Tíminn - 07.02.1987, Blaðsíða 18

:
JL Lögtaksúrskurður
I.
Eftir beiðni Hafnarfjarðarbæjar úrskurðast hér
með að lögtök fara fram fyrir eftirtöldum gjöldum
til Hafnarfjarðar, ásamt dráttarvöxtum og kostnaði.
Til bæjarsjóðs Hafnarfjarðar:
a) Gjaldfallin eru ógreidd gatnagerðargjöld álögð
1986,skv. 6.gr. rgl. nr. 446, 9. okt. 1975 um
gatnagerðargjöld í Hafnarfirði sbr. og rgl. nr. 468
7. júlí 1981.
b) Gjaldfallin en ógreidd leyfisgjöld álögð 1986,
skv. gr. 9.2. í byggingarreglugerð nr. 292, 16. maí
1979.
II.
Til hafnarsjóðs Hafnarfjarðar:
Gjaldfallin en ógreidd hafnargjöld álögð 1986, skv. ■
11. gr. hafnarlaga nr. 69/1984, sbr. rgl. nr.
494/1986 og rgl. nr. 375/1985.
Lögtök fyrir framangreindum gjöldum ásamt drátt-
arvöxtum og kostnaði mega far fram á kostnað
gjaldenda, en á ábyrgð Hafnarfjarðarbæjar, að
átta dögum liðnum frá birtingu þessa lögtaksúr-
skurðar.
Hafnarfirði 30. janúar 1987.
Bæjarfógetinn í Hafnarfirði.
Laus staða
forstöðumanns^
Auglýst er til umsóknar staða forstöðumanns á
nýju heimili í Reykjavík fyrir 5 fjölfötluð börn.
Starfssvið forstöðumanns verður auk meðferðar-
starfa, ráðning starfsfólks, vaktaskipulag og fjár-
reiður.
Staðan veitir hlutaðeigandi mikið frjálsræði hvað
varðar efnistök en krefst fagþekkingar, færni í
samskiptum og hæfileika til stjórnunar. Mikilvægt
er að viðkomandi hafi reynslu af meðferðarstarfi
með fötluðum og þekki fjölþætt markmið þess.
Ráðningartími hefst þ. 1. júlí n.k. Laun skv. kjörum
opinberra starfsmanna. Umsóknir ásamt upplýs-
ingum um menntun og fyrri störf sendist fyrir 1.
mars n.k.
Nánari upplýsingar í síma 621388.
Svæðisstjórn málefna fatlaðra í Reykjavík,
Hátúni 10, 105 Reykjavík.
Afgreiðslumaður
Starfsmaður óskast í vöruafgreiðslu
Starfið felur í sér m.a. pökkun á vöru, útsendingar,
frágang fylgibréfa og fleira.
Við leitum að frískum manni á góðum aldri. Þarf
að hafa bílpróf.
Umsóknareyðublöð fást hjá starfsmannastjóra er
veitir upplýsingar.
SAMBAND ÍSL. SAMVINNUFÉIAGA
STARFSMANNAHALD
SÖLVHÓLSGATA <,
Frá Borgarskipulagi
Kynning á tillögum að deiliskipulagi Kvosarinnar er
í Byggingarþjónustunni, Hallveigarstíg 1, til 6.
mars n.k. Opið kl. 09.00-18.00 alla virka daga.
Fulltrúar höfunda og Borgarskipulags verða til
viðtals á staðnum á fimmtudögum kl. 15.00-18.00,
frá fimmtudeginum 12. febrúar til fimmtudagsins 5.
mars 1987.
18 Tíminn Laugardagur 7. febrúar 1987
llllllllllllllllll MINNING - " ~
Jóhanna Egilsdóttir
Hvammi, Hvítársíðu
Fædd 15. apríl 1900
Dáin 30. janúar 1987
Hún var fædd á Galtalæk í Bisk-
upstungum. Foreldrar hennar voru
hjónin Guðlaug Steinunn Guðlaugs-
dóttir og Egill Egilsson af skaftfellsk-
um ættum. Jóhanna ólst upp með
foreldrum sínum, ásamt sjö systkin-
um og fór fljótt að taka til hendinni
við margvísleg störf á stóru heimili.
Ekki lá leið hennar til skólanáms
fyrir utan stopula barnafræðslu. En
er hún hafði aldur til hleypti hún
heimdraganum og fór til Reykjavík-
ur. Þar vann hún við saumaskap um
tíma. Einnig var hún í vinnu-
mennsku á nokkrum stöðum, aðal-
lega hjá Jóhönnu Egilsdóttur, verka-
lýðs- og félagsmálafrömuði, föður-
systur sinni.
