Morgunblaðið - 14.07.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. JÚLÍ 2006 33
MINNINGAR
Elsku Sigrún,
fyrstu tilfinningar við
svona hræðilegu slysi
einkennast yfirleitt af
reiði. Hvort sem hún
beinist að Guði, ósanngirninni, eða
öðru. Hvers vegna svona gerist er
aldrei hægt að skilja. Maður þarf
bara að læra að lifa með því.
Við fórum strax að sjá eftir hlut-
unum. Af hverju höfðum við ekki
meira samband eftir grunnskóla? Af
hverju héldum við aldrei Backstreet
Boys „reunion“.
Allar minningarnar sem við héld-
um að væru löngu týndar hafa hrann-
ast upp seinustu daga. Allir dansarnir
sem þú samdir og kenndir okkur svo
við gætum troðið upp og leikið eftir
Spice Girls og Backstreet Boys við
hvert tækifæri. Þú varst alltaf Brian,
annað kom ekki til greina. Þú ætlaðir
meira að segja að giftast honum, já
eða Keith Flint, það var ekki alveg
ákveðið. Svo videoin tvö sem við tók-
um upp og ætluðum að senda til
þeirra Backstreet stráka og fá að
koma í heimsókn. Þau eru frábær
minning frá þessum tíma. Við töluð-
um um það fyrir ekki allt svo löngu að
við yrðum að hittast og horfa á þau
saman. Við eigum það enn eftir. Við
hinar horfum bara á þetta saman og
vonum að þú sért hjá okkur.
Þá er ekkert eftir nema að trúa.
Þeir sem ekki geta trúað geta þá að
minnsta kosti vonað. Trúað eða von-
að að þú sért með öllum hinum á góð-
um stað, dansandi og syngjandi, og
að við komum til með að hitta þig aft-
ur seinna.
Við kveðjum þig því í bili, elsku
Sigrún og á meðan lifir falleg minn-
ingin um þig með okkur.
Við sendum fjölskyldu og vinum
Sigrúnar innilegar samúðarkveðjur.
Aníta, Rakel og Stefanía.
Elsku Sigrún, fallegi engillinn
minn. Nú er komið að kveðjustund..
Þú varst tekin frá okkur alltof
snemma. Ég spyr mig ennþá af
hverju. Ég bara get ekki skilið það
en þetta er víst eitthvað sem okkur
er ekki ætlað að skilja. Ég er alltaf
að rifja upp eitthvað gamalt og fal-
legt um þig.. Ég man svo vel eftir fal-
lega brosinu þínu og augunum þín-
um. Fallegri augu hef ég aldrei séð!
Hláturinn þinn og röddin þín óma í
höfðinu mínu, ég mun aldrei gleyma
röddinni þinni. Þú varst ákveðin og
gerðir og sagðir það sem þér datt í
hug hverju sinni, alveg eins og ég.
Mér fannst við alltaf vera svolítið lík-
ar í skapinu. Elsku Sigrún, ég gæti
endalaust talið upp góðar og
skemmtilegar minningar um þig.
Þú varst gull. Mér finnst ég svo
heppin að hafa fengið að kynnast þér
og fá að vera ein af þínum bestu vin-
konum. Ég var búin að ímynda mér
okkur allar verða gamlar saman,
sitja á elliheimili og slúðra og njóta
lífsins í botn. Það hefur verið höggv-
ið stórt skarð í vinahópinn sem aldr-
ei neinn getur fyllt. Það verður ekk-
ert eins án þín. Elsku engillinn minn,
ég trúi ekki að ég eigi ekki eftir að
sjá fallega andlitið þitt aftur. Ég
mun hugsa um þig á hverjum degi
þangað til við hittumst á ný. Ég
sakna þín svo mikið. Elsku yndið
mitt, ég kveð þig nú með tár í aug-
unum og söknuð í hjarta. Takk fyrir
allt. Ég mun alltaf elska þig! Ég
sendi fjölskyldu Sigrúnar mínar
dýpstu samúðarkveðjur og megi
góður guð veita ykkur styrk á þess-
um erfiðu tímun.
