Dagblaðið Vísir - DV - 20.04.2000, Blaðsíða 34

+
34 FIMMTUDAGUR 20. APRÍL 2000 FIMMTUDAGUR 20. APRÍL 2000 47 *
Helgarblað DV DV Helgarblað
Feimni trúðurinn
- Laddi talar um ferilinn í 30 ár, sambandið við föður sinn, börnin sín og Bakkus
í Noregi spiluðu Faxar og A1 Bis-
hop samt inn á eina hljómplötu en
það var gert upp í gamla skuld Bis-
hops og tekið upp heima í stofu hjá
gömlum manni í Osló.
„Þetta er eina platan þar sem ég
hef spilað á trommur en ég er feg-
inn að hún kom aldrei á markað á
íslandi. Þegar ég varð að drífa mig
heim því ég gat engan pening haft
upp-þá lánaði trommuleikarinn sem
leysti mig af mér pening fyrir far-
inu heim.“
Hlæjandi leikmyndasmiðir
Laddi var ekki af baki dottinn þrátt
fyrir þetta. Hann fór að læra hús-
gagnasmíði og komst að sem starfs-
maður í leikmyndadeild Sjónvarpsins
árið 1969. Halli bróðir hans var þar
líka og þeir bræður létu eins og fifl
allan daginn og hlátrasköllin bárust
alltaf frá þeirra vinnusvæði um allt
hús. Þetta leiddi til þess að Flosi
Ólafsson fékk þá bræður til að leika i
tveimur atriðum í áramótaskaupi
1970 og þar hefst ferillinn.
„Við lékum í ýmsum skemmtiþátt-
um í sjónvarpinu en síðan réð Egill
Eðvarðsson okkur í þátt sem hét
Kvöldstund í sjónvarpssal. Þar voru
Gisli Rúnar Jónsson og Júlíus Brjáns-
son með sína Kaffibrúsakarla og þar
kynntumst við. Ég var í hópnum sem
samdi efni fyrir þá.
Það var Gísli Rúnar sem kynnti
okkur fyrir Spike Jones og grínsöng
hans og það varð síðan til þess að við
Halli klipptum saman atriði þar sem
við „mæmuðum“ við lag eftir Spike.
Þetta var flutt í skemmtiþætti og þótti
svo sniðugt að upp úr því fórum við
að fá beiðnir um að skemmta á þorra-
blótum og árshátíðum."
Hvaða fíflalæti eru þetta?
„Ekki var atriði þeirra bræðra
burðugt til að byrja með. Það sam-
anstóð af þeim tveimur og einu seg-
ulbandi með Spike Jones og síðan
geifluðu þeir sig í takt við lag og
söng. Þetta féll ekki alltaf í frjóa
jörð hjá rosknum þorrablótsgestum.
Ég man eftir gömlum manni sem
stóð upp og spurði hvaða djöfuls
fíflalæti þetta eiginlega væru.“
Þessi ár fæddu af sér Saxa lækni
sem var fyrsta persónan sem Laddi
skapaði og einnig fæddust þeir fé-
lagar Eiríkur Fjalar og Þórður hús-
vörður á þessum árum. Það var síð-
an fyrir áeggjan Gunnars Þórðar-
sonar og í samvinnu við Gísla Rún-
ar Jónsson sem fyrsta plata þeirra
bræðra, Látum sem ekkert C, varð
til árið 1975. Það ár hætti Laddi að
starfa hjá Sjónvarpinu og hefur síð-
an starfað að því að skemmta fólki.
„Ég býst við að það megi segja að
„Það fylgir þessu starfi
að maður er alltaf að
gefa af sér en fœr oftast
aldrei neitt til baka aft-
ur. Þetta getur fyllt
manni þynglyndi og það
hafa komið þœr stundir
á ferlinum sem ég hef
orðið óskaplega þreyttur
á sálinni. “
Gísli Rúnar og Spike Jones hafi ver-
ið mínir helstu áhrifavaldar."
Þessu fylgdi frægð af stærri gráðu
en Laddi hafði áður kynnst. Hvern-
ig gekk honum að höndla hana?
Frægðin er góð og slæm
Var óþægilegt að vera frægur á ís-
landi á þessum árum?
