Fréttablaðið - 11.01.2005, Síða 46

11. janúar 2005 ÞRIÐJUDAGUR
Eftir Patrick McDonnell
■ PONDUS
■ GELGJAN
■ KJÖLTURAKKAR
■ BARNALÁN
■ PÚ OG PA Eftir SÖB
Eftir Kirkman/Scott
Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
Eftir Frode Överli
Ég þoli ekki ís-
lenska veturinn,
kuldann og
myrkrið. Það er
auðvitað með ólík-
indum að maður sé
ekki búinn að aðlag-
ast þessum ósköpum
í gegnum erfðir sam-
kvæmt kokkabókum
Darwins en það eitt að
21. aldar maður eins og ég sem get-
ur rakið ættir sínar beint til Egils
Skallagrímssonar skuli ekki halda
veturinn út segir auðvitað allt sem
segja þarf um þetta guðsvolaða
land; það er á mörkum hins byggi-
lega heims og þeir landnemar sem
völdu þann kostinn að setjast hér
að hljóta að hafa verið annað hvort
pöddufullir eða orðnir geggjaðir af
leiðindunum í Noregi.
Hvernig fólk dró fram lífið
hérna í upphafi, án allra nútíma-
þæginda og geðdeyfðarlyfja, er
mér hulin ráðgáta enda gengur
maður fyrir tvöföldum skammti af
prósakki í skammdeginu, botn-
kyndir allt og vefur sig æðardúni
áður en maður leggst til hvílu sem
maður gæti haldið að væri sín síð-
asta miðað við harmagrátinn og
feigðarspangólið í vindinum.
Það sem mér svíður þó mest í
kuldanum er hversu vonlaust það
er að bera sig vel við þessar geggj-
uðu aðstæður. Það er ekki hægt að
vera töff, kúl eða svalur í heim-
skautakulda. Það er skelfing til
þess að hugsa að karlkynsafkom-
andi víkinga skuli þurfa að ganga
um útbíaður í varasalva og raka-
kremum, í síðum nærbuxum, lopa-
sokkum, flíspeysu og Kanaúlpu.
Með trefil, sultardropa í nefinu,
rýnandi eins og sjónskert mold-
varpa út um um móðug gleraugun.
Íslenski veturinn sviptir lífið og
tilveruna öllum sjarma þannig að
eftir stendur manneskjan í sinni
sorglegustu mynd í hvítri auðninni.
Það er ekki einu sinni töff að
reykja á þessu landi en jafnvel
sjálfur Marlon Brando í sínu besta
formi, spengilegur í leðurjakka,
yrði eins og taðskegglingur ef hann
þyrfti að húka uppi undir húsvegg í
skafrenningi með rettuna sína.
Hnattstaða þessa lands gerir þjóð-
ina sjálfkrafa að leppalúðum. ■
STUÐ MILLI STRÍÐA
ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON FINNUR SIG EKKI Í KULDANUM OG ER ORÐINN LEPPALÚÐI
Að vera svalur í kuldanum
M
YN
D
: H
EL
G
I S
IG
U
RÐ
SS
O
N
Þetta er pott-
þétt flottasta
gæludýr sem ég
hef séð! Þetta
toppar allt ann-
að.
Heldur
betur!
Salamandra. Maður lif-
andi! Ég botna ekkert í
því hvernig þú fékkst
leyfi fyrir þessu hjá
foreldrum þínum!
Ég hefði ekki einu
sinni þorað að
spyrja!
Þá ertu alveg í takt
við mig!
S íðustu dagar sumarfrísins...
Hafð'ann
tvöfaldan.
32 bragðtegundir
Hæ, pabbi.
Ég hringdi
bara til
þess að
segja að ég
elska þig.
Hæ, krúttið
mitt, en hvað
það var fall-
ega hugsað!
Var það
eitthvað
fleira?
Nei. UMMMM...
Ertu
viss?
Sjáðu til Solla. Ég er búinn að
vera pabbi í rúmlega fimm ár...
Ókey! Ókey!
Og ég hellti
óvart smá
sýrópi inn í
vídeótækið.
AARGH!
Palli! Ætlarðu að
hjálpa mér að taka til
í bílskúrnum?
Því miður pabbi.
Ég er að æfa mig.
Gleymdu þessu! Ég get
þetta ekki og ég nenni
þessu ekki lengur!