Skólablaðið - 01.02.1921, Page 3

Febr. 1921
SKÓLABLAÐIÐ
15
ár, enda mun það ærinn kostnaður. Jlað
yki og rjettæti í landinu og jafnrjetti
landsmanna, að koma unglingaskólun-
um í sem nánast samband við lærdóms-
deild mentaskólans. Skólar landsins
þurfa að mynda samfelt kerfi, svo að
auðratað verði í gegnum þá, og sem
minst starfstjón verði að tvíverknaði
eða öðrum töfum.
Fyrst koma barnaskólarnir, þú ung-
lingaskólar, og má telja með þeim 2
neðstu bekki mentaskólans og gagn-
fræðaskólans á Akureyri. Á unglinga-
skólunum byggjast svo sj erskólarnir,
kennaraskólinn, stýrimannaskóli, bún-
aðarskólar o. fl., og auk þess lærdóms-
deild mentaskólans. Mentaskólinn er
aftur gagnfræðaskóli háskólans; þar
skiftast stúdentar síðan í deildir, eftir
því hvaða sjerfræði þeir leggja stund á.
það væri hið mesta tjón skólament-
un vorri, ef nokkur einn skóli er slitinn
úr samhengi við skólakerfi landsins.
pað er því nauðsyn, að berja niður þá
gagnbylting, er nú hefir verið gerð, og
byggj a aftur á þeim grundvelli, er lagð-
ur var með hinni nýju reglugerð
mentaskólans, sem er hið fyrsta spor,
er stigið var í áttina til að koma öllum
skólum landsins í samfelt kerfi.
Á. Á.
----o---
Móðurmálið.
III. Sjónleikir í skólum.
öll heilbrigð böm þrá starf og hreyf-
ingu, öll hafa þau hvöt til að fram-
kvæma í verki það er þau sjá og heyra.
þau hafa unun af að látast vera einhver
annar en þau eru; gera ástandið veru-
legt á þann hátt að ganga í gegnum það
með hreyfingum. þessi hvöt er notuð
víða í löndum, til þroska og fram-
fara á mörgum sviðum skólalífsins.
Óhlutkend hugtök eru oft ofvaxin skiln-
ingi bamsins, en fái það að snúa þeim
í verknað, verða þær að veruleika. Sjeu
þau misskilin, kemur það í ljós í fram-
kvæmdinni. Böm læra meira af að
starfa en hlusta. Sumstaðar eru börnin
látin leika í öllum bekkjum, til þess að
gera námsefnið lifandi og áþreifanlegt.
I efri bekkjum búa þau oft til heil leik-
rit í fjelagi, læra þau á því móðurmálið,
bæði að lesa það og rita. Efnið er oft
tekið úr sögu landsins. Verður sá kafli
ógleymanlegur; má þannig glæða þjóð-
rækni og ættjarðarást meira en á nokk-
urn annan hátt. Einörð framkoma og
eðlilegur framburður lærist oft fyrst,
þegar barnið fer að leika eitthvert hlut-
verk, þótt öll önnur ráð hafi brugðist.
þessi aðferð er ein hin besta til þess að
kenna samvinnu, og síðast en ekki síst
fyllir hún skólalífið gleði, en hún er
börnunum sama og sólskinið jurtunum,
án hennar verður lítið um þroska.
Skólahátíðir, sem undirbúnar em af
börnunum sjálfum, eru ágæt uppeldis-
meðul. þá búa þau sig undir í nokkrar
vikur að sýna sjónleik. þá er ekki dreg-
ið af kröftunum. Alvaran og áhuginn
knýja þá fram eins gott og mikið starf
og unt er að inna.
Sá er kostur við þessa aðferð, að al-
staðar má nota hana í einhverri mynd,
og án kostnaðar. Sje um reglulegan
sjónleik að ræða, hefir hann auðvitað
allmikinn kostnað í för með sjer. Búa
börnin þá til búninga, skreyta leiksvið
eftir því sem við á, o. s. frv. En þá er
gert ráð fyrir, að fje komi inn, þegar
leikurinn er sýndur. En víðast hvar í
skólanum er takmarkið hvorki að semja
nje sýna fullkominn sjónleik. Takmark-
ið er þroski barnanna. Verður þá að
gera sig ánægðan með hverja þá til-
raun, sem gerð er af alúð og áhuga, og
verðlauna hana með maklegu lofi, hve
barnaleg sem hún kann að vera. Leið-