Helgarblaðið - 29.05.1992, Blaðsíða 12

Helgar 12 blaðið
Ekkert
að óttast
frá Kúbu
ber nk. Jafnframt er stefnt að því
að kúbanska hljómsveitin komi
hingað til lands í haust og spili
með Bubba þegar platan verður
kynnt. Ennfremur er í bígerð að
þeir taki lög eftir Bubba á sína
næstu breiðskífu. Þá eru í gangi
viðræður um að Bubbi, Eyþór,
Gulli og Beggi fari með þeim í
tónleikaför um Karabíska hafið og .
einnig hefur verið rætt um að gefa
nýju plötuna hans Bubba út á
Kúbu og að hljómsveitin fari svo í
Beggi, Gulli og
Eyþór aó gera sig
klára fyrir daginn.
Meólimir Sierra
Maestra hlusta af
athygli á Bubba
þegar hann kynnir
þeim lögin sin. Vió
hlió hans stendur
Eyþór Gunnarsson
sem fylgist grannt
meö.
„Eftír þessa ferð okkar til
Kúbu er ég sannfærður um
að aldingarðurinn Eden var
á álíka stað í fymdinni en
ekki einhvers staðar í Aust-
urlöndum. Á Kúbu býr
sterk og stolt þjóð þar sem
landlægum ungbamadauða
hefúr nánast verið útrýmt
og ólæsi einnig. Hins vegar
er þar matar- og eldsneytis-
skortur og langar biðraðir
eftír þessum nauðsynjavör-
um. Kúbveijar em þó á því
að ef þeir þrauka þetta ár
muni gæfan brosa við þeim
á ný,“ segir Bubbi Mort-
hens sem er nýkominn það-
an úr rúmlega hálfsmánað-
ar ferð.
Þangað hélt hann í byrjun mán-
aðarins ásamt þeim Eyþóri Gunn-
arssyni hljómborðsleikara, Gunn-
laugi Briem trommuieikara og
Bergi Steingrímssyni aðstoðar-
manni til að hljóðrita nýja plötu
með þarlendum listamönnum,
hljómsveitinni Sierra Maestra.
Hópurinn er sá fyrsti frá Vestur-
löndum sem hefur komið til Kúbu
í þessum erindagjörðum frá því
byltingin var gerð. Alls verða 12
lög á plötunni og þar af tvö sem
tekin verða upp hér á landi. Út-
gáfudagur hefur ekki enn verið
ákveðinn en líklegt er að það verði
um mánaðamótin október- nóvem-
tónleikaferð með honum um Norð-
urlönd og Evrópu. „Það er búið að
samþykkja allar þessar hugmyndir,
það á bara eftir að koma þeim í
verk.“
Hugmynd Tómasar R.
Aðdragandinn að því að farið
var alla leið til Kúbu þessara er-
inda var tónleikar sem haldnir voru
í fyrra í minningu Guðmundar Ing-
ólfssonar píanóleikara. Þá var
Bubbi að gæla við þá hugmynd að
fara jafnvel til Brasilíu til að taka
upp plötu. Þá spurði Tómas R.
Einarsson bassaleikari hvers vegna
hann færi ekki frekar til Kúbu sem
væri nánast ónumið land. Viku
seinna var allt komið á fulla ferð
og stefnan tekin á Kúbu með fullu
samþykki útgefandans, Steinars
Bergs, sem fannst þetta fin hug-
mynd. Við undirbúning ferðarinn-
ar var reynt að hlusta eins mikið á
þarlenda tónlist og hægt var að
komast yfir auk þess sem menn
lásu sér til um land og þjóð. Það
sem einkum dró Bubþa til Kúbu,
að eigin sögn, var sá tónlistarlegi
„bræðingur" sem þar er að finna.
Hann er lítt þekktur á Vesturlönd-
um að því undanskildu að hann má
finna og heyra meðal kúbverskra
fióttamanna á Miami á Flórída.
