Tíminn - 27.05.1987, Blaðsíða 15
Miðvikudagur 27. maí 1987
Tíminn 15
MINNING
llllllll!
Illllllli
Árna Sigurðssonar og síðast en ekki
síst, hin talandi fegurð hins víð-
feðma umhverfis og undirspil náttúr-
unnar, virðulegt framstreymi árinn-
ar, brotnandi bárurnar við ströndina
og kvak fuglanna. Það var enn vor í
lofti yfir Húnabyggð.
Blessuð sé minning Zophoníasar
Zophoníassonar, bifreiðastjóra
Blönduósi.
Staddur á Blönduósi 17. maí 1987.
Einar Þ. Þorsteinsson
Hugurinn leitar heim til Islands,
til Blönduóss, til afa og ömmu. En
það er öðruvísi að hugsa til þeirra
núna en áður, því nú er afi dáinn.
Eiginlega erfitt að gera sér grein
fyrir því.
Minningarnar koma fram hver af
annarri. Frá því, þegar afi og amma
komu í heimsókn í Eiða, á græna
Bronconum, og ég hljóp út í glugga
mörgum sinnum yfir daginn, til að
vita hvort þau færu nú ekki að koma.
Og svo gleðin og spenningurinn
þegar þau loksins renndu í hlað. Því
það að afi og amma kæmu í heim-
sókn, þýddi bíltúra í afa-bíl, sem var
jú miklu meira spennandi en aðrir
bílar. Og svo nennti afi örugglega að
spila eða gera galdur.
Ég minnist óþreyjunnar, dagana
áður en við fjölskyldan lögðurn af
stað í ferðalag til Blönduóss og hvað
síðasti spölurinn milli Akureyrar og
Blönduóss var oft agalega langur.
En loksins var áfangastað náð og
mikið var það góð tilfinning að aka
„fyrir hornið" og sjá ömmu og afa
hús, blasa við. Það var alltaf á sínum
stað.
Þegar ég varð eldri fór ég stundum
ein í heimsókn til þeirra með rútu.
Rútuferðirnar voru spennandi og
gaman að prófa að ferðast á eigin
spýtur. En jafnframt veitti það mikið
öryggi að vita af því að afi mundi
taka á móti mér við rútuna. Það
brást heldur aldrei, og það besta var,
afi var alltaf eins. Hversu mikið sem
mér fannst ég hafa breyst og stækkað
síðan síðast, þá var það alltaf sami
afi, sem beið eftir mér. Ég fékk á
tilfinninguna að afi og amma væru
þeir stólpar í tilverunni sem aldrei
myndu breytast.
Á s.l. sumri þegar afi varð áttræð-
ur átti ég þess kost að dvelja nokkra
daga hjá þeim í gamla húsinu. Þá var
ég nýkomin í sumarfrí frá Dan-
mörku. Enn einu sinni kom ég með
rútunni til Blönduóss og enn beið afi
eftir mér. Ég hef aldrei fundið svo
sterkt fyrir því sem þá, hvað það var
mér mikils virði að eiga afa og
ömmu, þar sem ég alltaf gat komið,
ár eftir ár og fundið sama öryggið,
hlýjuna og samþykkið, þrátt fyrir,
að oft liði langur tími milli þess er
við sáumst, sérstaklega hin síðari ár.
Þetta voru góðir dagar sem við
áttum saman s.l. sumar og eru þeir
mér dýrmæt minning. Sérstaklega er
mcr minnisstæð bílferðin í Borgar-
fjörðinn á afmælisdaginn. Það var
skrýtin tilfinning að aka á fullri ferð
á malbikinu og á sama tíma hafa afa
við hlið sér og hlusta á hann segja
frá, hvernig vegurinn hafði verið
þegar hann byrjaði að aka bíl og
einnig heyra um ýmis atvik sem
hann hafði upplifað á ferðum sínurn.
Það var eins og þessir staðir sem
hann talaði um og ég annars aldrei
hafði veitt athygli fengju nýjan blæ
og meiningu. Ég var ríkari eftir
þennan dag.
Það er skrýtið að hugsa til þess, að
næst þegar ég kem á Blönduós þá
verður það ekki afi sem bíður eftir
rútunni, tilbúinn til að taka á móti
mér eins og alltaf áður. Annar
stólpinn sem mér fannst eins og
aldrei myndi breytast, er horfinn, en
minningin um yndislegan afa lifir.
Elsku amma, ég bið Guð um að
gefa þér styrk til þess að standa ein
eftir og byrja upp á nýtt, án afa. Til
þín amma, mamma, Kolla,Dússi og
allt hitt skyldfólkið, sendi ég mínar
innilegustu samúðarkveðjur. Megi
sorgin breytast í þakklæti og gleði
yfir því að hafa fengið að hafa afa svo
lengi hjá okkur.
