Dagblaðið Vísir - DV - 09.04.1996, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 9. APRÍL 1996
Lesendur_________
Stéttarfélags-
frumvarpið
- ráðherra hristir kerfið
Frumvarpið mun auka stéttarvitund manna sem þurfa nú að mæta á fundi til
að kynna sér málin, segir m.a. í bréfinu.
Spurningin
Heldur þú að
geimverur séu til?
Andri Árnason nemi: Já, já, en ég
hef aldrei séð þær.
Alda Sveinsdóttir kennari:
Kannski ekki þessir grænu karlar
en ýmislegt er til í geimnum.
Þórdís Lilja Ámadóttir húsmóð-
ir: Nei.
Jessica Tómasdóttir húsmóðir:
Já, ég held að þær séu til.
Svava Pétursdóttir kokkur: Já, al-
veg eins.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Nú hristir félagsmálaráðherrann
eilítið upp í kerfinu. Hann hefur
lagt fram frumvarp er menn kalla
„stéttarfélagsfrumvarpið". Frum-
varpið mun komast í gagnið á vor-
dögum nái vilji ráðherra og ríkis-
stjómar fram að ganga. Sem vonlegt
er hafa ASÍ- menn og verkalýðsfé-
lögin í landinu, svo og stjórnarand-
staðan brugðist ókvæða við og sagt
friðnum á vinnumarkaði stefnt í
voða taki ráðherra ekki frumvarp
sitt aftur og frysti það til eilífðar-
nóns.
Þetta nýja frumvarp gerir ráð fyr-
ir nokkrum breytingum á núver-
andi fyrirkomulagi. Til dæmis hvað
það varðar að félögin afli sér verk-
fallsheimildar. Verði frumvarpið að
lögum þurfa fleiri en hingað til að
mæta á fund til að væntanlegar að-
gerðir öðlist gildi. Og þá þarf að
fara fram leynileg atkvæðagreiðsla.
Nú nægir að meirihluti þeirra
sem mæta greiði atkvæði til að að-
gerðir séu löglegar. En atkvæðatal-
an getur verið hlaupandi, eða frá ör-
fáum mönnum og upp í fulla Bíó-
borg eins og gjarnan tíðkast þegar
Dagsbrún á í hlut - með tilheyrandi
sprengingum.
En ég spyr: Hví eru menn svona
hræddir við þær breytingar sem
frumvarpið gerir ráð fyrir? Það sem
ég hef séð af því tel ég vera af hinu
góða. Að það muni auka stéttarvit-
und manna þar eð fólk þarf að mæta
Jóhann Snæfeld skrifar:
Þann 10. nóvember er grein í DV
um 19 ára pilt sem ekki gengur heill
til skógar. Hann veldur tjóni í Ön-
undarfirði í júní 1993, er hann veð-
ur inn í hús og kveikir í tveimur
húsum, við það „að hita sér“, að
sögn. Fyrir vestan er ekki svo kalt 1
júní að menn þurfi að koma við á
hverjum bæ til að kveikja eld og
hita sér! Auðvitað ekki, og hér er
eitthvað að.
Skaðabótakröfum upp á samtals á
áttundu milljón króna var vísað frá
Halldór Eyjólfsson skrifar:
Nú, þegar framkvæmdir eru að
hefjast við hin umdeildu neðansjáv-
argöng, kemur ýmislegt í ljós. Hin-
um fornfrægu Geirsbeygjum er ætl-
að veglegt hlutverk þarna niðri.
Beygja á í þveröfuga átt við höfuð-
stefnu þjóðvegar 1 (Vestur- og Norð-
urlandsvegur), og síðan gerður við-
snúningur með hringtorgi á vega-
mótum aðkeyrslubrautar Akranes-
bæjar og þjóðvegar 1. - Slíkar
hringekjur henta e.t.v. innanbæj-
arakstri, en mjög illa á þjóðvegi 1
(hraðbraut).
