Vísir - 29.03.1980, Blaðsíða 4

vtsm
Laugardagur 29. mars 1980
4
Vakti ógn og
skelfingu í há-
skólabænum
Forhertur glæpamaður með óhugnanlega
leðurgrimu réöst á hverja stúlkuna af annarri
án þess aö hann næöist
Cambridge er tiltölulega friösæll bær í Englandi.
Einsog menn vita er hann aöallega þekktur fyrir
háskólann sem þar er og þykir meö þeim virðulegri
í heimi. En fyrir nokkrum árum var Cambridge í
sviösljósinu af allt öörum orsökum. Þar herjaöi þá
nauögari nokkur á ungar stúlkur og má hann heita
einn hinna óskemmtilegri i þeim lítt geöslega flokki
kynferðisglæpamanna. ÞaÖ var Ijóst frá byrjun aö
Cambridge-nauögarinn var haldinn kvalalosta og
aöalatriði athafna hans var aö kvelja fórnarlömb-
in. Svo er reyndar um f lesta nauðgara. En þessi var
dálítiðsér á parti. Sem dæmi má nefna aö hann var
farinn aðganga til „verka" sinna klæddur leðurföt-
um meö hettu yfir hausnum sem á var málað:
RAPIST — NAUOGARI!
Fyrsta fórnarlambiö.
NauBgarinn lét fyrst til skarar
skriöa föstudaginn 18. október
1974. Ung stúlka, sem bjó i leigu-
húsnæöi ásamt nokkrum vinum
sinum, var ein heima og var ný-
komin úr baði. Eftir baöiö fór hún
i náttslopp, lagðist upp i rúm og
q las i bók. Þá allt i einu slökknuðu
§g öll ljós.
IHún haföi ekki miklar áhyggjur
i byrjun, bilanir i rafmagnskerf-
Binu voru ekki óalgengar. En þeg-
ar hún opnaði hurðina aö ibúöinni
8rann henni kalt vatn milli skinns
og hörunds. Karlmaður, skeggj-
Iaður meö hár niöur á heröar,
þreif til hennar og reyndi aö kæfa
■ niður óp sem braust fram á varir
™ hennar. 1 átökunum missti hún
■ slopinn niður um sig og árásar
• maðurinn tók eftir þvi aö hún var
I nakin. Þá sagöi hann: „Ég kom
1 til þess aö stela, ég nauöga þér i
H staöinn!”
Hræöileg martröð hófst fyrir
stúlkuna. Maðurinn misþyrmdi
henni og nauögaöi siöan á rúminu
þó hún berðist um af öllum mætti.
Meöan á þvi stóö talaöi hann allan
timann og fór háðulegum oröum
um likama hennar. Siðan var
hann horfinn, jafnskyndilega og
hann birtist.
Stúlkunni tókst þá að komast til
lögreglunnar en fátt kom i ljós viö
rannsókn málsins. Geröar voru
rannsóknir á sæöi hans og lýst
eftir honum en án árangurs.
Næsta fórnarlamb.
Nokkrum dögum siöar lét
nauðgarinn aftur til skarar
skriöa. Næsta föstudag var önnur
stúlka i ibúö sinni og haföi einsog
hin fyrri fariö i bað. Meöan hún
var i baöi slökknuöu ljósin.
Maöur birtist i baöherberginu
meö hnif i hendi og ógnaði henni.
Þrátt fyrir óp hennar og tilraunir
til aö komast undan tókst honum
aö bera hana inn i svefnherbergi
og nauðga henni þar. Þegar hann
loks haföi sig á brott hljóp stúlk-
an, nánast móöursjúk af ótta og
hryllingi, til nágrannanna og lét
þá kalla á lögregluna.
Báöar stúlkurnar lýstu mann-
inum á svipaöan hátt. Hann var
sagður lágvaxinn, fremur ungur
og meö axlasitt hár. Ekki tókst
samt aö hafa uppi á honum og
tveir leynilögreglumenn voru
skipaöir til þess aö hafa yfirum-
sjón með leitinni, Hotson og
Naan. Þeir geröu réttilega ráö
fyrir þvi aö nauögarinn myndi
innan skamms gera aöra árás og
geröu ráöstafanir til þess aö
vernda stúlkur sem leigöu hús-
næöi meöan þær stunduðu háskól-
ana en bæði fyrri fórnarlömbin
voru stúdlnur.
Nauögarinn haföi sig næst i
frammi mánudagskvöld nokkurt.
Fórnarlambið var áströlsk stúlka
sem feröast haföi mikiö um heim-
inn og var vön aö sjá um sig sjálf.
