Skírnir - 01.12.1905, Page 78

366
Er Snorri Sturluson höfundur Egils sögu ?
a5 ritin sjeu bæði eftir sama hófund, er hafi ósjálfrátt »endurtekið
sjálfan sig«. Ef þetta kæmi að eins firir á einum stað, mætti
ætla, að hjer væri um tilviljanlega líking að ræða. Enn komi þaS
oftar firir, verður mjög ólíklegt, að svo sje. Af því að margir les-
endur Skírnis hafa ekki ritgjörð mína, leifi jeg mjer að setja hjer
nokkra slíka staði úr báðum ritunum, hvern við hliðina á öðrum.
I.
Egils saga (útg. E. J.) 48. k. 147. bls.
(um veisluna hjá Arnt'inni jarli):
skyldi drekka xaman karlmaðr
ok kona, svá sem til ynnixk, en
þeir sér, er fleiri vœri.
Sbr. 7. k. 18. bls. (um veisluna á
Torgum).
þar var hlutaðr tvímenningr á
öptnum sem sidvenja var til.
II.
Egils s. 1. k. 4. bls. (um Kveld-
Úlf):
Svá er sagt, at Úlfr var búsýslu-
maðr mikill var þat siðr lians
at risa upp árdegis ok ganga
þá um sýslur manna, eða þar
er smiðir váru, ok sjá yflr fén-
að sinn ok akra.
III.
Egils s. 57. k. 202. bls. (um vig
þeirra Bergönundar i eijnnni
Benring):
Þá mœlti Egill: Nú vil ek ganga
einn upp i eyna ok njósna, hvers
ek verða víss, en þér skulut bíða
min hér. Egill hafði vápn sín,
þau er hann var vanr at hafa,
hjálm ok skjöld, gyrðr sverði,
höggspjót í hendi. Siðan gekk
hann upp í eyna .... Hann
hafði dregið hött síðan yflr
hjálm.
IV.
Egils s. 7. k. 18. bls.
Björgólfr hafði skútu, er hann
átti, ok á 30 menn.
I.
Hkr. (útg. F. J.) Yngl. 37. k. 67. bls.
(um veisluna bjá Granmar kon-
ungi):
var þat siðvenja... at d.rekka
skyldi á kveldum tvímenning,
hvár sér, karlmaðr ok kona, svá
sem ynnisk, en þeir sér, er fleiri
vœri saman.
II
Hkr. Óh. 1. k. 3. bls. (um Sigurð
sýr):
Sigurðr sýr var búsýslumaðr
mikill ok hafði menn sína mjök
í starfi, ok hann sjálfr fór opt-
liga at sjá um akra ok eng eða
fénað ok enn til smiða eða þar
er menn störfuðu eitthvat.
III.
Hkr. Óh. 118 k. 250.—251. bls (um
víg Selþóris í eijunni Körmt):
Þá mœlti Asbjörn: nú skulut
þér vera eptir hér ok bíða mín:
en ek mun ganga upp á eyna
ok njósna, hvat títt er í eyjunni
... Ásbjörn hafði vándan bún-
að ok hött síðan, gyrðr sverði
undir klœðum. Hann gekk á
land upp ok yfir á eyna.
IV.
Hkr. Óh. 123 k. 268. bls.
Asmundur hafði skútu, ok á
ncer 30 manna.