Með þessari handvömm lengist
vegur 1 um u.þ.b. 4 km og minnkar
þar með ávinningur þeirra sem
hugðust nota göngin til vestur- og
norðurlandsferða. Svona beygju-
kúnstir á aðalvegum slá öll fyrri
met ef af verður. Á hestvagnaárun-
um tíðkaðist þessi aðferð til þess að
milda brekkur upp frá lækjum, ám
eða upp á heiðina. Þá var hraði lítt
þekktur hér á landi, enda hestöfl fá
og vandfengin.
Nú eru orka og hraði nefnd fram-
tíðarþróun, hvort sem mönnum lík-
ar betur eða verr. Samgöngubætur
munu því miðast við beina vegi eft-
ir megni, sérstaklega á þjóðvegi 1,
sem og á öðrum hraðbrautum.
Haft var eftir þjóðkunnum og
traustum sérleyfíshafa að hinn forn-
sjálft á staðinn til að kynna sér mál-
in. Og alla vega þessi 20% sem lág-
markið er miðað við.
Ég hef til að mynda verið með í
því að samþykkja samninga í mínu
stéttarfélagi við sjöunda mann, og
var þó einn auk þess ekki hæfur til
atkvæðagreiðslu sökum ölvunar.
Hópurinn hefði rétt eins getað fellt
þá. í framhaldinu var gefin út yfir-
lýsing þess efnis að samningar
hefðu verið samþykktir einróma!
Var þetta auðvitað afar villandi,
dómi. Kröfunum þótti ekki fylgja
nægur rökstuðningur. Dómur á ísa-
firði er því út í hött: 6 mánaða skil-
orðisbundinn dómur þýðir það að
maðurinn er stundum undir eftirliti
í 6 mánuði. - Er þetta hægt? Maður-
inn væri betur kominn á togara
þann tíma sem launin hans dygðu
til að borga skaðann sem hann olli.
Ég er sjálfur Önfirðingur í húð og
hár og veit vel að umræddir bústað-
ir voru mjög vel búnir báðir tveir
og þetta tjón er örugglega ekki und-
ir 10 milljónum króna hér í Önund-
frægi Geirsbeygjudraugur væri
dauður, hann hefði kafnað í beygju-
gerinu á flatlendinu ofan Þorláks-
hafnar hér um árið. Gott væri ef
satt væri. Efasemdir um dauða
kauða gera nú vart við sig sunnan
þótt ekki væri það rangt sem slíkt.
Á þessari vitleysu tekur einmitt
hið nýja frumvarp félagsmálaráð-
herra. Einnig er gefið grænt ljós á
vinnustaðafélög þar sem 250 manns
eða fleiri vinna. Stéttarfélög sem
myndu þá búa við öll réttindi og
skyldur stórs launþegafélags. Þess
vegna kem ég ekki auga á hættuna
sem á að felast í þessu umdeilda
frumvarpi og sögð er vera til óheilla
fyrir verkalýðinn í landinu.
arfirði. I Reykjavík teldist tjónið
mun meira. Það kostar ekki minna
að byggja hús eða endurnýja á
landsbyggðinni en í Reykjavík. En
hvað um það. Á vegum ríkisins eru
byggð alls kyns hæli og fangelsi, en
það gleymist að afplánendurnir
hafa ekkert að gera.
Finna þarf eitthvað til þess að
hægt sé að að nýta starfskrafta þess-
ara manna, virkja þá, kenna þeim
að vinna.
Akrafjalls. - Vonandi gegnur þessi
nýbreytni í samgöngubótum slysa-
laust fyrir sig og eftir áætlun,
þannig að uppátækið gagnist þjóð-
inni um ókomin ár.