„Mér fannst það bæði gott og
slæmt. Stundum pirraði það mig
óskaplega en samt naut ég þess á viss-
an hátt. Mér fannst ég fá þarna viður-
kenningu sem ég hafði í raun lengi
þráð. En þessu fylgdi mikið ónæði og
um tíma var ég alls ekki skráður í
símaskrá því fólk hringdi stöðugt nótt
og dag. í dag er ég í símaskránni því
það er svo miklu auðveldara að verja
sig fyrir þessu nú tO dags.“
Leitaði að pabba
Laddi er yngstur fjögurra albræðra
í níu systkina hópi. Þegar hann var
þriggja ára skildu foreldrar hans og
Laddi og Hermóður ólust upp hjá
móður sinni í Hafnarfirði en Harald-
ur og Valgarður fóru í fóstur til afa og
ömmu í Miðey í Landeyjum en þar
var Laddi iðulega á sumrin. Hann
kynntist því aldrei fóður sínum að
ráði fyrr en á fullorðinsárum en faðir
hans var Sigurður Haraldsson, róm-
aður hestamaður og ræktandi, oftast
kenndur við Kirkjubæ á Rangárvöll-
um.
„Ég var alla mína æsku að leita að
honum. Það var fátækt og óregla á
heimilinu og það var sárt að eiga ekki
pabba. Mér var strítt á því af öðrum
börnum. Ég var fikinn í tónlist og sat
löngum stundum og hlustaði á útvarp-
ið og kunni öll lög og texta. Svo hélt
ég sýningar fyrir mömmu þar sem ég
dansaði uppi á stofuborðinu, söng og
fiflaðist. Ég gat alltaf komið mömmu
til að hlæja og hún sagði að ég yrði
áreiðanlega góður dansari."
Gleymi því hrósi aldrel
Laddi var á sumrin austur í Miðey
hjá afa og ömmu en kynntist fóður
sínum aldrei þar.
„Hann leitaði svolítið til okkar þeg-
ar hann fór að eldast og breytast. Þó
hann segði það eiginlega aldrei sjálfur
þá vissi ég að hann var stoltur af okk-
ur og fylgdist með ferli okkar. Við
buðum honum einu sinni á sýningu
hjá okkur á Hótel Sögu og það er eina
skiptið sem ég vissi til að hann mætti
á skemmtun hjá okkur. Þá kom hann
og hrósaði okkur fyrir frammistöðuna
og því hrósi gleymi ég aldrei. Þannig
sættist ég við hann að lokum þótt ég
væri lengi beiskur yftr því hve hann
var fjarlægur þegar ég var barn. Ég
varð líka stoltur af því hve honum
gekk vel á sínu sviði sem var hrossa-
ræktin."
Laddi sver sig í ættina að því leyti
að hann hefur fengist við að halda
hross og átti meðal annars Kirkjubæ-
ing sem hann seldi bróður sínum sem
býr á fóðurleifðinni í Kirkjubæ en
Laddi segist ekki hafa tíma til að
halda hross um þessar mundir.
Auðvelt að tæma tankana
Þrjátíu ára ferill Ladda spannar
grín, eftirhermur, leikrit, lagasmíðar
en hann hefur samið um 100 lög,
hljómplötur, leik í auglýsingum, kvik-
myndum, leikritum og talsetningar án
þess að listinn sé tæmdur. Hann hefur
alltaf leikið grínhlutverk í kvikmynd-
um með einni undantekningu en það
var í sjónvarpsleikriti eftir Hrafn
Gunnlaugsson sem hét: Hver er sinn-
ar gæfu smiður.
„Hrafn var sannfærður um að ég
væri dramatískur leikari," segir
Laddi og glottir hárfínt.
Margir þekkja að bilið milli hláturs
og gráts er oft stutt og trúðurinn sem
kemur okkur til að hlæja hvað inni-
legast getur sjálfur verið með grátstaf-
inn í kverkunum án þess að við sjáum
það. Hefur leiði eða þreyta aldrei sótt
á háðfuglinn og grínarann?
„Það fylgir þessu starfi að maður er
alltaf að gefa af sér en fær oftast aldrei
neitt til baka aftur. Þetta getur fyllt
manni þynglyndi og það hafa komið
þær stundir á ferlinum sem ég hef
orðið óskaplega þreyttur á sálinni og
spurt mig af hverju ég geti ekki bara
stundað venjulega vinnu og mætt frá
níu til fimm á skrifstofuna. En ég
hristi þetta af mér aftur þvi það er svo
skemmtilegt að skemmta fólki.“
Á skólabekk í LA
Laddi er einn þriggja félagsmanna í
Félagi íslenskra leikara sem ekki hef-
ur hefðbundna leikaramenntun. Hinir
eru Egill Ólafsson og Magnús Ólafs-
son (ekki bræður). TO þess að verða
gjaldgengur í félagið fór Laddi til Uni-
versity of California í Los Angeles og
lærði leiklist þar heilan vetur. Þetta
var árið 1982 og hvað skyldi nú grín-
ari með 12 ára starfsreynslu hafa lært
í amerískum leiklistarskóla?
