Morgunblaðið - 18.10.2000, Qupperneq 60

?)0 MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Dýraglens
Kringlunni 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Grettir
Ferdinand
Smáfólk
Hvað hefur afi þinn
verið að aöhafast upp
á síðkastið?
Hann segist hafa verið
að reyna að ráða eina
af ráðgátum lífsins...
Hvers vegna er hann
núna eldri en fólk sem
honum fannst einu
sinni vera gamalt?
Ævitíminn eyðist
Frá Auðuni Braga Sveinssyni:
BJÖRN Halldórsson, lengi prestur í
Sauðlauksdal (1724-1794), var kann-
ske ekki talinn til okkar mestu
skálda, en þó er eitt ljóð eftir hann,
sem margir kunna að minnsta kosti
eitthvert hrafl úr. Verður það að telj-
ast býsna gott, því að hversu mikið
munu menn kunna eftir rúm tvö
hundruð ár eftir skáld þau, sem nú
er mest hossað og komast á metsölu-
lista bókaverslana fyrir jólin? Ljóð
sr. Björns er á þessa leið:
Ævitíminn eyðist,
unnið skyldi langtum meir.
Síst þeim líflð leiðist,
sem lýist, þar til út af deyr.
Þá er betra þreyttur fara að sofa,
nær vaxið hefur herrans pund,
en heimsins stund líði í leti og dofa.
Ég skai þarfúr þrífa
þetta gestaherbergi,
eljan hvergi hlífa
sem heimsins góður borgari.
Einhver kemur eftir mig, sem hlýtur.
Bið ég honum blessunar,
þábústaðar
minn nár í moldu nýtur.
Manni verður hugsað til þessa
Ijóðs sr. Björns, þegar við sjáum
auglýstar stöður ýmissa þeirra emb-
ættismanna, sem nú eru að íylla
sjöunda áratuginn og eiga, lögum
samkvæmt, að láta af störfum. Einn
góðan veðurdag vakna menn upp við
það, að hið opinbera hefur ekki leng-
ur not fyrir starfskrafta þeirra, þeir
eiga að hætta. Ég nefni hér engin
nöfn, en hér er um margvísleg störf
að ræða. Presturinn, sem þjónað hef-
ur söfnuði í meira en fjóra áratugi,
klæðist ekki lengur einkennisbún-
ingi sínum. Hann fer á eftirlaun, sem
eru allmikið lægri en laun þau, er
hann fékk greidd fyrir skyldustörf í
prestakallinu. Þá vann hann fjöl-
mörg aukaverk, sem voru fyrir utan
hinn fasta verkahring, og var auka-
lega greitt fyrir. Að nokkru sér-ís-
lenskt. Forstjórar og framkvæmda-
stjórar ýmissa stofnana og
fyrirtækja verða að axla sín skinn og
segja skilið við gömlu skrifstofuna.
Mörgum verður nokkuð um þessi
umskipti. Allt í einu er ekki nein þörf
fyrir starfskrafta manns, sem er að
því er virðist á besta aldri og gæti vel
starfað enn um skeið með mesta
sóma.
Ég var opinber starfsmaður í 35
ár, en kaus þá að hætta, og notfærði
mér hina svonefndu 95-ára reglu. Þá
gat ég tekið að sinna því, sem ég
lengi hafði þráð, en það eru ritstörf.
Ég fann því ekki mikið fyrir um-
skiptunum. Ég var heppinn. Því mið-
ur eiga ekki allir eitthvert áhugamál,
þegar starfsskeiði sleppir. Þeim leið-
ist. Þeir eiga ekki lengur leið til
gamla vinnustaðarins. Þeir eiga ekki
lengur kost þess að vakna til vinnu-
dags með mörgum ágætum starfsfé-
lögum, en félagsskapur er mörgum
mikils virði, að minnsta kosti flestum
andlega heilbrigðum.
Þessu fólki vil ég benda á hinar
mörgu félagsmiðstöðvar eldri borg-
ara hér í borg og víðar um landið.
Alls munu nú vera um fimmtíu félög
eldri borgara á öllu landinu. Hér
geta flestir fundið eitthvað við sitt
hæfi. Fátt er ömurlegra en að sitja
með hendur í skauti og hafast ekkert
að, meðan einhver andlegur og
líkamlegur dugur er í fólki.
Einhvern tíma sagði ég við mann
einn, sem enn var í fullu starfi, en
sem sá fram á, að innan skamms yrði
að láta af störfum:
Eflaust kemur að því, góði,
að þú verðir Jyrrverandi".
Eigðu þá í innri sjóði
eitthvað, sem þig firrir grandi.
AUÐUNN BRAGI
SVEINSSON.
Staðsetning
höfuðborgar íslands
Frá Kristleifí Þorsteinssyni:
ÞAÐ er ótrúlegt íyrirhyggjuleysi að
byggja höfuðborg fyrir þjóðina á
landsvæði sem nokkuð örugglega fer
undir hraun, hún hrynur í jarð-
skjálftum og fer undir sjó innan
nokkurra alda.
Við eigum sem fyrst að hefja flutn-
ing höfuðborgarinnar á öruggari
landshluta, t.d. að Egilsstöðum sem
er líklegast einn besti staður lands-
ins, hvað snertir litla hættu á nátt-
úruhamförum, með góð hafnarskil-
yrði bæði á Reyðarfirði og
Seyðisfirði.
A næstu áratugum skýrast mikið
þarfir nýtísku höfuðborgar. Þá för-
um við að geta teiknað fullkomna
höfuðborg. Líklega væri mjög athug-
andi að hafa umhverfis borgina
fjölda smábýla, sem fjölskyldur ættu
og hefðu þar matvælaframleiðslu
fyrir sig. Þar hefðu allir eigendur
þeirra svefnstað, þótt vinnan færi
fram í borginni. Þetta mundi tengja
fjölskyldur og þar viðhéldi fólkið
vöðvunum á gagnlegan hátt, með
hóflegri áreynslu við framleiðslu á
hollum og náttúrlegum matvælum.
Um leið og nauðsynlegum undir-
búningi er lokið, verður hafist handa
með byggingu borgarinnar. Byrjað
væri á þinghúsi. Alþing væri flutt um
leið og húsið yrði tillbúið. Fólk sem
er að flosna upp úr dreifbýlinu fengi
vinnu við þetta, með betri kjörum en
annars staðar byðist og framtíðar
búsetu.
Að sjálfsögðu væru allir Islending-
ar boðnir velkomnir til búsetu í hinni
nýju höfuðborg og þá sérstaklega
þeir sem búa við yfirvofandi hættu.
Líklega breytist fljótlega viðhorf
varðandi þessa miklu dreifingu borg-
arinnar eins og hún er í Reykjavík
Hin nýja höfuðborg yrði þá háreist-
ari og jafn margir íbúar á miklu
minna flatarmáli. Ferðir fólks færu
þá í auknum mæli fram í lyftum og
bandstigum. Gangbrautir úti væru
með færiböndum með mismunandi
hraðastigum. Olíuknúin farartæki
heyra þá sögunni til.
Austfirðingar þurfa að hugsa sig
vel um áður en þeir fara að selja á
lágu verði raforku og land undir ál-
ver.
KRISTLEIFUR
ÞORSTEINSSON,
Húsafelli.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.