Drottinn er minn hirðir. mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann
mig hvílast,
leiðir mig að vötnum. þar sem ég
má næðis njóta.
Hann hressir sál mína, leiðir mig
um rétta vegu fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal.
óttast ég ekkert illt,
því þú ert hjá mér, sproti þinn og
stafur hugga mig.
(Davíössálmur nr. 23, vers 1-4)
Kveðja,
frá Rúnu í Danmörku.
LESENDUR SKRIFA
Skilningur í
stað dulrænu
í Tímanum 22. febrúar 1987 er at-
hyglisverð grein eftir Margréti Ás-
geirsdóttur, sem leggur stund á „dul-
speki“ og þar sem hún segir frá eigin
reynslu á „dulrænu sviði“, -og svo
hvernig hún skiiur þessa reynslu.
Langar mig til að nefna fáein atriði í
því sambandi.
„Skrokkarnir." Margrét segir svo
m.a.:
„Ég byrjaði að ferðast í fleiri
„skrokkum“ en venjulegt er og gerði
mér grein fyrir að ekki voru þeir allir
eins ogég“ (leturbreyting mín I.A.).
...„Hvernig sem veltist þarf ekki að
óttast. Maður veit að maður býr í öll-
um sínum „skrokkum“. Við höfum
fimm skrokka, og einn þeirra er
minnstur og hann er eilífur.“
Þetta mun ekki vera einstæð tií-
finning og ekki heldur einstæð skýr-
ingartilraun. En fleira er til skýringar
á slíkri reynslu en sú dulræna ein.
Ekki skyldi gengið framhjá kenning-
um dr. Helga Pjeturss í þessum
efnum, en hann byggir þær á nátt-
úrufræðilegri þekkingu og eigin at-
hugunum. Samkvæmt hans skilningi
er hér ekki um það að ræða að hver
einstaklingur búi í mörgum,
„skrokkum", heldur er hér um sam-
band (fjarsamband) að ræða við aðra
menn. Margrét segir þá líka að hún
hafi gert sér grein fyrir því, að ekki
voru „skrokkarnir" allir eins og hún
sjálf. Þetta var góð athugun. M.ö.
orðum, þá tók hún eftir því, að hún
var ekki hún sjálf í öllum þessum
„skrokkum“ heldur varð hún sem
önnur mannvera í hvert sinn er hún
skipti um „skrokk“. Þar var um að
ræða annan persónuleika, aðra
hugsun, aðrar minningar o.s.frv.
hún var önnur en sú, sem hún er í
venjulegu vökuástandi. Og í raun
engin furða. Því hún hefur ekki farið
í einhvern af sínum eigin
„skrokkum" (um þá er ekki að
ræða), heldur má segja að hún hafi
eins og samsálast öðrum manni, sem
hún ekki þekkir, hennar eigin vitund
hverfur að mestu eða öllu leyti. Það
er hans reynsla, hugsanir og tilfinn-
ingar sem hún lifir, meðan þetta
leiðsluástand hennar varir. Og er
hún síðar kemst aftur í svipað
ástand, þá fær hún ekki samband við
sama skrokkinn, heldur enn annan
mann, og lifir þá hans reynslu, hugs-
anir o.s.frv. Hinn fjarlægi og henni
ókunni sambandsvinur (sambands-
gjafi, reynslugjafi), er oftast einn
í dag og annar á morgun,
ef svo má ^egja, þótt ekkert
mæh gegn því að samband fáist oftar
við einn og sama mann svo sem einn-
ig eru dæmi um. Vel má líkja þessari
leiðslu-reynslu við venjulega draum-
reynslur, en þar mun ævinlega vera
um samband að ræða við annan
mann (draumgjafa). Þessa skýringu
ættu sem flestir að athuga, þeir sem
af ofangreindri reynslu hafa að
segja: Þeir munu þá verða þess vís-
ari, að það eru ekki eigin „skrokkar“
heldur fjarsamband við aðra menn.
Endurfæðing. Á öðrum stöðum í
grein sinni talar Margrét um endur-
fæðingu. Hún segir í því sambandi:
„Flestir fæðast á ný og á þeim tím-
um sem við nú lifum er það mjög vit-
urlegt að fæðast aftur.“ ... „Við höf-
um öll lifað áður og sjálf man ég eftir
hluta af fjórum æviskeiðum, en það
þýðir ekki að segja frá þeim því þau
eru svo skrýtin. Elsta æviskeið er
mjög langt aftur í tímanum, því þar
er fólk í mjög einkennilegum klæðn-
aði. Ég fer inn í þessi líf og er þá sú
persóna sem ég var, en alltaf mjög
stutta stund."