Pessi undirstaða varð gott vega-
nesti í lífsins skóla. Því að Jóhanna
var bráðdugleg og verklagin.
Tæplega þrítug eða 1928 verður
hún ráðskona hjá Torfa Magnússyni,
bónda í Hvammi. í>ar með var
ævistarfið ráðið. Þann 20. júlí 1929
gengu þau Torfi í hjónaband sem
entist til 15. janúar 1983 erTorfilést.
Þau hófu búskap við lítil efni á
krepputímum en með ráðdeild og
dugnaði tókst þeim að halda fram á
veginn og sigrast á erfiðleikum frum-
býlisáranna. Túnið var stækkað og
bústofn aukinn. Búið varð aldrei
stórt en afburðagott enda bæði dýra-
vinir. Þau byggðu hús yfir fólk og
fénað sem enn standa.
Börnin þeirra þrjú talin í aldurs-
röð eru: Guðlaugur, kennari og
bóndi Hvammi, giftur Steinunni
Önnu Guðmundsdóttur. Þau eiga 5
börn: Arnheiði, Jóhönnu Ernu,
Bryndísi, Guðmund og Torfa.
Svanlaug, fóstra og húsmóðir,
Kópavogi, gift Ásgeiri Þór Óskars-
syni. Þau eiga þrjár dætur: Ingu
Ósk, Jóhönnu og Guðmundu.
Magnús Ágúst, rafvélavirki
Reykjavík, giftur Steinunni Thor-
steinsson. Þau eiga 2 börn: Rósu og
Torfa.
Árið 1959 hættu þau Jóhanna og
Torfi búskap. Við tóku sonur og
tengdadóttir. Eldri hjónin bjuggu
samt áfram í hluta hússins í rúm 20
ár.
Það gefur auga leið að miklu
skiptir að vel takist er þrjár kynslóðir
búa undir sama þaki og reynir á
samvinnu og umburðarlyndi. Ég tel
börnin mín lánsöm að hafa verið í
samvistum við ömmu og afa æsku-
og uppvaxtarárin. Þau voru alltaf
velkomin undir verndarvæng ömmu
ef við hjón þurftum til útiverka eða
að bregða okkur af bæ. Stundum var
sofið á flatsæng við rúm afa og
ömmu í litla svefnherberginu og allir
undu glaðir við sitt. Þá er ótalinn
fatnaðurinn sem hún saumaði og
prjónaði á börnin af smekkvísi og
myndarskap.
Kvenfélag Hvítársíðu var stofnað
árið sem Jóhanna flutti hingað í
sveitina og gekk hún í það sama ár.
Tók hún þátt í störfum félagsins af
áhuga og hlýhug. Hún var gerð að
heiðursfélaga á 50 ára afmæli kven-
félagsins 1978.
Þegar Torfi missti heilsuna fluttu
þau hjón á Hrafnistu í Hafnarfirði.
Þar undu þau sér vel við góða
aðbúð. Stuttu eftir að Torfi lést tók
Jóhanna að kenna lasleika sem
ágerðist. Hún gladdist við að fá
skyldfólk og vini í heimsókn, þekkti
andlitin þótt hún myndi ekki nöfnin.
Ég halla ekki á neinn þó ég nefni
að Svanlaug dóttir hennar sýndi
henni sérstaka umhyggju og létti
henni stundirnar með heimsóknum
og aðhlynningu.
Starfsfólki á hjúkrunardeild
Hrafnistu færum við bestu þakkir.
Ég þakka tengdamóður minni
samfylgdina og kveð með þessu
erindi Tómasar Guðmundssonar:
Og dagurinn leið í djúpið vesiur,
og dauðinn kom inn til þín.
Pú lokaðir augunum- andartak
sem ofbirta glepti þér sýn.
Og um varir þér brá fyrir brosi
þeirra,
sem bíða í myrkrinu og þrá
daginn, - og sólina allt í einu
í austrinu risa sjá.
Steinunn Anna Guðmundsdóttir
„Ég átti forðum yndi best hjá þér,
og óskir hjartans barstu í skauti
þínu.“
í dag verður til moldar borin
amma mín, Jóhanna Egilsdóttir.
Hún var fædd 15. apríl aldamótaárið
á Galtalæk í Biskupstungum.
Foreldrar hennar voru Guðlaug
Steinunn Guðlaugsdóttir og Egill
Egilsson. Voru þau bæði skaft-
fellskrar ættar.
Amma var næstelst átta systkina
sem öll eru á lífi utan einn bróðir er
lést fyrir þremur árum. Ólst hún upp
í foreldrahúsum og gekk til allra
almennra starfa eins og siður var í þá
daga.
