Skírnir - 01.01.1865, Síða 102

102
FRJETTIR,
Tyrkjaveldi.
bekkjast til viS þá á Indlandi eða annarstaSar í suSurparti Aust-
urálfunnar.
Ty rkjaveldi.
Efniságrip: Hvernig áhorfist um vald Tyrkja. Frá Serbum og Rúmenum.
Ymsar misklihir. Kristnibofc í Miklagarfci.
Sumir höfbingjar á vorum tímum hafa J>au or8 í uppbafs-
máli: (íme8 guSs miskun og vilja ennar N. N. J>jóðar”, en Soldáni
væri rjett aS víkja Jeim vi8 og segja: I(mcí miskun stórvelda
NorSurálfunnar og gegn vilja allra kristinna Jegna minna”. J>egnar
hans finna ávallt hresti á ofan bresti og helzt meí því móti, aS honum
er um megin fram a? bæta úr vanhögunum. Vilni liann kristnum
mönnum í, eiga Tyrkir hans eSa aðrir Mahómetsjátendur skammt
til uppreista, og gjöri hann JaS eigi e8a hneppi rjett enna kristnu,
bera J>eir kærumál sín fyrir erindreka stórveldanna. J>a8 má kalla
rjett myndað til um erindrekana, er sagt er, a8 jþeir sitji í Mikla-
gar8i, sem læknar vi8 sæng dauSvona manns. J>eir reyna öll
lyf til a<5 tefja fyrir dauSanum, en telja J>ó þær stundirnar sem
eptir eru, sem væri þeim eigi móti skapi, a<5 J>ær væri þegar
liSnar. J>egar talaS er um I(máli8 austræna”, víkur eigi svo vi8,
a8 neinum finnist sem Tyrkja e<5a valds þeirra megi ekki missa
vi8 í Norðurálfunni, e8ur neinn myndi bi8ja j>á skjótt aptur koma,
ef hægt væri a8 koma Jeim á burt me8 gó8u móti. Allir játa,
a8 þeir hafi haft beztu lönd álfu vorrar, en drepi8 J>ar ni8ur miklum
j>jó8aþrifum og veri8 lengi illir vogestir kristinna landa, en allt
fyrir J>a8 hefir stórveldunum þótt, sem mestur vandi myndi rísa
af því, ef ríki þeirra yr8i me8 ofríki ni8ur brotiB. A8 nafni lafir
Soldán í höf8ingja tölu Nor8urálfunnar, sem páfinn á Rómi, en
hóf og rá8 stórveldanna e8a þeirra erindreka ver8ur hann a8 hafa
vi8 úrlausnir allra höfu8mála rikisins. Englendingar hafa lengi
veri8 enir nákvæmustu um hag og forræ8i Tyrkja, enda hafa þeir
jafnan komi8 sínum rá8um bezt vi8 í MiklagarSi. Frakkar voru
þeim samfer8a og unnu mest a8, er ríki Soldáns var J>rifi8 úr
grápshöndum Rússa — og J>a8 má kalla merg austræna málsins,
er hvorutveggju litu þá á og líta enn, a8 stemma stigu fyrir
Rússum su8ur eptir, a8 láta þá eigi ná Stólpasundi og me8 því