Skírnir - 01.01.1871, Page 6

6
INNGANGUB.
rjettu Noröurálfunnar, en sumum mun hafa fótt hann mæla ægi-
málum, er hann sagf i a8 styrjöld tæki vi8, ef meginmálum NorSu'r-
álfunnar eigi yr8i sett á ríkjafundi. Eitt hlutu þó allir a8 játa
síían, a8 spár hans áttu sjer eigi langan aldur. Eptir vi8hur8-
ina á Ítalíu fóru hjóSernishreifingarnar meir og meir í vöxt, og
einingarumleitanin á þýzkalandi var í öilu e8ii sínu hin sama
og á Ítalíu. Sardiníukonungur haf8i fyrir dugna8 Cavours fært
sjer hreifingarnar til gó8s árangurs, og Frakklandi haf8i jafnvel
áskotnazt landsauki, er keisarinn reif í sundur Vínarsáttmálann.
J>ví skyldi J)á eigi fleirum detta iíkt í hug? Victor konungur
haf8i eigi sta8izt harmakvein (( grido di dolord’) Itala, og kvein Sljes-
víkur-Holtseta Ijetu eigi lægra á þýzkalandi. Prússakonungur þoldi
jietta eigi lengur en til þess er konungaskiptin ur8u í Danmörku.
Hjer var8 og einn samningurinn a8 ganga í súginn; þa8 var Lund-
únasamningurinn (1852). J>a8 er Hklegt, a8 Napóleoni hafi fariS
a8 koma margt til hugar, er hinir tóku a3 gjöra a8 hans dæmi og
breg8a sverSum á griSasamninga Nor8urálfunnar, og margir
segja, a8 hann hafi veri8 kominn á fremsta hlunn me8 a8 ráSast
til forvígis fyrir rjetti Danakonungs 1864. En hjer var vi8 ramman
reip a8 draga, er hæ8i jjýzku stórveldin voru til móts, enda kiknaSi
hann me8 öllu, er ósýnt þótti um tiilag Englendinga; en þeir höf8u
skoraS á bandavin sinn í þessu máli. J>a8 var í annaS sinn a8
menn sáu, a8 Napóleon keisari hli8ra8i sjer hjá stórræBunum, e8a
a8 hann var illa vi8 þeim látinn. Hann haf8i 2 árum á8ur vafizt
í glapræ8i8 í Mexico og lagt þar sjálfum sjer fjötra á hendur,
enda má me8 sanni segja, a& gipta hans hafi þa8an af fari8 þverr-
andi. J>a8 er hágt a8 hugsa sjer neina herfer8 betur fallna
Frakklandi til vegs, e8a fremur vi8 skap Frakka, e8a þý8ingar-
meiri fyrir alla Nor8urálfuna, en þá, er farin hef8i verið til sig-
urs á Póllandi. Ekkert fyrirtæki gat heldur veriS samboBnara
bandalagi vesturþjóSanna (Frakka og Englendinga) en þa8, a8 leysa
Pólland úr áþján. Um hitt eru og allir nú samdóma, a8 hef8i
keisaranum tekizt a8 stöBva a8farirnar a8 Dönum 1864, þá mundi
eigi hafa svo skjótt dregiS til þeirra umskipta, er urSu á þýzka-
landi 1866 —, e8a þau hefSi, ef til vill, aldrei a8 borib. En
þab voru einmitt þau, er drógu þann sló8a eptir sjer, er mest