Sof þú vært vina mín kær, vakir á
himni stjarna þín skær.
Þín vinkona
Anna María.
SIGRÚN
KRISTINSDÓTTIR
✝ Sigrún Kristins-dóttir fæddist í
Reykjavík 12. mars
1986. Hún lést í um-
ferðarslysi að
morgni 2. júlí síðast-
liðins og var útför
hennar gerð frá Ak-
ureyrarkirkju 12.
júlí.
Ég kynntist Sig-
rúnu fyrir þrem árum
þegar hún kom í skól-
ann og svo meira í Vill-
anova. Við skemmtum
okkur saman í mörg
skipti og áttum marg-
ar góðar stundir. Það
verður erfitt að fá
aldrei að faðma hana
og kyssa hæ og bæ aft-
ur. Það er svo erfitt og
skrítið að sitja hérna
og skrifa minningar-
grein um svona góða
vinkonu sem var tekin
frá okkur allt of fljótt. Ég er ánægð
að hafa fengið að vera partur af
hennar lífi.
Kæra vinkona, hvíldu í friði.
Jóhanna Sigurlaug.
Fallega Sigrún mín, ég trúi því
ekki að þú sért farin frá mér. Ég
missti þig svo snögglega, án þess að
geta sagt allt sem ég vildi segja.
Þetta voru ekki örlögin sem ég ósk-
aði þér. Ég á svo erfitt með að trúa
þessu þar sem við höfum verið bestu
vinkonur og þú hefur verið svo stór
partur af tilveru minni svo lengi. Þú
ert það besta sem hefur komið fyrir
mig, þú hafðir svo sterkar skoðanir,
svo sterka nærveru og kenndir mér
svo margt. Þú átt heiðurinn af því
hvaða manneskja ég er í dag. Þú
kenndir mér að standa upp fyrir
sjálfri mér og geta sagt það sem ég
meinti, án þín veit ég ekki hver ég
væri. Ég vildi að ég gæti faðmað þig
einu sinni enn og sagt takk fyrir allt
og kysst þig bless.
Þú ert án efa ein sú allra fallegasta
manneskja sem ég hef þekkt, bæði
að innan og að utan. Þú gafst svo
mikið af þér og varst svo opin og það
var svo auðvelt að elska þig. Guð
hvað ég sakna þín mikið, fallegi eng-
illinn minn, og mun gera alltaf. Ég
get huggað mig við það að ég mun
sjá þig aftur, við lokin á mínu lífi, þó
svo að ég viti ekki hvenær það verð-
ur, þá veit ég að þú bíður eftir mér
og við verðum saman á ný. Sigrún og
Elva. Því ef það er eitthvað sem
þetta hefur kennt mér þá er það það
að lífið er stutt og ég ætla mér að
helga þér líf mitt. Ég mun ávallt
minnast smitandi hláturs þíns og
stóra fallega brossins. Þú varst mér
allt. Því þó svo að þú sért farin úr
þessum heimi þá lifirðu í minning-
unni og ætíð í hjarta mér. Því ég
elska þig og mun alltaf gera það.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt, Sigrún mín. Ég
kveð þig nú og hvíldu í friði, ástin
mín.
Elva Rún.
Elsku stelpan mín.
Ég verð víst að sætta mig við
þetta, raunin er sú að þú ert farin.
En ástin mín, þú veist ég elska þig.