„En þar er ekki að finna þá Kúbu
sem ég var að leita að því ég var á
höttunum eftir sjáifum rótunum að
þessum „bræðingi". Sérstöðu hans
má rekja til þess tíma þegar þræl-
amir á Kúbu fengu að haida
trommunum sínum og þannig
blandaðist afrísk tónlistarhefð
saman við þá spönsku. Upp úr því
varð svo til hið sér-kúbanska fyrir-
bæri sem er m.a. cha,cha, rúmþa
og fleiri iatneskar tónlistarstefnur.
Hins vegar fengu þeir þrælar, sem
fluttir vom frá Afríku til Banda-
ríkjanna, ekki að halda sínum
trommum í nýja landinu og var
það meðal annars gert til að brjóta
niður menningarhefð þeirra. I
framhaldi af því þróaðist svo go-
spel-tónlistin og blúsinn.
Sem undirleikara á nýju plötunni
fengu Bubbi og félagar eitt virtasta
og frægasta „rótarbandið" á Kúbu,
Sierra Maestra, sem spilar hina sí-
gildu tónlistarhefö þar syðra en
hljómsveitin heitir eftir frægum
fjallgarði á eynni sem kom mikið
við sögu byltingarinnar. Þessi
sama hljómsveit, sem fer í hljóm-
leikaferðir vítt og breitt um heim-
inn, er þó ekki með öllu óþekkt á
íslandi þvi hún kom hingað til
lands hér um árið og spilaði á Hót-
el Borg. Bubbi segir að latnesk
tónlist sé búin að fylgja sér nánast
frá fyrstu plötu, en það er íyrst
núna sem hann stígur skrefið til
fulls.
„Áhætta að fara til Kúbu? Það er
meiri áhætta að fara til Los Angel-
es. Hvað varðar refsiaðgerðir
Bandaríkjastjómar gagnvart Kúbu,
þá skil ég þær ekki nema þá kann-
ski sem sært stolt á sama tíma og
þeir halda uppi fullum viðskiptum
við Kína.“
Rosaleg flugreynsla
Bubbi segir að einu umtalsverðu
erfiðleikamir í sambandi við und-
irbúning ferðarinnar hafi verið
hversu erfitt var að ná sambandi
þangað suðureftir. „Við lögðum af
stað án þess að vita í rauninni
hvort þeir vissu að við vomm að
koma.“ Á leiðinni tii Kúbu var áð í
sólarhring í London en sá tími fór
að mestu í að sannfæra þarlenda
ferðaskrifstofu um það hvert fjór-
menningamir ætluðu og að þeir
væru herrar. „Ferðaskrifstofan
náði næstum því að klúðra öllu
sem hægt er að klúðra. Það var
ekki fyrr en hálftíma fýrir lokun að
við fengum loksins áritun til
Kúbu.“ Til að bæta gráu ofan í
svart gátu íjórmcnningarnir ekki
flogið með sömu flugvél því ferða-
skrifstofan tilkynnti þeim skömmu
fyrir brottför að það væri fullbókað
í vélina. Af þeim sökum þurftu
þeir Eyþór og Bergur að fljúga
með spænska ríkisflugfélaginu Ib-
eria og Bubbi og Gulii í leiguflugi
með flugvél frá Cubanair sem var
háiftóm. „Við flugum með breið-
þotu og það var það eina sem vélin
átti sammerkt með öðmm flugvél-
um. Mat fengum við einu sinni á
þrettán klukkutímum og annað var
það ekki, hvorki vott né þurrt. Það
var flogið í 47-48 þúsund feta hæð
og hitinn i flugvélinni var við
frostmark. Þannig að þetta var ein
rosalegasta flugreynsla sem ég hef
upplifað á mínum ferli til þessa og
þó hef ég til samanburðar ferð
okkar Utangarðsmanna með Isc-
argo á sínum tíma þegar við flug-
um til Rotterdam innan um hesta.
