Dagblaðið - 16.04.1980, Blaðsíða 2

2 DAGBLAÐIÐ. MIÐVIKUDAGUR 16. APRÍL 1980.
/ ' " " ................................................
LÆKKUN RIKISUTGJALDA ER
□NA RAUNHÆFA KJARABÓTIN
Framsóknarflokkinn skortir tugi milljarða í sína botnlausu landbúnaðarhít
„Það sem fyrsl i stað er athyglisverðasl við rfkisstjórn Gunnars Thoroddsen er, að landbúnaðarsérfræðingar þessara þriggja
flokka hafa nú tekið höndum saman um stjðrn landsins,” segir bréfritari.
S.S. skrifar:
Stjórnarmyndun Gunnars
Thoroddsens er sögulegur atburður i
íslenzkum stjórnmúlum. í skoðana-
könnun Dagblaðsins í febrúar sl.
kemur fram að Gunnar þykir hafa
sýnt mikið hugrekki með þvi að
brjótast undan flokksvaldinu og
mynda ríkisstjórn. Gunnar telur sig
hafa verið að hlýða eigin samvizku,
hugsa um þjóðarheill og virðingu
Alþingis þegar hann myndaði
núverandi ríkisstjórn. Geirsmenn
halda því aftur á móti fram að
Gunnar hafi svikið Sjálfstæðis-
flokkinn og aðalsmerki þessarar
stjórnarmyndunar hans hafi verið
óheilindi.
Gunnar Thoroddsen sýndi dirfsku
og hugrekki er hann brauzt undan
flokksvaldinu og hjó á rembihnút
stjórnarkreppunnar og myndaði
stjóm. Skoðanakönnun Dagblaðsins
sýnir að þjóðin kann vel að meta
slíkt hugrekki. Sú skoðun sumra
sjálfstæðisfnanna að Gunnar hafi
svikið flokkinn og sýnt óheiðarleika
við myndun þessarar rikisstjórnar
fær lítinn hljómgrunn.
Kröf lumenn á
valdastólum
Hitt vekur furðu, hversu
greiðlega gekk að fá Alþýðubanda-
lagið og Framsókn inn í þetta
stjórnarmunstur eftir þær stóryrtu
yfirlýsingar frá báðum þessum
flokkum fyrir kosningar þess efnis
að ekki kæmi til greina að mynda
stjórn með Sjálfstæðisflokknum.
Megintilgangurinn hlýtur þvi að hafa
verið sáað taka þátt í að kljúfa Sjálf-
stæðisflokkinn. Það er e.t.v. tímanna
tákn að þeir aðilar sem ábyrgð bera á
17 milljarða sólund í gufulausa
virkjun við Kröflu skuli nú sitja
saman á valdastólum. Aðeins vantar
að Ragnar Arnalds fjármála-
ráðherra geri Jón Sólnes vin sinn að
aðstoðarráðherra sínum — því að
enn gerast ævintýri.
Heilindi eru
grundvallaratriði
Ef ríkisstjórn ætlar sér að ná
árangri t.a.m. i verðbólgumálum, er
það algjört grundvallaratriði að
ráðherrar starfi saman af heilindum
og geti fullkomlega treyst hverjir
öðrum. Alþýðubandalagið hefur
aldrei starfað af heilindum í ríkis-
stjórn og ekki er ástæða til að ætla að
breyting verði þar á nú. Búast má þvi
við að þessi ríkisstjórn nái litlum
árangri og verði þ.a.l. ekki langlíf.
Að vísu hefur Ragnar Arnalds haldið
því fram að auðveldara verði að
koma ýmsum stefnumálum
Alþýðubandalagsins í gegn í þessari
ríkisstjórn, því að í síðustu vinstri
stjórn hafi kratarnir verið svo harðir
og staðið svo fast á sínum
stefnumálum að ekki hafi verið hægt
að komast neitt með þá. Öðru máli
DB-mynd Bjarnleifur.
gegnir nú með Gunnar Thoroddsen
og hans menn því þeir eru
einangraðir og eiga ekki afturkvæmt
úr þessari ríkisstjórn nema með leyfi
Alþýðubandalags og Framsóknar-
flokks.
