Skírnir - 01.01.1865, Side 75

Pýzkaland.
FRJETTIR.
75
kosta. þaS sem öllum þykir líkast, er, a8 Prússar haldi þessu
máli til þrautar viS hvern sem er aS eiga, en aS Austurríki muni
sjást enn lengi fyrir, áSur en þaS ræSst í hrodd fylkingar á þýzka-
landi til aS bera þá ráSum. Kvittur hefir heyrzt um, aS þeir hafi
á laun viS bandamenn sína samiS um þaS viS Frakka og Rússa,
aS láta Dani fá aptur danska hlutann af Sljesvík, en sje nokkuS
hæft í því, er auSsjeS aS þeir hafa meS þessu viljaS fá hvorra-
tveggju samþykki til aS mega svo njóta hins alls saman, sem þeim
fengist fang á. Yjer ætlum nú nóg sagt til aS sýna, aS herförin
móti Dönum hafi af Austurríkishálfu eigi veriS neitt einarSarráS,
enda eru nú minnstar líkur til, aS því verSi önnur hettan úr klæS-
inu en sú, aS láta þýzka sambandiS lafa sem lengst í þeirri
vöflunarskipan sem nú erl. Svo virSist sem allt leiti nú í fornan
farveg á þýzkalandi. þaS dregur sundur meS stórveldunum, miS-
ríki og smáríki fara aS hnappa sig og líta til athvarfs hjá Austur-
ríki, en þyturinn heyrist aptur úr sambandskverninni í Frakka-
furSu og mun lienni enn tóm til aS mala ýmsar endileysur, unz
Prússar eSa einhver annar kveSa „fullstaSit at meldri”.
Svo var þá um þetta mál, aS Prússar hafa eigi enn sjeS fyrir
endann á þvi, þó væulega horfi, en í öSru máli, toll-laga málinu,
hafa þeir haft fullan sigur móti Austurríki og þess málsinnum, en
þaS hefir veriS mikiS umþingunarefni á þýzkalandi á énum
seinustu árum. ViS lok þessa árs (1865) er þaS árabil útrunniS, er
tiltekiS var (1853) fyrir toll-lagasamband þjóSverja, en Prússar
ætluSust til aS sá verzlunarsainningur, er þeir gjörSu viS Frakka
fyrir nokkru síSan, skyldi varSa öll þau ríki, er gengi meS þeim
í hiS ánýjaSa toll-lagasamband, eSur: þeim einum skyldi inn gengt
í sambandiS, er gengi aS samningnum. En meS því samningurinn
laut aS toll-lækkun og tollfrelsi, sem samningurinn meS Frökkum
og Bretum og fleiri þesskonar kanpmálar á vorum tímum, mátti
vita aS hjer myndi reka í vanda fyrir sumum, en engum fremur
*) Sumir hafa fleygt því, a% Austurríkiskeisari hafi fengih ádrátt af
Prússum um ah standa meb þeim á öndverhan meib, ef Feneyja-
málib eha þrætan vib Ungverja snerist til meiri vandræba. En þetta
er þó næsta óliklegt, þvi væri svo, myndi keisarinn nú eptirlátari vib
þá, en reynzt hefir.