Dagur - 10.07.1999, Blaðsíða 6

6 - LAUGARDAGVR 10. JÚLÍ 1999

ÞJÓÐMÁL
Utgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjóri:
Aðstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Sfmar:
Netfang ritstjórnar:
Áskriftargjald m. vsk.:
Lausasöluverð:
Grænt númer:
Netfang augiýsingadeiidar:
Símar auglýsingadeildar:
Simbréf auglýsingadeildar:
Símbréf ritstjórnar:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
ritstjori@dagur.is
1.800 KR. Á MÁNUÐI
150 KR. OG 200 KR. HELGARBLAÐ
800 7080
omar@dagur.is
(REYKJAVÍK)563-1615 Ámundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
460 6161
460 6171(AKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK)
Ilitnar imdir Milosevic
í íyrsta lagi
Það er farið að hitna verulega undir Milosevic Júgóslavíuforseta.
Því ber að fagna. Ljóst er að þrátt fyrir að Kosovo stríðinu sé
formlega lokið mun ekki skapast almennilegt jafnvægi á
Balkanskaga fyrr en nýir stjórnarhættir verða teknir upp í
Belgrad. Raunverulega frjálsar kosningar og lýðræðislegt stjórn-
arferli er það sem Serbar og Júgóslavía öll þarf núna, og það er
fyrst og fremst Milosevic og hans liðs sem standa í vegi fyrir því
framfaraspori. Það er því eðlilegt að vesturveldin haldi að sér
höndum um efnahagslega aðstoð til Júgóslavíu þar til nýir
stjórnarhættir líta dagsins Ijós.
í öðru lagi
Ólíkt því sem gerðist t.d. eftir Flóabardaga, þá virðist harðstjór-
inn í Júgóslavíu heldur vera að missa tökin heima fyrir eftir að
loftárásunum var hætt. Stjórnarandstaðan er að vísu tvístruð í
marga hluta og innbyrðis ágreiningur þar er mikill. Engu að síð-
ur eiga menn sameiginlegan óvin í Milosevic. Það skiptir líka
miklu máli fyrir vígstöðu stjórnarandstöðunnar, að talsmenn
kirkjunnar hafa opinberlega komið ffam og Iýst andstöðu sinni
við forsetann.
í þriðja lagi
Mótmælaaldan rís nú hærra með hveijum deginum og virðist
ekkert lát á. Alla þessa viku hafa verið stórir og miklir fundir víðs
vegar um landið. En um leið magnast Iíkurnar á ofbeldisverkum
og árekstrum fylkinga. Því má ekki gleyma að þrátt fyrir vaxandi
kurr og andstöðu við stjórnvöld í Belgrad, á Milosevic talsverðan
stuðning ennþá. Milosevic hefur áður sýnt að hann hefur níu
pólitísk líf. Hann hefur áður staðið af sér fjöldamótmæli og ósig-
ur í stríði. Þótt líkur séu til að lokakaflinn á valdaferli hans sé nú
hafinn, gæti því miður hæglega teygst úr honum því Milosevic
mun ekki gefast upp fyrr en í fulla hnefana. Astandið gæti því
versnað enn áður en það lagast og þegar það byijar að lagast þá
mun það lílega Iagast hægt. Þá ríður á að vestræn aðstoð verði
til staðar. Birgir Guðmundsson.
Loftfiðurfé
Garri hefur í gegnum tíðina
aldrei skilið þessar rolluskjátur
sem hanga við þjóðvegi lands-
ins og láta bóngljáða vélfákana
brytja sig í spað. Hvað eru þær
að þvælast þarna? Garri hefur
haldið að vítin væru til að var-
ast þau. En kannski skilja þær
þetta ekki, hvað þá saklaus
lömbin sem elta
mæður sína út í
óvissuna.
Rollui fá
óvænta sam-
keppni
Þessar rollu-
skjátur hafa ver-
ið kallaðar vega-
fé. Garra hefur
ætíð fundist
þetta orð vera
skemmtilegt og
sagt meira en mörg slík. En nú
telur Garri að rollurnar séu
búnar að fá samkeppni um
þessa athygli. Hún kemur úr
óvæntri átt, nefnilega úr há-
loftunum frá blessuðum
mávunum. Þar er á ferðinni
fyrirbæri sem Garri vill kalla
loftfiðurfé. Garri skilur reynd-
ar ekki hvað mávunum finnst
svona gaman að hanga við
flugvellina en hvað um það.
