjög óformleg grein skal
ég segja ykkur hvað ég veit um út-
saum. Amma mín saumaði út. Maður
notar litríkan þráð. Allt og sumt.
Eftir að ég hafði kynnt Elsu, settist
ég og átti von á að leiðast. Það er
víst afleitt viðhorf, en ég er karlmað-
ur og hve margir karlmenn haldið þið
að hætti á það að sækja erindi um
íslenskan útsaum 1600-1900.
Ég sat ekki beinlínis, heldur hallaði
mér upp að veggnum því salurinn var
troðfullur. Það var fyrsta áfallið.
Annað kom mér í opna skjöldu, mér
fannst erindið skemmtilegt. Nægilega
áhugavert til þess að ég ætla að kaupa
bók Elsu um þetta efni næst þegar
ég kem til Islands. Þessar tvöföldu
sýningarvélar, sem ég hafði furðað
mig á þama, sýndu hrífandi dæmi
úr fortíðinni meðan Elsa útskýri það
sem við sáum og hvers vegna það
skipti máli. Eftir fyrirlesturinn
streymdum við öll upp í kaffi og kök-
ur og ég kynntist betur öllu þessu
fólki í Vancouver sem áhuga hefur
af útsaumi en vissi ekkert um ísland
eða íslenskar hannyrðir fyrr en nú.
Daginn eftir flutti Elsa fyrirlestur
um „Islenska þjóðbúninginn, fyrr og
nú“. Aftur urðum við að sækja stóla
í næstu sali og samt þurftu sumir að
standa. Þennan fyrirlestur hafði ég
hlakkað til að heyra síðan ég frétti