„Ekki nokkurn skapaðan hlut ann-
an en þann að maður á að beita sig
aga og æfa mikið til að vera góður. Ég
var ekki nógu vel heima í málinu, al-
veg grútfeiminn og ómögulegur og
engan veginn fær í þá spunavinnu
sem þarna var stunduð. Ég fór einu
sinni upp á svið og flutti þá atriði úr
kvikmyndinni Dagar víns og rósa sem
Jack Lemmon gerði fræga.
Ég klúðraði því algerlega og eyði-
lagði þetta fína númer alveg fyrir
stelpunni sem lék á móti mér. En
þetta var góð reynsla í heildina og gaf
mér spark í rassinn og svo auðvitað
komst ég inn í félagið þegar ég kom
heim og það var fyrir mér langþráð
viðurkenning á því að ég væri at-
vinnumaður, viðurkenndur leikari."
Árið á barnum
Hitt hliðarsporið sem Laddi tók var
þegar hann ásamt Sigríði Thoraren-
sen eiginkonu sinni keypti krá við
Ingólfsstræti fyrir fáum árum sem hét
Sir Oliver. Þau hjónin ráku staðinn í
eitt og hálft ár og Laddi segist hafa
verið reynslunni ríkari en fátækari að
peningum eftir það.
Þórhallur Sigurðsson er frekar yf-
irlætislaust og dagfarsprútt nafn sem
gæti vel hæft húsgagnasmið. Þórhall-
ur Sigurðsson er 53 ára leikari sem
ætlaði að verða húsgagnasmiður og
sér alltaf svolítið eftir því að hafa
ekki lokið því námi en hann var
kominn talsvert áleiðis með það. Þór-
hallur Sigurðsson er Laddi, leikari og
grinari sem getur brugðið sér í allra
kvikinda líki. Það myndi æra
óstöðugan að telja upp allt per-
sónugalleríið sem hann hefur skapað
á 30 ára ferli sem skemmtikraftur en
nöfn eins og Eiríkur Fjalar, Saxi
læknir, Þórður húsvörður, Skúli raf-
virki, Magnús bóndi, Stefán á Úti-
stöðum og Skrámur eru kumpánar
sem flestir Islendingar kannast við.
Um þessar mundir er Laddi með
skemmtidagskrá í Bíóborginni undir
heitinu Laddi 2000 þar sem flestir
þessir karakterar skjóta upp kollin-
um en Laddi skemmtir einnig sjálfur
með hefðbundnu uppistandi sem
verður stöðugt stærri þáttur af hon-
um sem skemmtikrafti.
„Mér finnst það skemmtilegast að
vera ég sjálfur. Þessar persónur sem
ég hef skapað eru ágætar en mér
fmnst að ég geti þróað mitt eigið efni
í dag án þess að skýla mér bak við
einhverjar figúrur. Það er stutt síðan
Lacldi er stööugt að þróa
skemmtiefni sitt og er smátt
og smátt að losa sig við
fígúrurnar og gera meira af
þvi að vera hann sjálfur.
ég áttaði mig á því að ég gæti verið
án þeirra. En þeir eru góðir, blessað-
ir, samt.“
30 ára afmælisdagskráin í Bíóborg-
inni skiptist í tvennt þar sem hinir
gamalkunnugu karakterar ríða hús-
um fyrir hlé meðan beðið er eftir
Ladda sem gengur illa að finna húsið
en leitinni er lýst í stuttmynd sem er
sýnd í hlutum. Fimm manna hljóm-
sveit leikur undir fyrir Ladda og
hinn gamalkunna HaÚa bróður hans
eða Harald Sigurðsson sem kemur
nokkuð við sögu í fyrri hlutanum.
Faxarnir fæðast
Ferill Ladda sem skemmtikrafts
byrjaði nokkuð brösulega. Árið 1965
varð hljómsveitin Faxar til austur á
Seyðisfirði og þar sat Laddi við
trommur og var aðalsöngvarinn í
bandinu.
„Ég átti að vera gítarleikari en
kunni bara þrjá hljóma. Bjarni Har-
aldsson vinur minn átti að vera
trommari en um svipað leyti og það
komst upp hvað ég kunni lítið á gít-
arinn hætti hann við að vera með.
Þá settist ég við trommurnar þó ég
hefði aldrei reynt að spila á tromm-
ur áður og söng allt sem var á
prógramminu."
Hljómsveitin var nefnd eftir bát
sem hét Faxi en einnig átti að felast
í nafninu tilvísun í síða hárið sem
var að ryðja sér til rúms. Faxar
urðu harla vinsælir og fóru víða um
land og spiluðu við miklar vinsæld-
ir og fljótlega var Halli bróðir Ladda
kominn um borð til að aðstoða bróð-
ur sinn við sönginn.
