Vísir - 08.10.1962, Blaðsíða 9

V í SIR . Mánudagur 8. október 1962,
ÉD
9
Guðmundur Karl Pétursson yfirlæknir á skrifstofu sinni.
Fjórðungssjúkrahúsið á Akureyri.
Sitthvað um
sjúkrahúsmálin.
En nú er ekki tími til að skoða
umhverfið lengur. Guðmundur
snýr sér að mér og spyr hvat-
lega:
sinni svona, að það þarf nokkuð
til að reka moderne sjúkrahús.
Því er bezt að láta sem minnst
eftir sér hafa.
— Hvað um sjúkrahúsið sjálft
að segja?
— Nokkur hörgull á hjúkrun-
arkonum?
— O, nei, ætli sé hægt að
segja það. Annars er talsvert
upp og ofan með blessaðar
hjúkrunarkonurnar. Ástandið er
sæmilegt eins og er, en þær mega
„Ekki upp á neitt
í sumar átti ég nokkra ágæta
daga á Akureyri. Einn daginn
síðla var mér gengið suður
brekkuna framan við Mennta-
skólann, og sé ég þá hvar A-100
kemur brunandi eins og hraðlest
á móti mér. Allir á Akureyri
vita hver 'á A-100, og af ökuiag-
inu þekkti ég strax að eigandinn
sjálfur sat við stýrið, Guðmund-
ur Karl Pétursson, yfirlæknir. Og
þá man ég það um leið, að ég
hafði ætlað mér að fara ekki svo
frá Akureyri, að ég mælti ekki
þann góða mann máli áður. Nú
er kannski tækifærið. Ég veifa,
og A-100 snarstanzar. Áður en
varir er ég setztur við hlið öku-
manns, sem spyr upp á sinn
hressilega máta:
— Jæja, hvert á að aka?
— Á einhvern rólegan stað,
þar sem við getum talað saman
í næði. Er það annars ekki ófor-
skammað að trufla þig á þennan
hátt?
— O, læt ég það vera. Ein-
hvern tímann hefur maður séð
það svartara. Nú er laugardagur
og fríhelgi framundan. Ég var
einmitt að sleppa í heigarfríið.
þegar þú mættir mér.
Bíll yfirlæknisins er firnagóð-
ur, stór eins og heil ibúð og mal-
ar eins og köttur, er hann líður
eftir veginum. Eftir örlitla stund
stöðvar Guðmundur bílinn á
Viðtal við Guð»
mund Karl Péturs-
son yfirlækni ú
Akureyri - eftir
séra Kristjén
Róbertsson

nema eilífðina að hlaupa
þó hreint ekki færri vera. Þetta
er alltaf töluvert vandamál með
hjúkrunarlið úti á landi. Og á-
reiðanlega verður hreint neyðar-
ástand hjá okkur, þegar þær
stækkanir og nýbyggingar sjúkra
húsa í Reykjavík, sem nú eru á
döfinni komast í gagnið. Þá er
hætt við að, okkur hér gangi illa
að fá hjúkrunarkonur.
— Hefur ekki komið til máls,
að hafa hjúkrunarskóladeild hér
á Akureyri?
— Ojú, víst hefur það komið
til tals, en ég held að þar sé
um tómt mál að tala, meðan að-
stæður hins eina skóla, sem fyrir
er f landinu eru ekki betri.
— Ykkur skortir hvorki verk-
efni né vinnu?
— Nei, alltaf yfirfljótandi nóg
að gera. Verkefnin eru miklu
meiri en hægt er að sinna eins
og er.
— Hvað háir ykkur mest í
starfinu á yfirstandandi tíma?
— Ja, ef maður ætlar að fylgj-
ast með tímanum, þá kostar það
miklar fjárfúlgur, og f þessum
efnum er ekki hægt að hjakka
alltaf í sama farinu. Eins og er
eykst kostnaðurinn stöðugt, en
legudögum fjölgar ekki, þar sem
allt er ásett. Það gefur auga leið,
hvernig slfkt endar. Þjónustan
þarf að vaxa en ekki minnka.
Hér þyrfti sannarlega að fjölga
starfsfólki, sérstaklega lærðu
starfsfólki og sérfræðingum. Hér
vantar t. d. tilfinnanlega háls-,
nef- og eyrnasérfræðing. Eins
vantar okkur lærðan svæfinga-
lækni. En þetta kostar allt stóra
peninga, og stamdum hrökkva
peningar ekki til, þegar menn-
irnir eru ekki fyrir hendi. Þetta
baslast svona, meðan allir reyna
að strita og starfa eins og þeir
geta og reyndar miklu meira en
það, en það gengur ekki enda-
laust.
— Þið hafið þá líklega ekki
mikiar frístundir, læknarnir?
Frh. á 10. bls.
höfðanum utan og ofan við
Gróðrarstöðina, en þar er tví-
mælalaust einn fegursti útsýnis-
staður Akureyrar.
Við augum blasir Fjaran og
Oddeyrin, sem á sfnum tíma voru
tvær aðskildar heildir, Pollurinn
hrukkulaus og skyggður eins og
spegill, óshólmar Eyjafjarðarár,
sléttir og grasi vafðir, flugvöllur-
* - »
««■%]
— Jæja, hvers lang^r þig helzt
að spyrja?
— Ja, er ekki hægt að byrja
á sjúkr..húsmálunum?
— Þar komstu með það! Það
er nú hreint ekki auðvelt að út-
tala sig mikið um þau á þessu
stigi málsins. Raunar höfum við
núna splunkunýja spítalastjórn,
sem er full af áhuga, og við er-
— Ja, þetta er stærsta sjúkra-
hús landsins utan Reykjavíkur,
og það eina utan höfuðstaðarins,
sem hefur fullkomna deildaskipt-
ingu. Á þessu ári var m. a. bætt
við ..yrri deild, eða öliu heldur
nýju læknisembætti, en það er
staða sérfræðings f barnasjúk-
dómum. Þetta er a. m. k. vísir
að sérstakri bamasjúkdómadeild.
Guðmundur Karl á skurðstofu Akureyrarspítala, yzt til vinstri. Við hlið hans er Bjarni
Rafnar aðstoðarlæknir og kandidatamir Jón Níelsson og Haukur Árnason. (Ljósm. G. Ólafss.)
inn með sínum nýja flugturni, og
síðast en ekki sízt Gróðrar-
stöðvarskógurinn, sem um ára-
tugi hefir verið sönnun þess að
hægt er að rækta nytjaskóg á ís-
landi. Guðmundur er fundvís á
fagra staði og hefur ekki valið
þennan alve; út f bláinn. Hér
blasir svo margt við sem honum
er hugþekkt og kært.
um reyndar allir af vilja gerðir
til a veita þá beztu þjónustu,
sem mögulegt er, en okkur er
þó talsvert þröngur stakkur
skorinn. Auðvitað ætti maður
ekki að vera með neinn nagla
skap og uppástöndu^heit og
segja bara að þetta sé allt sam-
an heivíti gott, a. m. k. miðað
við..aðstæður. En það er nú einu
— Hvað eru margir læknar
starfandi við sjúkrahúsið?
— Eins og er, erum við sex
læknar og tveir kandidatar að
auki. Svo er líka 1 föst staða
stúdents á lyfjadeild, en þar er
oft skipt urn sem eðlilegt er. Auk
þess hefur Helgi Skúlason augn-
læknir hér aðstöðu með sjúklinga
ef þarf.