Skírnir - 01.01.1865, Side 61

FRJETTIR.
61
ItaHa.
ávarp til borgarbna svo látandi: „Rómverjar! Frakkar hafa loksins
heitiS J>ví konunginum, aS fara me8 li'ð sitt af Rómi innan tveggja
ára. Loksins á þá hlutleysisreglan aS koma oss einnig til nota,
en glöpp og kófleysi stjórnarinnar og makleg viSleitni JjóSarinnar
hefir ýtt fram máli voru til úrlausna. Stjórn konungs hefir eigi
bundizt í neinu, er svipti oss rjetti til aS ganga í lög meS þegn-
um hans, eSur gjöri honum þaS saknæmt aS þiggja vor hollustu-
boS. þar sem faS er til skiliS, aS liS konungsins skuli varSa
um landamærin, hafa Rómverjar fengiS aptur borg sína, en jjeir
eru jjó eigi svo háSir kajíólskunni, sem aldaróSal eiganda, þcir
hafa fulla heimild til aS sjá fyrir og ráSa sínum kosti. Róm-
verjar! kjör ySar eru á ySar eigin valdi. þjer megiS nú neyta
þess rjettar, er öSrum er leyft, Jiess aS leita allsherjar atkvæSa.
GleymiS eigi, aS jjjer eigiS viS aS skipta harSstjóra kirkjunnar,
og Jeim verSur eigi steypt af stóli á sama hátt sem veraldlegum
harSstjórum. StjórnarráSi páfans er orSiS vanhaldiS á andlega
valdinu, aS hiS veraldlega dragist eigi úr höndum. þegar J>ess-
um völdum er steypt svo saman sem hjer, eySa jpau hvort öSru
og hafa páfadóminn sjálfan í ófæru. Yjer eigum aS hepta jicssi
misferli, en til Jicss jiurfum vjer aS neyta kjarks og samtaka, og
hafa jió viS hóf og stillingu. Rómverjar! í allri NorSurálfu verSur
tekiS eptir voru atferli, en gegn oss standa andskotar frelsisins,
er nú hafa gjört Róm aS höfuSbóli sínu, og munu jieir til einskis
sparast. Yjer skulum gjalda varhuga viS, aS gefa nokkurt færi á
oss. Yjer munum virSa Rómabyskup, -sem hlýSir, en steypa harS-
stjórninni. Yjer munum verSa aS halda á allri orku vorri, j>ví
böSulj)ý allra landa mun nú j>egar flykkjast undir merki páfans.
Vjer verSum aS hafa einn vilja og einn armlegg til aS rjúfa ena
síSustu skjaldborg j>rælkunarflokksins, er orSin er aS meinstöSv-
um Italíu og frelsisins í álfu vorri. Rómverjar! vjer eigum aS
sýna, aS vjer höfum mannskap til aS vinna jmS sem oss er sett,
jþó mikiS sje, en j>aS er: aS láta Rómverja fá aptur Rómaborg,
en páfadóminn kirkjuna, og meS j>ví inna j>á skyldu af höndum,
sem vjer höfum, aS fullkomna endurreisn ættjarSar vorrar.” Af
j>essu má glöggt skilja, hvaS Rómaborgarmönnum býr í skapi og
hvers j>eir munu vilja freista, er Frakkar fara burt af Rómi.