Hún giftist 29. júlí 1929 Torfa E.
Magnússyni bónda í Hvammi, Hvít-
ársíðu og bjuggu þau þar uns þau
fluttust að Hrafnistu í Hafnarfirði
fyrir fimm árum. Afi lést 15. janúar
1983. Þeim varð þriggja barna auðið,
sem eru: Guðlaugur bóndi í
Hvammi, Svanlaug búsett í Kópa-
vogi og Magnús Ágúst búsettur í
Reykjavík.
Fyrsta minning mín um ömmu er
sú, að ég fimm ára gömul fékk að
heimsækja hana í sveitina ásamt
föður mínum. Sú minning stendur
mér Ijóslifandi fyrir hugskotssjón-
um. Þarna stóð hún í bæjardyrunum
með bláan skýluklút um höfuð og
mjaltarfötu í hendi. Ég hljóp f
fangið á henni og fann þá til þeirrar
hlýju sem ætíð einkenndi hana.
Mannkærleikur, réttlætiskennd og
trúfesta voru eðlisþættir sem ein-
kenndu hana öðrum fremur. Hún
var ávallt tilbúin til að rétta þeim
hendi sem minna máttu sín, enda
átti hún mikið að gefa, ekki af auði
þessa heims, heldur af innri auðlegð.
Amma var mjög starfsöm og hafði
yndi af bústörfum og allri umgengni
við skepnur, enda hændust dýr að
henni. Það voru ófáar vornæturnar
sem hún vakti yfir veikburða lömb-
um og blés í þau lífsanda og mátti
þar sjá hversu næm hún var fyrir öllu
lifandi sem í kringum hana var.
Síðan þegar jólin nálguðust tók
hún til við prjónaskapinn, en það
var venja hennar að vinna í höndum
allar jólagjafir sinna nánustu og
gæta þess að enginn færi í jólakött-
inn. Þá passaði hún alltaf upp á að
dúkkur okkar systranna fengju
einnig sín jólaföt.
Þegar ég heimsótti ömmu hafði
hún alltaf tíma aflögu til viðræðna
og hafði þá gjarnan að orðtæki:
„Verkin munu bíða eftir mér, en
okkar samverustund er liðin áður en
varir,“ en þetta viðhorf var dæmigert
fyrir hana, að hafa alltaf tíma aflögu
fyrir aðra.
Mér finnst að ég hafi verið mikillar
gæfu aðnjótandi að eiga ömmu sem
ég gat leitað til öllunt stundum og
rætt við í trúnaði um vandamál
bernskuára. Amma mín var huggar-
inn mikli. Hjá henni fann ég þann
skilning sem ég þarfnaðist oft í
amstri daganna.
Að leiðarlokum þakka ég henni
samfylgdina gegnum árin með þess-
um ljóðlínum Matthíasar Jochums-
sonar:
Ég hefi þekkt marga háa sál,
ég hefi þekkt bækur og tungumál
og setið við lista lindir,
en enginn kenndi mér eins og þú
hið eilífa og stóra, kraft og trú
né gaf mér svo guðlegar myndir.
Amheiður Guðlaugsdóttir.
Gunnar Pálsson
Fæddur 22. júní 1896
Dáinn 1. febrúar 1987
„Traustir skulu hornsteinar hárra
sala.“ Mundi það ekki hljóma eins
og öfugmæli þegar þú kemur inn í
gömlu kúahlöðuna í Tungu. Þar
finnst mér ég hafa séð í bókstafleg-
ustum skilningi byggt ofan á arf
forfeðranna. Þar getur að líta
tveggja metra háa steypta veggi ofan
á axlarháa grjótveggi. Og á þeim nær
60 árum síðan það var steypt, hefur
enginn steinn haggast í þeirri
hleðslu.
Og svo sem nafna mínum hefur
orðið að trú sinni um þá undirstöðu,
gildir sama um önnur hans handa-
verk í Tungu. Ekki munu víða í
sveitum hafa verið risin jafn myndar-
Tungu, Fáskrúðsfirði
leg fjárhús á áburðarkjallara með
þurrheys- og votheysgeymslum, þeg-
ar hann byggði síri.
Einhvers staðar hef ég heyrt eða
lesið „hugmaður". Það finnst mér
geta átt við um hann. Ekki bjó hann
einn, og ekki mun hafa hallast á um
dugnað og áhuga þeirra hjóna. Og
elskulegri tengdaforeldra hefði ég
ekki getað hugsað mér.
Blessuð sé minning þeirra.
Gunnar Sigurðsson.