Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1974, Blaðsíða 136
136 BRÉF ODDS HJALTALÍNS TIL BJARNA THORARENSENS
Oddur man kvæðið nær orðrétt, sleppir þó einni vísu, en bætir hana upp meS þrem-
ur nýjum. Þetta bréf er dags. á Berserkj ahrauni 20. ágúst 1834, eins og áSur segir.
Oddur hefur ýmislegt aS segj a í fréttum aS vanda; talar m. a. í léttum tón um verS-
lag og peningaleysi. Ég gef honum orSiS: „HéSan er ekkert aS frétta utan nokkur-
slags bágindaár, því ofaná hart og graslaust vor og þarofaná almennan og þungan
kvilla, brestur hér hjá oss þurrk bæSi á hey og eldiviS aS nokkru leyti. Þessi almenna
sótt, sem nær hafSi tekiS lífiS af mér sjálfum, verkaSi þaS, aS fólk ei gat unniS aS
sínu, hvorki viS húsastörf né eldiviSarupptöku. Höndlunin hér vestra, einkum í Stykk-
ishólmi, var einhver hin frábærasta bezta, sem veriS hefir í langan aldur: fiskur t. d. á
24 rd., ull á 34 ef ekki 36 skildinga hvert pund og flest eftir þessu. Rúg þarámóti á
7 rd., bankabygg á 10 rd., brennivín 22 skildinga, tóbak hezta 64 skildinga, járn á 12
skildinga og kramvara meS enn nú lægra verSi aS tiltölu. Peningar nógir aS fá og allt
í sóma og góSu ráSi. Af högum mínum aS segja, so hrikti ég viS þetta gamla, ætíS
heilsutæpur, og einkum hilar mig oft augnveiki."
Oddur skrifar bréfiS ekki sjálfur, aSeins 2 línur í lokin og nafniS sitt undir, „af því
aS nú eru augu stirS“.
Þetta var saga bréfsins, sem Oddur Hjaltalín sendi Bjarna Thorarensen fyrir 140
árum, en sennilega hefur aldrei komizt í hans hendur.
Heimtur þess eru auSvitaS enginn stórviSburSur, en efni þess skerpir þó eilítiS þá
mynd, sem viS áttum í hug okkar af Oddi Hjaltalín, eitt pensilfar.