Aukin
skattheimta
Það sem fyrst í stað er athyglis-
verðast við ríkisstjórn Gunnars
Thoroddsens, er að „landbúnaðar-
sérfræðingar” þessara þriggja flokka
hafa nú tekið höndum saman um
stjórn landsins. Þetta þriheilaga
bandalag utan um gjaldþrota land-
búnaðarpólitík á eftir að reynast
skattgreiðendum og neytendum
dýrt, áður en yfir lýkur.
Það kemur því engum á óvart,
þótt Framsókn og Alþýðubandalag
muni nú á næstunni standa fyrir stór-
aukinni skattheimtu. Framsóknar-
flokkinn skortir tugi milljarða í sína
botnlausu landbúnaðarhít. Alþýðu-
bandalagið er hentistefnuflokkur og
löngu viðurkennt fyrir örlæti á skatt-
pening almennings. Það eru því mið-
ur niklar likur á að Iifskjör fólks fari
v rsnandi og verðbólgan aukist hjá
■essari ríkisstjórn.
Stefna Al-
þýðuflokksins
í kosningastefnuskrá Alþýðu-
fiokksins, fyrir kosningarnar 1978
var sú stefna boðuð að tekjuskattur
af almennum launatekjum verði
lagður niður og virðisaukaskattur
komi i stað söluskatts.
Alþýðuflokkurinn hefur lengi
hamrað á því í málflutningi sínum að
ríkjandi stefna i ríkisfjármálum sé
röng og raunar helzta undirrót óða-
verðbólgunnar. Rikissjóður lifir
langt um efni fram. Lækkun ríkisút-
gjalda, og þar með lækkuð skatt-
byrði launþega, er eina kjarabótin
sem hægt er að tryggja og ekki leiðir
til aukinnar verðbólgu. Það kerfi sem
við búum við, hefur skilað okkur litlu
í lifskjarabótum en miklu í
verðbólgu, litlu í lífskjarajöfnuði en
ærnu í misrétti. Þess vegna leggur
Alþýðuflokkurinn ríka áherzlu á
kerfisbreytingar. Það sem við viljum
er að ná fram betra og réttlátara
þjóðfélagi með meiri jöfnuði og
auknu öryggi. Út á það gengur stefna
Alþýðuflokksins.
Menningarmengun:
Fólk kvalið af menn-
ingu í páskavikunni
„Mikið lifandi skelfing hljóta Islendingar að standa höllum fæti með menningu
slna og tungu fyrst þjóðin þolir ekki eina útvarpsstöð og eina sjónvarpsstöð í
næsta nágrcnni sínu,” skrifar Siggi flug.
Þolir íslenzk menning ekki Keflavíkursjónvarpið?
Kommúnistar þekkja
engin landamærí
— og vilja einangra íslenzku þjóðina
„Grandvar skrifar:
„Mikið er maður orðinn þrcyttur á
þessari helv.. . . menningu, sem
dembt er yfir mann í tíma og ótíma”,
sagði sjómaður einn, sem var i þann
veginn að leggja frá landi, við þann
er þetta ritar.
Ætli það séu ekki fleiri sem bera
sama hug til alls þess „menningar-
blaðurs” sem fjölmiðlar ganga fyrir
dag út og dag inn.
Ríkisfjölmiðillinn hljóðvarp byrjar
strax á morgnana með viðtali við ein-
hvern „sinna manna” um annað-
hvort citthvert leikritið eða annað
svipað efni — og kallar til fram-
sóknarmann eða kommúnista en þeir
eru lastir gestir i svokölluðum
morgunpósti. Og hver hefur áhuga á
sliku kl. hálf átta á morgnana? Mikill
má áhuginn á menningunni vera et
svo er að einhver hlusti.
Siður dagblaðanna eru fullar al
„menningu.” Blöðin hafa
„menningarvita” • og „gagnrýn-
endur” á sínum snærum sem
fordæma eða upphefja hverja
skruddu sem út er gefin. Leikrit sem
uppfærð eru í smæstu krummaskuð-
um á landsbyggðinni eru upphafin til
stærstu leikviðburða norðan Alpa-
Ijalla, einkum ef þau eru um „horn-
rekufólk” og dagvistunarþurfandi
barnabörn, sem hvorki mamman né
amnian nenna að gæta, þvi þær eru
á vinnumarkaðnum báðar kannske
að roðfletta fisk eða gegnumlýsa
hringorma, sem oftar en ekki fá þó
að fljóta með i flökunum yfir hafið.
