Dagblaðið Vísir - DV - 01.06.2002, Blaðsíða 38

38
Helcjct rblað 13 "V LAUGARDACUR I. JÚIMÍ 2002
Nú ferðu
með mig upp á geðdeild
Oddur Helgi Halldórsson er siqurveqari
kosninqanna um síðustu helqi. Ekki bara á
Akureyri heldur á landsvísu. Sérframboð
hans hlaut um 18% fylqi eða 1568 atkvæði af
alls 9.041 íhöfuðstað Norðurlands. Ljóst er
að ekkert einstaklingsframboð stjórnmál-
anna nýtur ámóta hylli þessa daqana en líf
Odds hefur þó ekki aðeins einkennst afsiqr-
um. Hann hefur árum saman átt ístríði við
erfiðan qeðsjúkdóm en er fullviss um hvor
muni hafa betur. Oddur sýnir kjark með því
að leqqja öll spilin á borðið íviðtali við DV.
Tilqanqurinn er að minnka fordóma.
leiðtoganum er klipptur út og ýmist settur á búk
kvikmyndaofurhetju eða sem andlit Teletubbies
(Stubbanna). Eftir vindil og kaffibolla sest Oddur nið-
ur með blaðamanni og er fljótur til svars þegar fyrsta
spurningin er borin upp.
Akureyringur númer eitt
„Ég er að sjálfsögðu Akureyringur og tel að þessar
kosningar hafi sannað að ég sé Akureyringur númer
eitt. Ég vann miklu stærri sigur í kosningunum en
andstæðingarnir og ég hef alltaf verið stoltur af því
að vera þorpari. Ég er kominn af verkafólki, Dóri skó
var pabbi minn og Sigga í Bót móðir mín. Ég er
venjulegur maður meö áhuga á samfélaginu og þess
vegna tek ég þátt í stjórnmálum."
Oddur er fæddur árið 1959 og er blikksmíðameist-
ari að mennt og iðnrekstrarfræðingur frá Háskólan-
um á Akureyri. Hann er kvæntur Margréti Hörpu
Þorsteinsdóttur frá Moldhaugum og eiga þau þrjú
börn. Hann hefur alltaf búið í Þorpinu, þ.e.a.s. ytri
hluta Akureyrar, og gerir sér ekki oftar erindi suður
fyrir Glerá en brýna nauðsyn ber til. „Þegar ég fer
ferðina miklu ætla ég að láta jarða mig í Lögmanns-
hlíðarkirkjugarði," segir Oddur og brosir stríðnis-
lega.
ODDUR ER KOMINN í VINNUGALLANN þegar DV
lítur inn hjá honum þremur dögum eftir kosninga-
nótt. Hann er eigandi Blikkrásar á Akureyri og er að
segja starfsmönnum gamansögu þegar blaðið sækir
hann heim á vinnustaðinn að Óseyri 16. Á veggjunum
hanga auglýsingar fyrir lista Odds, Lista fólksins.
„Öðruvísi framboð" er slagorðið og sumum fannst
framboðið reyndar full-nýstárlegt. Aldrei áður hefur
verið farið út í auglýsingaherferð þar sem hausinn á
Sveik aldrei Framsókn
- Framsóknarmenn segja að þú hafir klofið þig út
úr Framsókn fyrir kosningarnar 1998 en þú lítur þá
atburðarás öðrum augum.
„Já. Þegar ég gekk til liðs við Framsóknarílokkinn
árið 1994 vann flokkurinn stórsigur. Þeir fengu fimm
menn en ég var í sjötta sæti og taldi mig eiga hluta af
þessu mikla fylgi. Ég sveik aldrei ílokkinn. Ég sagði
Jakobi Björnssyni, leiðtoga framsóknarmanna, að ég
hygðist fara í sérframboð og ástæðan var sú að upp-
stillingarnefnd bauð mér bara eitt sæti fyrir kosning-
arnar 1998. Það var sæti númer 22 en ég hafði meiri
metnað. Ég taldi að rödd min yrði að heyrast í bæjar-
stjórn og fannst ég þurfa að gera gagn með nýjum
áherslum. Þess vegna var L-listinn stofnaður."