Þótt það hafi verið kalt í þeirri ferð
þá var kuldinn enn meiri í kú-
bönsku vélinni.“
Þegar til Kúbu kom tók ekki
betra við því vegna misskilnings
hjá ferðaskrifstofunni í London
lentu þeir ekki á alþjóðaflugvellin-
um í Havana heldur á öðmm flug-
velli í tveggja tíma fjarlægð frá
höfuðborginni. Þar urðu þeir
Bubbi og Gulli að fara frá borði
með allt sitt hafurstask. Hitinn á
flugvellinum var þá um 30 gráður
og mikill raki í lofti. Þar leist tví-
menningunum ekkert á blikuna því
að Eyþór og Beggi áttu að vera í
þann veginn að lenda í Havana.
Sem betur fer gekk þeim greiðlega
að fá far með annarri flugvél til
Havana, en kálið var ekki sopið
þótt í ausuna væri komið því aftur
lentu þeir á vitlausum flugvelli og
í þetta skiptið á innanlandsflug-
velli skammt frá höfúðborginni.
Eftir að hafa beðið þar i nokkum
tíma eftir félögum sínum uppgötv-
aðist vitleysan og þeir fóru með
leigubíl, sem þeir troðfylltu af
dóti, að alþjóðaflugvellinum. Þeg-
ar þangað kom var þeim sagt að
seinkun hefði orðið á komu
spænsku flugvélarinnar. Á meðan
þeir biðu, nánast í algjöru reiði-
leysi, sáu þeir fyrir utan flugvallar-
byggingu fólk, sem þeim fannst að
gæti verið á þeirra vegum. Þegar
þetta fólk fór inn í flugstöðvar-
bygginguna örkuðu þeir Bubbi og
Gulli á eftir. Þá tók ekki betra við
en svo að á þá stukku öryggisverð-
ir sem sögðu þeim að þama færi
enginn inn. „Eg spurði þá hvort
hér væri ekki einhver sem talaði
ensku. Þá bentu þeir á einn af þeim
sem við héldum að væri okkar
fólk. Þegar hann kemur og fréttir
hver við emm, upphefjast mikil
fagnaðarlæti þar inni því þar beið
okkar átta manna móttökunefnd.
Þar á meðal var forseti og varafor-
seti tónlistarsamtaka á Kúbu, „ad-
viser of the President" eða ráðgjafi
forsetans, eins og hann var titlaður,
eigandi og rekstrarstjóri hljóðvers-
ins.“
Bubbi segir að það hafi verið al-
veg magnað útsýni þegar þeir voru
að koma og flugu yfir Havana í
næturmyrkrinu. Á jörðu niðri log-
uðu eldar úti um allt; í skóginum
og á ökrunum. í fyrstunni vissu
þeir ekkert hvað var að gerast en
seinna var þeim sagt að verið væri
að brenna sykurreyr. Ofan á alla
ferðaþreytuna, sem ekki var af létt-
ari gerðinni, bættist svo gríðarleg-
ur hiti og loftraki sem gerði það að
verkum að landinn var fljótur að
blotna í gegn. „Þannig að við vor-
um i raun í mjög hæpnu ástandi
hvað varðar skýrleika og annað og
reyndar alveg gjörsamlega búnir. I
þessu Ijósi má segja að fýrstu
áhrifin frá Kúbu hafi óneitanlega
verið ákaflega skrítin. Þrátt iýrir
að enga níðumíslu væri að sjá tók-
um við fljótt eftir því og skynjuð-
um að það eru harðir tímar í land-
inu.
Engu að síður urðu Bubbi og fé-
lagar ekki varir við neina hermenn
né herbíla við alþjóðaflugvöllinn
fýrir utan tvo lögregluþjóna.
Reyndar sáu þeir ekki hermenn
nema einu sinni þær rúmlega tvær
vikur sem þeir dvöldu á eynni.
Spilað og dansað
á götum úti
Þegar inn í sjálfa höfuðborgina
var komið fengu þeir íbúð með
loftkælingu og öllu sem til þurfti í
íþróttaþorpi sem hafði verið reist i
tengslum við PANAM- leikana
1990.
Þar dvöldu menn síðan fyrstu
nóttina við árásir frá moskító-
flugum sem bitu þá alla nema
Föstudagurinn 29. mal