Og páskavikan er einstaklega vel
fallin til „menningarauka”. — Þá
er gott að kvelja fólk sem á sjónvarp
þvi þá eru allir heima og nú skal
lýðurinn fásinn skammt!
Daginn fyrir skirdag skal það fá
„Vöku”, dagskrá um „listir og bók-
menntir” — og svo skal það fá þátt-
inn um Jesú, þar sem réttað er i máli
hans. Einkar „skemmtilegt og lifandi
efni”, þegar fjölskyldan er öll
saman! —Á skírdag má náttúrlega
ekki vera sjónvarp, þótt allir vildu
fegnir fá skemmtilega dagskrá ein-
mitt slíkt kvöld.
En á fösludaginn langa, einn
leiðihlegasta dag ársins skal lýðurinn
líka fá það svo um munar! Kl. 5
byrjar menningin með endursýndri
ntynd um drykkjusýki og hugarvíl —
og áfram með Jesú-réttarhöldin
eftir fréttir — og í restina skal lýður-
inn verða að sjá eina útgáfuna enn
af Macbeth Shakespears, áður en það
fer að sofa, drepleiðinlega þvælu.
Á laugardag fyrir páska má svo til
að hafa eina mynd um fugla og
friðun þeirra, úr þvi sýnd var smá-
gamanmynd með Harold Lloyd frá
árinu 1921! Og á annan páskadag
verðum við svo að fá mynd frá Svi-
þjóð svo við gleymum ekki alveg
„menningunni” þaðan, niynd um
nýfundin tónverk frá tímabilinu um
1600!
Og meðan menningin flæðir yfir
landsmenn i prentuðu og töluðu máli
i fjölmiðlunt þjóðarinnar lofa stjórn-
málamennirnir meiri menningu ef
þeir fái að hækka skattana og halda
fólkinu að vinnu svp það geti innt
meira af höndum til rikisins til
frekari menningarauka. — Og
fólkið, þjáð af skattheimtu og
menningu, á engra kosta völ, það er
sjálft orðið mcngað af „ntenningu”
og þjáist og þrífst af þessu landlæga
eitri.
Það er mikið rætt og ritað um
þessa makalausu Keflavikurstöð,
bæði útvarp og sjónvarp, og finnst
ýmsum sem hér sé mikill voði á
ferðum. í hvert sinn sem nýr sáttmáli
um stjórnarmynduh ei saninn fær
einn flokkur alveg sérstaka ióðsótt
og eftir stjórnarmyndum ei gjarna
verið að tyggja á þessu um leið og
varnarmálin eru á dagskrá.
Mikið lifandi skelfing hljóta
íslendingar að standa höllum fæti
með menningu sína og tungu fyrst
þjóðin þolir ekki eina útvarpsstöð og
eina sjónvarpsstöð í næsta nágrenni
sinu. Mér dcttur í þessu sambandi
ýmislegt í hug:
Þeir, sem búa í Luxemburg
hlusta á og horfa á, á hverjum degi:
þýzkar, belgiskar, hollenzkar,
franskar stöðvar, auk sinna stöðva
og linnst ekkert um. Hvernig fara
þessar þjóðir að þessu, er þeim engin
hætta búin, tungu og menningu?
A.m.k. erekki svoaðsjá.
Danir, sérstaklega í Kaupmanna-
höfn, hlusta og horfa mikið á sænsk-
ar stöðvar. Dönum finnst efni það
sem sænskar stöðvar senda oft betra
heldur en það danska. Hvernig er
menningu og tungu þeirra við sundin
blá háttað? Ekki er að sjá að nein
vandræði séu þar á ferðinni.
Þeir sem hæst gala um íslenzka
menningu og tungu, eru ekkert að
hugsa um slikt. En hér eru að verki
kommúnistar sem engin landamæri
þekkja og vilja það eitt að einangra
þjóðina, halda henni i spennitreyju
ófrelsis og skoðanakúgunar, eins og
herveldi Rússa er byggt upp.
Mér datt þetta (svona í hug.
SIGGIflug 7877—8083
Réttað í máli Jesú Krists. Lokaþáttur þeirrar kvikmyndar var sýndur á föstu-,
daginn langa, og er greinilcgt, að Grandvar hefur ekki verið ánægður með það.