Flest það sem dulspekingar tala
um sem fyrri æviskeið sín, bendir oft
til þess að um samband sé að ræða
við einhvern framliðinn (sem fluttur
er til annars dvalarstaðar fyrir löngu
eða skömmu) og sem þá stundina er
að rifja upp atburði frá liðinni ævi
sinni hér á jörðu. Sambandið nær að-
eins til þess hluta af vitund hins fram-
liðna, sem snertir liðna ævi hans.
Margrét segist muna eftir hluta af
fjórum fyrri æviskeiðum sínum.
Élstu æviskeiðin eru svo skrýtin að
ekki þýðir að segja frá þeim, „þar er
fólk í mjög einkennilegum klæðn-
aði“. Ég hygg að frásögn þessi bendi
til sambands við fólk á öðrum hnetti
eða hnöttum, og þá í öðru sólhverfi,
e.t.v. frumlífshnöttum, þar sem
henni (sjáandanum) kemur flest ein-
kennilega fyrir sjónir, t.d. klæðnað-
ur fólksins. Þá segist hún fara inn í
þessi líf og vera þá sú persóna sem
hún var. Þessi orð benda eindregið
til þess, að sýn hennar eða fjarhrifa-
reynsla gerist í nútímanum og að hún
„samsálist“ sambandsveru sinni svo
algjörlega, að henni finnist hún sjálf
vera þessi mannvera, á meðan sam-
bandið stendur, en það varir aldrei
nema stutta stund.
Margt er áhugavert í frásögn Mar-
grétar Ásgeirsdóttur um eigin reynslu,
og dettur mér ekki í hug að draga
sannleiksgildi hennar í efa. Virðist
mér einnig á frásögnunum, að allar
séu þær trúverðugar.
En það er sitthvað að greina rétt
frá eigin reynslu, eða að bera fram
haldbærar sícýringar á þeim fyrirbær-
um, sem um ræðir. Hygg ég að ís-
lensk heimspeki verði hér ólíkt
drýgri til skilnings, heldur en austur-
lenskar staðnaðar kennisetningar og
dulræna.
Ingvar Agnarsson
NOLBRAinASXÓUNN
BREIÐHOUTI
Frá Fjölbrautaskólanum
í Ðreiðholti
Innritun í
Fjölbrautaskólann
í Breiðholti
fer fram í Miöbæjarskólanum í Reykjavík dagana
1. og 2. júní næstkomandi kl. 9.00 til 18.00 svo og
í húsakynnum skólans við Austurberg dagana 3.
og 4. júní á sama tíma.
Innritun tekur bæði til Dagskóla- og öldunqa-
deildar F.B.
Umsóknir um skólann skulu að öðru leyti hafa
borist skrifstofu stofnunarinnar fyrir 15. júní.
Þeir sem senda umsóknir síðar geta ekki vænst
skólavistar.
Fjölbrautaskólinn í Breiðholti býður fram nám á 7
sviðum og 50 brautum.
I ALMENNT BÓKNÁMSSVIÐ
(menntaskólasvið)
1. Eðlisfræðibraut
2. Fornmálabraut
3. Náttúrufræðibraut
4. Nýmálabraut
5. Tæknibraut
6. Tölvunarfræðibraut
II HEILBRIGÐISSVIÐ
1. Heilsugæslubraut
2. Hjúkrunarbraut
3. Snyrtibraut
4. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
III LISTASVIÐ
1. Handmenntabraut
2. Myndlistar- og handíðabraut
3. Tónlistarbraut
4. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
IV MATVÆLASVIÐ
1. Grunnnámsbraut fjögurra iðngreina.
2. Matartæknabraut
3. Matarfræðingabraut
4. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
V TÆKNISVIÐ
1. Málmiðnabraut
2. Rafiðnabraut
3. Sjávarútvegsbraut
4. Tréiðnabraut
5. Framhaldsbrautir að sveinssprófi
6. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
VI UPPELDISSVIÐ
1. Félagsfræðibraut
2. Félagsstarfabraut
3. Fjölmiðlabraut
4. Fósturbraut
5. íþróttabraut
6. Framhaldsbrautir til starfa í atvinnulífinu
7. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
VII VIÐSKIPTASVIÐ
1. Samskipta- og málabraut
2. Skrifstofu- og stjórnunarbraut
3. Verslunar- og sölufræðabraut
4. Tölvufræðibraut
5. Stjórnunar- og skipulagsbraut
6. Markaðs- og útflutningsbraut
7. Framhaldsbrautir að stúdentsprófi
8. Læknaritarabraut
Nánari upplýsingar um Fjölbrautaskólann í
Breiðholti má fá á skrifstofu skólans að Austur-
bergi 5, sími 75600. Er þar hægt að fá námsvísi
og bæklinga um skólann. Þá er veitt frekari
fræðsla um nám bæði í dagskóla- og öldunga-
deild F.B.
SKÓLAMEIST ARI