„Hann kom á ball á Egilsstöðum
með okkur og stökk upp á svið og
tók einhver lög. Ég var dauðfeginn
að fá hann því það var brjálað að
gera við að tromma og syngja."
Heimsfrægðin í Noregi
Faxarnir fengu lítinn skammt af
heimsfrægð þegar A1 nokkur Bishop
söngvari fékk þá til liðs við sig og
ferðaðist með þeim um allan Noreg.
A1 hafði komið til íslands sem einn af
Deep River Boys, sem var amerískur
kvartett sem söng negrasálma, en
ílentist á íslandi og raulaði á Hótel
Borg.
„Við fórum um þveran og endilang-
an Noreg og það var æði skrautlegt
ferðalag á köflum. Við vorum með bíl-
stjóra sem vann stöðugt gegn okkur,
söngkonur sem varð sundurorða svo
varð að reka aðra þeirra og fengum
aldrei borgaða krónu fyrir enda kom í
ljós að Bishop kallinn var stórskuld-
ugur hvar sem hann kom.“
Þórhallur Sigurösson leikari
Hann ætlaði að verða húsgagna-
smiður en varð vinsælasti skemmti-
kraftur þjóðarinnar og hefur halcliö
okkur hlæjandi i 30 ár.
„Mig hafði langað til að reyna fyrir
mér i eigin atvinnurekstri og var þá
aðallega að hugsa um veitingastað fyr-
ir sælkera. Svo bauðst þetta og við
ákváðum að slá til. Þetta var gríðarleg
vinna og hefst ekki nema maður
standi sjálfur yfir þessu dag og nótt og
ég var alltaf að skemmta svo þetta
gekk ekki vel og við töpuðum pening-
um á þessu. En það er grunnt á svona
ævintýramennsku í mér og nú er ég
að fást við að kynna sumarhús á
Spáni fyrir Islendinga."
Best að gæta sín á Bakkusi
Margir myndu segja að það að eiga
bar væri draumur allra fyllibyttna og
Laddi hefur lengi starfað í veröld þar
sem áfengi er mikið haft um hönd.
Hvernig hefur sambúðin við Bakkus
konung gengið hjá honum?
„Það hefur gengið á ýmsu. Ég hef í
meira en 30 ár starfað í heimi þar sem
Bakkus karlinn er tíður gestur, sér-
staklega átti þetta við um tónlistina
þar sem Bakkus var aldrei langt und-
an.
I dag reyni ég að halda mig á strik-
inu og tel að Bakkus sé mér ekki til
trafala. Ég hef ekki farið í meðferð og
nota áfengi en læt það ekki trufla mig
og mína vinnu. í því sambandi er
mikilvægt að láta starfið ekki ganga
of nærri sér og fá góða slökun. Ég á
góða konu sem hjálpar mér við þetta."
Að gera ekki sömu mistökin
Laddi á þrjá syni frá fyrra hjóna-
bandi og þó enginn þeirra hafi fetað
beinlínis í fótspor hans er sá elsti,
Marteinn, þátttakandi í sýningunni í
Bíóborginni þar sem hann leikur
Saxa lækni. Sá í miðið hefur einnig
unnið i leikhúsi og reyndi við Leik-
„Mér fannst það bœði
gott og slœmt. Stundum
pirraði það mig óskap-
lega en samt naut ég þess
á vissan hátt. Mér fannst
ég fá þama viðurkenn-
ingu sem ég hafði í raun
lengi þráð. “
listarskólann en komst ekki inn. En
hefur þú reynt að vera nálægari í upp-
vexti þeirra en faðir þinn var í æsku
þinni?
„Þegar þeir eldri voru litlir var ég
mikið að skemmta og óskaplega upp-
tekinn af sjálfum mér og því sem ég
var að gera og sinnti þeim ekki eins
og skyldi. Ég hef síðan reynt að styðja
þá og reynt að gera ekki sömu mistök-
in og ég upplifði. Ég hef reynt að
hvetja þá til að ljúka námi þvi ég
þekki vel að það er mikilvægt að hafa
starfsréttindi í einhverri grein.“
Laddi segist vera sáttur við lífið og
ferilinn. Hann hefur dvalið af og til á
Spáni við fararstjórn og fleira og seg-
ir að draumurinn sé að flytja þangað
að hluta til og hafa vetursetu í hlýrra
loftslagi.
„En það gengur hægt þvi það er
mest að gera á veturnar við aö -
skemmta hérna heima."
En hefur hann eitthvað breyst frá
því að hann lék Saxa lækni í fyrsta
sinn. Er hann enn sami æringinn?
„Á sviðinu er ég það en almennt
held ég að ég sé rólegri og afslappaðri,
Mér finnst ég vera kominn á beinu
brautina í lífinu."
-PÁÁV
4