Nú í vikunni gerði nefnilega
einn mávur við Keflavíkurflug-
völl þá bölvuðu vitleysu að
sogast inn í þotuhreyfil einnar
breiðþotu Amgríms og Þóru
hjá Atlanta. Hann fékk svipuð
örlög og þegar vegafé lendir
fyrir vöruflutningabíl. Ekkert
eftir nema sálin ein.
Óvíst með hiiunariki
En það var ekki nóg með að
mávurinn sogaðist inn í
hreyfilinn þá þurfti hann að
eyðileggja hann líka. Það er
eitthvað sem rollunum hefur
ekki tekist þegar flutningabílar
eru annars vegar. Þeir halda
Hið nýja loftfiðurfé.
bara leið sinni áfram en Atl-
antavélin varð að snúa við hið
snarasta. Og enn annað hefur
mávurinn á samviskunni. Um
borð voru hundruðir skemmt-
anaglaðra Islendinga sem ætl-
uðu sumir hverjir að sjá söng-
konu syngja og aðrir að sjá
kappaksturbíla aka hring eftir
hring. Mávurinn
frestaði þessari
gleði lítillega og
varð þess vald-
andi að fólkið
þurfti að hanga í
tólf tíma í Leifs-
stöð. Það er
óvíst með öllu
hvort þessi máv-
ur hafi fengið
vist í himnaríki
eftir öll þessi
ósköp.
Bóndinn eða Lykla-Pétur
Þar telur Garri reginmun vera
á vegafé og loftfiðurfé. Roll-
urnar ná því líklega aldrei að
fresta skemmtiferð hátt í 500
manns (ekki nema með því að
fjölmenna í veg fyrir rútubíla-
lest) en mávarnir geta gert
meira en að fresta slíkri ferð.
Þeir geta hreinlega stöðvað til
frambúðar allar okkar ferðir i
Iofti, láði og legi. Garri myndi
t.d. ekki vilja sitja i tveggja
hreyfla vél ef loftfiðurfé dytti
sú vitleysa í hug að sogast inn
í annan hreyfilinn, hvað þá
báða. Þá vildi Garri frekar aka
yfir lítið Iamb, þótt skömm sé
frá að segja. Það er alla vega
skárra að banka upp á hjá
bóndanum með nokkra þús-
undkalla í hendi en að banka
upp hjá Lykla-Pétri með ælu-
poka og súrefnisgrímu undir
hendi... — GARRI

ODDUR
ÓLAFSSON
SKRIFAR
Nú er sú tíð sem gúrkan stendur í
fullum blóma, að minnsta kosti i
fjölmiðlum, hvað sem gróður-
húsagúrkunni Iíður. Þeir máttar-
stólpar þjóðfélagsins sem eitthvað
eiga undir sér bjóða hver öðrum í
laxveiði og eru fjarri öllu því
amstri sem lýtur að rekstri þeirra
stofnana sem þeir þiggja laun hjá
og er því tíðindalítið á öllum víg-
stöðvum, nema fyrir vestan. Þar er
allt að fara á hausinn eins og
venjulega og eru fréttatímar og
fréttasíður fý'Iltar af raunum
Byggðastofnunar, sem hvorki vill
né getur viðhaldið jafnvægi í
byggð landsins, hvað sem það nú
annars þýðir.
I gúrkutíð verða annars tiltölu-
lega skapgóðir fréttastjórar dýrvit-
lausir og heimta fréttir þótt hvergi
sé hægt að ná til ábyrgra heimild-
armanna á miðju laxveiðitímabili.
Þarf því enginn að verða hissa þótt
ein fréttastofan hafi ráðið nýjan
seðlabankastjóra þegar allir
bankastjórar og bankaráð eru víðs
þ'arri við þau sumarstörf sem rækt
Félagsmálastofnim vid Amarhól
eru af mikilli skyldurækni, að
bjóða vildarvinum bankanna og
hver öðrum í laxveiði.
Lög og hefðir
I lögum stendur að
bankastjórar Seðla-
bankans skuli vera
þrír. Hefðin býður
að þar skuli sitja
einn alvöru banka-
maður og tveir full-
trúar öflugustu
flokkana. Um eins
árs skeið hafa tveir
bankastjórar dugað
til að halda stofnun-
inni gangandi og er
ekki vitað til að sú
mannfæð hafi vald-
ið neinum skaða,
hvorki bankanum sem slfkum né
efnahagslífinu yfirleitt.
Lærðir menn í fjármálastjórn
hafa margir lýst þeirri skoðun
sinni, að einn bankastjóri dugi,
annað sé ofrausn og gagnist
hvorki bankanum né efnahagslíf-
inu. En svo Iaglega er um hnútana
búið, að það er nánast lögbundið
að framsókn og íhald eigi þarna
innhlaup fyrir gæðinga sína, sem
styðja og styrkja beri
á efri árum. Því má
líta á æðstu stjóm
Seðlabanka Islands
sem eins konar fé-
lagsmálastofnun,
sem tekur við dekur-
börnum flokkanna
er lenda á hrakhól-
um.
