Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.01.1896, Page 200
Kvæði
I. Mazeppa.1
Kvœði eptir Bt/ron.
Þýtt at'
Steingrími Tliorsteinsson.
I.
Það var um ógndags aptan síð,
Er auðnan Karli tólfta brást
Við Púltava, — hans fylking fríð
Þar feld í valnum liggja sást.
1) Efnið, sem kvæði þetta er ort út af, hefir Byron fund-
ið í sögu Karls tólíta eptir Voltaire (Voltaire Hist. de Char-
ies XII) og er það, sem hér fer á eptir, ailt og sumt, sem.
sagan hefir búið i hendur honum:
»Sá, sem þá hafði stöðu þessa á hendi, var pólverskur
eðalmaður, Mazeppa að nafni og fæddur í Pódolíu. Hann.
hafði alizt upp sem þjónustusveinn við hirð Jóhanns Kasi-
mírs og fengið nokkra mentun í fögrum visindum. Hann,
hafði í æsku sinni átt leyndar ástir við konu pólversks eðal-
manns, en það komst upp og lét eðalmaðurinn f hefndar-
skyni binda hann alisnakinn á villihest og keyra síðan hest-
inn af stað. Hesturinn, sem var frá Úkiane, rann leiðar
sinnar án afiáts og var Mazeppa oiðinn nær dauða enn lífi af
harmkvælum og hungri. Bændur nokkrir komu honum tili
hjálpar og dvaldi hann lengi hjá þeim og gekk vel írsm i
ýmsum atförum, sem gerðar voru að Tartörum. Fyrir vits-
muna sakir komst Mazeppa í mesta álit hjá Kósökkum og
fór orðrómur hans dagvaxandi, svo að Zarinn gerði hann,
loksins að fursta yfir Úkiane.