Skírnir - 01.12.1912, Side 89

Ritfregnir.
377
bindi enn um skíringabindið, og kann jeg þó að fullu að meta hina
miklu kosti þess.
Mímargir eru þeir staðir í síðara bindinu, sem útgefandinn
hefur skírt betur enn firirrennarar hans, og víða hefur hann leið-
rjett texta kvæðanna mjög heppilega. Hann stiðst vitanlega við alt
það, sem áður hefur verið ritað til skíringar skáldakvæðunum, sjer-
staklega við rit hinna miklu snillinga, Sveinbjarnar Egilssonar og
Konráðs Gíslasonar, og kemst auðvitað mjög víða feti lengra enn
þeir, nær rjettri skíringu kvæðanna. Samt nigg jeg, að hann
sjálfur muni játa, að enn sje mörg gátan óráðin á þessu svæði vís-
indanna. Fræðimenn komandi alda eiga hjer enn mikið verk firir
höndum. Enn eitt er víst: Ef vísindamenn síðari tíma komast
feti lengra enn Finnur Jónsson í þessu efni, þá er það af því, að
þeir standa á hinum breiðu og sterku herðum hans og biggja á
þeim grundvelli, sem hann hefur lagt í þessu riti. Þeir staðir eru
þó nokkrir, sem jeg higg að megi skíra öðruvísi eða betur enn
skírt er í bókinni. Enn jeg þori ekki að þessu sinni að leiða les-
endur Skírnis inn í völundarhús vísnaskíringanna, og fer því ekki
út í þá 8álma. Skíringar útgefandans eru mjög stuttar, að eins
fólgnar í því, að orðaröðin er færð til vanalegs máls og vísurnar
þíddar á dönsku, enn ekki farið út í einstök atriði. Oftast nær
nægir þetta þó firir hvern skinbæran lesanda til að sína, hvern
skilning útgefandinn leggur í orðin, enda mun hanu bæta úr því,
sem á vantar, í nírri orðabók ifir skáldamálið, sem haun hefur í
smíðum.
Þau 2 bindi, sem út eru komin ná að eins til aldamótanna
1200, enn verkið á að ná ifir öll skáldakvæði til loka 14. aldar.
Ritið er sannkölluð þjóðargersemi firir okkur íslendinga, sem
eigum langflest af þessum kvæðnm, hreinasti fjársjóður firir hvern
þann, sem vill fræðast um líf, siðu og hugsunarhátt feðra vorra.
Arna Magnússonar-nefndin hefur kostað útgáfutia af vöxtum
erfðafjár. sem Konráð Gíslason ánafnaði meðal annars til útgáfu
skáldakvæða. Betur gat hún ekki varið fjenu. Andi Kouráðs Gísla-
sonar hvílir ifir þessari bók.
Að endingu kaun jeg útgefandanum hinar bestu þakkir í nafni
allra, sem unna íslenskum fræðum, firir hans góða og mikla starf.
Jeg samfagna honum út af því, sem búið er, og bíð með óþreiju
eftir framhaldinu.
Reikjavfk 15. sept. 1912.
Björn M. Olsen.