Ólöglegur banki
Þegar Dagur reyndi
að fá staðfestingu á
bankastjóraráðn-
ingu Stövar 2 var yf-
irstjórn Seðlabank-
ans að sinna öðrum skyldum fjarri
kontórum. En varaformaður
bankaráðsins Iét ljúflega þá skoð-
un í ljósi, að bankinn hefði ekkert
við fleiri bankastjóra að gera og
færi best á því að fækka þeim enn
og niður í einn.
Samkvæmt lögum um Seðla-
bankann hefur hann verið rekinn
ólöglega í heilt ár, þar sem van-
munstrað er í bankastjórnina. En
einhvern veginn hafa efnahags-
málin slampast samt og skortur á
bankastjórum hefur ekki haft
sýnileg áhrif á viðgang góðærisins,
sem ríkir í peningastofnunum
landsins.
En þar sem bankinn er fyrst og
fremst félagsmálastofnun er rétt
að draga ekki á Ianginn að fjölga í
stjórn hans og helst að setja Iög
um enn fleiri bankastjóra til að
liðka fyrír gæludýrum flokkanna.
Þess ber líka að gæta að eftir að
fjölgað var í ríkisstjórninni þarf að
sjá enn fleiri ráðherrum fyrir nota-
legum starfsvettvangi þegar ekki
er hægt að brúka þá lengur við
landsstjómina.
Því á ekki að hlusta á úrtölu-
menn, heldur skaffa sem flestar
bankastjórastöður handa fólki sem
lítur á flokka sína sem prívat fé-
lagsmálastofnanir.
Á Akureyrarbær að selja
20% eignarhlut sinn í
ÚA?
(Vegfarendur á Akureyri
teknir tali.)
„Nei, ég tel
að bærinn
eigi ekki að
selja allan
eignarhlut
sinn í ÚA,
það er 20%.
Ef farið væri
út í sölu á
bréfum bæjarins ætti að mfnum
dómi að halda eftir um 10%,
enda myndi það skapa visst ör-
yggi. En andvirði þeirrar upp-
hæðar sem myndi fást fyrir þau
bréf sem yrðu seld mætti nota til
margs, einkum ætti að verja
henni til atvinnuuppbyggingar í
bænum og nefni ég þar stóriðju
við Eyjafjörð. Akureyringar hafa
sterk tengsl við ÚA, enda er
þetta sterkt fyrirtæki sem mörg-
um hefur veitt atvinnu."
Jóhanna Austfjörð
húsmóðir.
„Það er mitt
mat að Akur-
eyrarbæ eigi
að halda í
eignarhlut
sinn. Þetta
var og er
traust fyrir-
tæki sem hef-
ur verið mikilvægt fyrir atvinnu-
líf í bænum. Með eignaraðild
getur bærinn líka stýrt því að mál
UA fari ekki í einhverja vitleysu,
eða kvótinn úr bænurn."
Elías Guðmundsson
„Bærinn á að
eiga áfram
hlut sinn í
ÚA, til þess
að tryggja at-
vinnu í bæn-
um. Þetta er
fyrirtæki sem
er í góðum
gangi og því á bærinn að halda í
eignarhlut sinn og nota arðinn af
bréfunum í atvinnuuppbygg-
ingu. Nær er fyrir bæinn að selja
einhvern þann rekstur sem síður
gengur. Eignaraðild bæjarins að
þessu stóra fyrirtæki er líka frek-
ari trygging fyrir því að kvótinn
fari ekki úr bænum, en um slíkt
eru einmitt mýmörg dæmi.“
Oddur Gunnarsson
bóndi og oddviti Glæsibæjarhrepps.
„Eg er ekki
viss um það
sé rétt hjá
bænum að
sleppa alveg
tökunum af
ÚA. Akureyr-
ingar hafa
haft mikinn
hag af því að eiga hlut í félaginu
og tvíeggjað væri að selja allan
hlutinn nú. Það er mikið öryggis-
atriði fyrir atvinnu og kvóta að
heimamenn eigi hlut í félaginu
áfram og því þætti mér þetta mál
horfa öðruvísi við ef sterkir fjár-
festar í bænum vildu kaupa
þennan rekstur. Þá breytir engu
hvort það væri Samherji eða ein-
hver annar.“
sjómaður.
Gústaf Oddsson
leigubílstjóri.