Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.10.1884, Síða 41

233
og' var Htil ástæða fyrir höf. „Fld.“ að vfkja þar frá
„Dropl.“, ef hann hefði þekt þá sögu og ekki haft
aðra sögusögn fyrir sér. J>að gegnir líka furðu, að
höf. „Fld.“ skuli ekkert minnast á Ketil þrym hinn
eldra, föður þ»iðranda, þar sem vænta mátti, að hann
skýrði sem greinilegast frá föðurætt Droplaugarsona,
ef honum hefði verið kunnugt um hana. Hitt virðist
því liklegra, að hann hafi hér farið eptir munnmæla-
sögum á sinni tíð, þegar Ketill þrymr hinn eldri var
gleymdr, og farið var að draga auknefni Ketils í Njarð-
vfk af sagnorðinu „að þruma“ (vera kyr), þvi að f
„Fld.“ segir : „hann var manna hægastr hversdagslega;
en hann var þögull og fálátr snemma, og var kallaðr
J>rum-Ketill“. f>á mun og fornsagan um konu Ketils
þryms hins eldra, er var jarlsdóttir úr Suðreyjum og
hét Arneiðr, hafa verið orðin aflöguð í munnmælun-
um á þann hátt, sem sjá má af „Fld.“, þar sem Drop-
laug er látin vera jarlsdóttir af Hjaltlandi og móðir
hennar kölluð Arneiðr. Eins er það, sem segir í „Fld.“
frá Gróu að Eyvindará, alveg ósamhljóða frásögn
„Dropl.“ um hana. Eptir „Dropl.“ er hún systir J>or-
valds, manns Droplaugar, og á þann son, er Bárðr er
nefndr, en „Fld.“ lætr hana vera systur Droplaugar,
og getr eigi um, að hún hafi átt neinn son, og er þó
miklu meira sagt af henni f „Fld.“ en f „Dropl.“ —
„Dropl.“ segir, að Helgi Ásbjarnarson hafi átt margt
barna við dóttur Spak-Bessa, en nefnir ekkert þeirra;
„Fld.“ segir aptr á móti, að þau hafi að eins átt eina
dóttur, og nefnir hana Ragnheiði, en laundóttur Helga
nefnir hún Rannveigu, og lítr svo út, sem það sé hin
sama og sú, er Hjarrandi átti, og kölluð er forkatla i
„Dropl.“, því að þar segir, að hún væri eigi frjálsbor-
in. — Eptir „Dropl.“ átti Hólmsteinn Bessason Áslaugu
systur Hrafnkels goða J>órissonar, en „Fld.“ (sem kall-
ar hann Ormstein) nefnir eigi konu hans, en segir þó,