Skírnir - 01.01.1865, Qupperneq 165

Japan.
FRJETTIR.
165
inginn) hefSi lagt Jiessi ráS undir. BáSir báru £essa sök af sjer
og fyrir þessar lygar og griSarofin dæmdi yfirdómurinn í Yeddo
hann af tign og valdi, en eigur hans skyldu vera upptækar og
höllin hrotin niSur, og skyldi sljett yfir hana. Jarlinn komst undan
til Yesturheims áður dómurinn varS há8ur, en stjórnin bau8 a8
láta þa8 bitna á jfjónum hans, og skyldi Jeir helztu teknir af lífi
fyrir bragS húsbónda síns. A8 þessu öllu var dyggilega unni8
og eigi gleymt liöfðum þjónustumannanna, en hirímeistarinn, gamall
maSur og góSvirkur, ba8 sjer Jeirrar líknar, a8 mega rá8a sjálfum
sjer bana a8 japanskri venju, og rista upp á sjer magann. þetta
var veitt, og varS hann því svo feginn, a8 hann mælti þa8 tár-
fellandi, a8 börn sín og ni8jar myndi ávallt minnast þakksamlega
þessarar velgjörðar. Nokkru seinna voru drepnir tveir enskir
fyrirliSar, er gengu sjer til skemmtunar á land upp frá borg, er
Yokohama heitir. Stjórnin gjörSi þegar gangskör a8 því, a8 leita
morSingjanna og láta hengja J>á (og sumar sögur hafa sagt a8
þeim sje þegar náb), en bætti mennina þeim flebótum, er heimt-
a8ar voru.
VIÐAUKAGREIN.
Lnglendingar hafa enn misst einn af helztu agætismönnum sínum.
Richard Cobden (f. 1804; dáinn 3. marz þ. á.), þó vart megi
kalla, ab þess manns missi vib er svo hefir, sem hann, rábib því
til rúms i hugsunarháttum þjóbarinnar, er hann sá rjetlast og há-
leitast, eba fengib því framgengt er hann helzt vann ab og honum
þótti heillavænlegast bæbi fyrir hana og önnur lönd. Cobden var
fátæks manns sonur og fjekk litla skólamenntan, en fyrir sálarat-
gerfi og eljan fjekk hann aflab sjer mikillar kunnáttu í mörgum grein-
um. Hann tók sjer bústab í Manchester og koinst þar í álnir meb
babmullarvefnabi, en hann bætti mjög þá atvinnu borgarinnar. 1835
kom hann á prent ritlingi, er sýndi fram á þá stjórnarleib, er hann
vildi ab England hjeldi, en hún var, ab Englendingar skyldi hvorki
líta á ríkja jafnvægi ebur áhalla í Norburálfunni, en skirrast öll
afskipti og deilur um þau mál, og láta sjer ab eins gefib um ab