- Kosningarnar 1998 gengu vel og þú náðir sæti í
bæjarstjórn. En nú komstu inn öðrum manni, m.a.
vegna auglýsingaherferðarinnar. Hver var hug-
myndasmiðurinn að þeirri vinnu?
„Þeir eru margir. Sumt kom frá mér en annað kom
frá auglýsingagerðarmönnum Extra-blaðsins sem gef-
ið er út hér fyrir norðan vikulega. Menn unnu saman
og þarna sýndum við okkar styrk. í fyrstu könnunum
mældist ég ekki inni og við brugðumst við því að það
vantaði fylgi hjá aldurshópnum 18-35 ára. Við áttuð-
um okkur á að unga fólkið les ekki þessar þurru
passamyndaauglýsingar frá stjórnmálaflokkunum
þannig að við einbeittum okkur að því að ná til þessa
hóps.“
Telt unga fólkið alvarlega
- Þú varðst fyrir hörðu ámæli vegna þessara aug-
lýsinga.
„Já, mér þótti leiðinlegt hvernig andstæðingar mín-
ir héldu fram að ég væri að fá unga fólkið til að kjósa
okkur í blindni. Það kom í ljós að straumur ungs
fólks jókst líka inn á kosningaskrifstofurnar til gömlu
flokkanna og ég tel að aukin kjörsókn sé heilt yfir
m.a. herferðinni að þakka.“
- En andstæðingar þínir segja að þú hafir náð í
unga fólkið án verðleika. Hverjir voru verðleikar þín-
ir?
„Verðleikarnir voru þeir að ég lít á alla menn
jafna, óháð aldri og kyni. Ég hef ekki gleymt hvernig
það er að vera ungur, ólíkt því sem hægt er að segja
um ýmsa andstæðinga mína. Ég man hvað lífið er dá-
samlegt hjá ungu fólki og ég þekki enn þá þeirra lífs-
sýn sem er öðruvísi en okkar. Ég tek lífssýn unga
fólksins alvarlega."
- Þú hefur verið kallaður „naívistinn" í stjórnmál-
um. Hvernig fmnst þér það?
„Það er hól. Hvað er saklausara og fallegra í heim-
inum en ungbarn sem hefur ekki enn lært leikreglur
svikræðis og öfundar? Ég hef komið fram í einlægni
og ekki velt andstæðingum minum upp úr óhróðri.
Mín lífsskoðun er að menn eigi að vera heiðarlegir og
fólkiö skynjaði að ég meina það sem ég segi burtséð
frá því hvort það henti mér best eða ekki. Ég fer ekki
á bak við neinn.“
Menntahroki eða snobb
- Aðrir segja að þú snobbir niður fyrir þig. Kynnir
þig sem manninn á gólfinu - mann alþýðunnar - en
sért í raun kapítalískur, háskólamenntaður, sjálf-
stæður atvinnurekandi. Hefurðu villt á þér heimild-
ir?
„Nei. Mér fmnst þessar raddir lýsa þeim sem þetta
segja betur en mér og sýna ákveðinn menntahroka.
Ég minni á að ég er fæddur og uppalinn í Þorpinu á
Akureyri þar sem veraldlegur auður var ekki mikill.
Við áttum hins vegar annan auð sem var samkennd
og hjálpsemi. Ég man þá tíð þegar engu máli skipti
hver var að byggja, allir nágrannarnir komu og hjálp-
uöust að. Ég er stoltur af því að vera verkamaður í
eðli mínu en þetta fýrirtæki mitt hefur gengið vel
með mikilli vinnu og ég fór í háskólann til að læra
rekstur þess. Það er gott að vera háskólamenntaður
en ég hef ekki litið á mig sem merkilegri en annað
fólk þótt ég sé með háskólapróf.“
Óheiðarleg barátta
- Þér fannst kosningabaráttan ekki heiðarleg á síð-
ustu metrunum.