DV
Stuðningur sjálf-
stæðismanna
Björn Ólafsson skrifar:
Það skyldu þó aldrei verða
sjálfstæðismenn sem verða hvað
ákafastir við að afla fylgis við
forsetaframboð Ólafs Ragnars
Grímssonar? Helsta andstæðing
borgaralegra sjónarmiða hér um
árabil. Eru líklega að launa Ólafi
óvinsældir hans sem formaður í
Alþýðubandalaginu og því aflað
Sjálfstæðisflokknum fylgis.
Verði þetta niðurstaðan fyrir tO-
stuðlan sjálftæðismanna brestur
þar með grundvöllur fyrir
frekara pólitísku starfi Sjálf-
stæðisflokksins sem fjöldahreyf-
ingar.
Hvar er bisk-
upinn eiginlega?
Sigurbjörg skrifar:
Maður er orðinn yflr sig undr-
andi og hneysklaður á fram-
komu biskups íslands. Hann
dvelur nú langdvölum erlendis
og sendir boðskap hingað sím-
leiðið með aðstoð flölmiðla. Hvar
er biskupinn eiginlega? Er hann
að hugleiða að ganga í klaustur
eða hvað? Biskup verður að
takast á við sín mál af einurð og
manndómi. Hann á auðvitað að
segja af sér embætti á meðan á
þessum málarekstri stendur.
Fjarvera hans hér á mestu hátíð
kristinna manna eykur á afsagn-
arkröfu á hendur biskupi.
Frumvarp Gísla
Einarssonar
Ragnar skrifar:
Margir telja að frumvarp
Gísla S. Einarssonar alþingis-
manns sé eitt besta og raunhæf-
asta frumvarp sem komið hefur
fyrir Alþingi á seinni árum.
Frumvarpið til laga um lág-
markslaun er í senn mjög sann-
gjarnt og rökrétt og setur þing-
menn ekki í mikinn vanda til
samþykktar - eða synjunar.
Hvaða þingmenn myndu standa
á móti þessu frumvarpi? Auðvit-
að á að útkljá þessi launamál á
þingi þjóðarinnar. Hér hefur
Gísli lagt sinn skerf til að
minnka launamuninn, útiloka
eftirvinnupláguna og auka ráð-
stöfunartekjur þeirra lægst laun-
uðu.
Þakklæti til
Dagsljóss
Gunnar Jónsson skrifar:
Ég vil koma á framfæri besta
þakklæti til þáttarins Dagsljóss í
Sjónvarpinu. Mér finnst samt
sem gagnrýnendur í þættinum
setji blett á. - Tveir þeirra, þ.e.
Árni og Vignir, kunna sitt fag,
sem verður tæplega sagt um
hina. Það er ekki nóg að hafa
löngunina til að gagnrýna, held-
ur og getu og hæfileika. Þegar
maður hefur t.d. séð í leikhúsi
gott verk, og heyrir þaö síðan
gagnrýnt á mjög neikvæðan hátt,
jafnvel svo að gagnrýnandi sér
engan ljósan blett, missir maður
tiltrú á gagnrýnandanum, tekur
ekki mark á honum eftir það.
Ekki síst ef hann er jafnframt
svo súr á svip að maður fær þá
tilfinningu að honum liði ekki
vel. Eins með bókmenntagagn-
rýnandann. Hann þarf að ná
betri tökum á verkefni sínu.
Kjallaragreinar
Guðbergs
Jóhann Gunnarsson skrifar:
Ég lýsi mikilli ánægju minni
með greinaskrif Guðbergs Bergs-
sonar rithöfundar í DV og reynd-
ar fleiri góðra pistlahöfunda. En
Guðbergur er með alveg sérstök-
um hætti. Hann fer ekki alfara-
leið í framsetningu sinni. Skrif
hans eru tilbreyting frá þessu sí-
fellda „sannleiks- og staðreynd-
arugli“ sem tröllríður texta hér á
landi.
Handónýtt dómskerfi
Hvalfjarðargong og Geirsbeygjudraugar
„Meö þessari handvömm lengist vegur 1 um u.þ.b. 4 km,“ segir bréfritari
m.a.