Hún bjó ein I herbergi og var þar
að strauja þegar hún tók eftir þvi
aö kötturinn hennar var horfinn.
Hún fór út og kallaði á hann en
hann lét ekki sjá sig. Hún fór þá
aftur inn en heyrði hljóö úr eld-
húsinu.
Þar stirönaöi hún upp. Furöu-
lega útlitandi karlmaöur stóö þar,
i svörtum frakka meö sitt hár —
og nakinn fyrir neöan mitti!
Astralska stúlkan var hvergi
bangin þó nauðgarinn væri meö
hnif sem festur var viö olnboga
hansog tók hraustlega á móti. En
árangurslaust — honum tókst að
koma fram vilja sinum eftir átök
og hraöaði sér siöan á braut. 1
flýtinum missti hann af höfði sér
hárkollu. Stúlkan sá hana og var
svo full ógeðs úti nauögarann að
hún þreif kolluna og fleygöi henni
út um gluggann til þess að hafa
ekki neinn hluta hans nálægt
sér...
Hry llingurinn heldur
áfram...
Þar meö tapaöist mikilvægt
sönnunargagn. Þegar lögreglan
leitaöi siöar aö hárkollunni fannst
hún ekki og voru gerðir þvi
skórnir aö nauögarinn heföi snúiö
aftur og fundiö hana. A hinn bóg-
inn var nú ljóst aö hann gekk meö
hárkollu en ástralska stúlkan
sagöi viö rannsókn aö hann heföi
samt veriö meö sitt hár eftir aö
hafa misst kolluna. Þeir Naan og
Hotson álitu aö nauögarinn væri
meö tvær hárkollur og sýndi þaö
hversu kænn hann væri.
Meöan rannsóknin stóö sem
hæst geröi Cambridgenauögarinn
fjóröu árás sina. Fórnarlambiö'
var ung og rólynd stúdina sem
haföi hvað mestan áhuga á tón-
list. Hún bjó á stúdentagaröi og
sýndi þaö aö nauögarinn var
heldur betur farinn aö færa sig
upp á skaftiö.
Kvöld eitt var stúlkan aö æfa
sig á selló þegar ljósin slokknuöu.
Hún fór aö kanna hvaö gerst haföi
þegar allt i einu var ráöist á hana
aftan frá, teppi varpaö yfir höfuö-
iö á henni og hún borin i nærliggj-
andi herbergi. Þar nauögaöi hann
henni og þaö þó hún væri á túr.
Maöurinn talaði allan timann viö
hana — um tónlist! Hann sagöist
ætla að fara vel meö hana (sem
hann ekki geröi) og jafnvel kaupa
handa henni orgel sem hún gæti
spilaö á!
Tvennt var þaö sem sérstaka
Peter Samuel Cook sem nauögaöi mörgum ungum stiilkum á hlnn
hrottalegasta hátt.
t þessum búningi réöist nauögarinn aö fórnarlömbum sinum...
sérstœð sakamál
Viö leit fann lögreglan mikinn útbiinaö Cambridgenauögarans, leöur-
klæönaö, hnifa og ýmis verkfæri önnur.
athygli vakti meöal lögreglunnar.
I fyrsta lagi sagöi stúlkan aö hann
hefði veriö með leöurhettu á höfö-
inu og rennilás fyrir munninum
sem hann dró frá þegar hann
sagöi eitthvað. Hann var reyndar
allur klæddur leöri.
Og i ööru lagi: þessi stúlka var
systir þeirrar sem fyrst hafði ver-
iö nauögaö!
„NAUÐGARI"
Gifurleg leit hófst nú aö nauög-
aranum sem var nú oröinn frægur
um allar Bretlandseyjar, sem
veitti honum mikla ánægju aö þvi
er siöar kom i ljós. En leitin bar
engan árangur og gagnrýnis-
raddir heyröust sem sögöu aö
starf lögreglunnar væri litilsvert i
leitinni aö nauögaranum. Þær
raddir þögnuöu fljótlega enda
lögöu lögreglumennirnir mikið á
sig og fjöldi óeinkennisklæddra
laganna þjóna var ætið til reiöu
þar sem búist var viö að nauögar-
inn gæti lagt til atlögu.
Allt kom þó fyrir ekki. Enn ein
ung stúlka varð fyrir barðinu á
Hettan sem hann haföi viö nauög-
anir sinar. A hana var málaö
„NAUÐGARI” og hárkoilutjásur
festar viö til þess aö svo virtist
sem hann væri slðhæröur og
skeggjaöur.