„Þegar við mældumst með þessa ofboðslegu fylgis-
aukningu í skoðanakönnun rétt fyrir kosningar brugð-
ust andstæðingar mínir við. Þeir urðu að gera það en
menn fóru ekki mikið í málefnin heldur fór stór stjórn-
málaflokkur að hringja út til unglinganna og tala við
þá augliti til auglitis. Boðskapurinn fór aðallega í að
segja hvað ég væri ómögulegur. Hann beindist að mér
persónulega.
Menn eiga ekki að fara í skítkast. Það er dapurlegt
að vera líkt við einn versta fasista Evrópu í blöðunum
en það lýsir greinarskrifara betur en mér. Við vonum
að það hafi verið gert í reiðikasti án hugsunar en því
miður virðist einn af stóru flokkunum hafa unnið kerf-
isbundið að því að níða mig niður.“
- Viltu nafngreina þann flokk?
„Ja, hann er mjög stór.“
- Er hann stærstur?
„Já, hann er stærstur og ég sagði við börnin mín,
kunningja og vini að þegar ljótir hlutir voru sagðir um
mig í kosningabaráttunni mættum við vera stolt af því
að stærsti flokkurinn skyldi ráðast á einn einstakling
og sá einstaklingur skyldi hafa betur í þeirri rimmu.“
Vildi með í meirihluta
- Þú hafðir samband við a.m.k. sjálfstæðismenn
rétt eftir fyrstu tölur á kosninganótt og reyndir að fá
þá í meirihlutasamstarf. Ertu sár yfir því að þér
skyldi ekki vera boðiö til leiks í myndun nýs meiri-
hluta?
„Ég hafði samband viö oddvita beggja flokkanna
sem nú eru að mynda meirihluta og mér sárnaði auð-
vitað aðeins fyrst en sigurgleðin var svo ofboðslega
mikil að það skyggði ekki á úrslitin. Ég er búinn að
starfa í minnihluta og þótt menn brigsli mér um að
taka ekki á málum þá veit fólk sem fylgist með að það
er ekki rétt. Ég stend keikur eftir og mun vinna af
heilindum í minnihlutanum."
Ofsaltvíði og þunglvndi
Oddur er stór og mikill maður á velli og henti sem
dyravörður gestum út úr skemmtistaðnum H-100 ef
menn hegðuðu sér dólgslega. Hann lagði stund á ýms-
ar frjálsíþróttagreinar, s.s. 100 metra hlaup, hand-
bolta og fótbolta en þegar hann hætti þátttöku í
íþróttum fór hann að fitna meira en góðu hófi gegndi
og slagaði upp í 150 kíló þegar hæst lét. Þyngdin kom
niður á svefninum sem aftur bitnaði á geðheilsunni
og Oddur hefur undanfarin átta ár barist við andleg-
an sjúkdóm, einkum ofsakvíða og þunglyndi. Hann
hugsar sig lengi um áður en hann afræður að ræða
það mál i fyrsta skipti opinberlega.
„Ég hef frá bamsaldri þjáðst af kæfisvefni og þegar
ég fór að fitna jukust áhrif kæfisvefnsins mjög. Ég fór
að hrjóta alla nóttina og þurfti meiri svefn en nokkru
sinni án þess að komast nokkru sinni í djúpa svefn-
inn. Staðan varð orðin þannig að ég var farinn að
þurfa að sofa miklu meira en annað fólk og var stress-
aður að auki. Ég fór til læknis árið 1994 sem greindi
þetta bara sem stress og lét mig hafa róandi töflur en
ég var ekki nógu ánægður með þá afgreiðslu. Sumar-
daginn fyrsta árið 1994 leiö mér mjög illa og þá sagði
ég viö konuna mína: „Nú ferðu með mig upp á geð-
deild." Hún gerði það og við fengum strax samband