Minningarnar flögra á stundum sem
þessari. Ég var svo heppin að fá að
kynnast þér sem vinkonu hennar
Hrafnhildar minnar (Sabbóar) eins
og þið vinirnir kallið hana. Ég var
svo glöð þegar að Hrafnhildur
kynnti þig fyrir mér, þú komst eins
og þruma úr heiðskíru lofti og gafst
lífinu svo sannarlega gildi. Jafn
skjótt varstu horfin. Þið voruð ótrú-
legar saman, ýmislegt brallað, litli
prakkarinn minn, þú varst ávalt
tilbúin að grínast. Ég sé þig fyrir
mér sem fallegan engil sem horfir á
okkur með þínum björtu og fallegu
augum. Ég veit að þú heldur utan
um alla góðu vini þína. Þú varst og
ert ómetanleg, Sigrún mín. Takk
fyrir að vera Hrafnhildi minni sann-
ur vinur.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið að kveðja þig með kossum og
knúsi nokkrum klukkutímum áður
en þú fórst í þitt langa ferðalag. Fal-
legu orðin sem þú sagðir við mig
þegar við kvöddumst eru mér dýr-
mæt. Þú sagðir mér svo margt þetta
kvöld, elskan mín. Stundum hélt ég
hreinlega að ég ætti þig, þú ein veist
hvað ég meina.
Ég vil votta þínum yndislegu for-
eldrum, aðstandendum og öllum þín-
um frábæru vinum mína dýpstu
samúð.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Þú lifir í huga mínum, stelpan mín.
Kveðja
Dagmar.
Elsku Sigrún mín.
Ég trúi því ekki að ég sé að skrifa
minningargrein um þig, allra bestu
vinkonu sem ég hef átt. Þó að við
höfum bara verið svona góðar vin-
konur í u.þ.b. ár þá finnst mér ég
hafa þekkt þig alla ævi og ég hef
aldrei fundið svona sterk tengsl við
neina manneskju áður.
Ég á eftir að sakna þín svo mikið,
að tala við þig á hverjum degi í há-
degismatnum þínum, þegar við fór-
um í bíó á einhverjar hryllingsmynd-
ir og þú hélst svo fast í höndina á
mér, allar ferðirnar okkar saman og
meira að segja þegar þú stalst til að
láta braka í tánum á mér, sem mér
fannst svo vont. Þú varst svo dugleg
að segja mér hvað þér þótti vænt um
mig og ég er svo glöð yfir því hvað
við sögðum það oft hvor við aðra.
Þú komst einmitt til mín á laug-
ardeginum og knúsaðir mig og sagð-
ir mér hvað þér þætti vænt um mig.
Þú ert svo ótrúlega falleg og
söngst svo vel, þú áttir svo bjarta
framtíð. En þér var bara ætlað svo
miklu meira og núna ertu orðin fal-
legasti engillinn á himnum og á þess-
um erfiðu tímum þá hugga ég mig
við það að þegar minn tími kemur þá
tekur þú á móti mér, svo eigum við
líka bestu vinkonur í heiminum og
við hjálpum hvor annarri í gegnum
þetta.
Ég gæti rifjað upp skemmtilegar
minningar í allan dag og það er svo
margt sem mig langar að segja, en
ég ætla að enda þetta á fallegu ljóði
sem ég fann.
Nú söknuðurinn
mikill er
því þú ert ei
lengur hér.
Og alltaf okkar
hugur dvelur
hjá þér.
En ég veit að
einn dag við
hittumst á ný.
Og að móttaka
þín verður
hlý.
Sofðu rótt engillinn minn, þú verð-
ur alltaf besta vinkona mín.
Ég elska þig.
Hrafnhildur Erlingsdóttir.
✝ Sigrún HjördísEiríksdóttir
fæddist á Ísafirði 1.
júní 1930. Hún and-
aðist á hjúkrunar-
heimilinu Víðinesi
föstudaginn 7. júlí
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Eiríkur Stefánsson,
myndskeri í Reykja-
vík, f. 13. júlí 1903,
d. 16. desember
1975, og Kristrún
Þorleifsdóttir frá
Ísafirði, húsfreyja í
Reykjavík, f. 27. júní 1905, d. 8
júní 1982. Systkini Sigrúnar eru
Karólína húsmóðir, f. 13. mars
1932, Stefán bókbindari, f. 29.
desember 1934, og Leifur þjónn, f.
27. febrúar 1941.
Sigrún giftist 21. maí 1957
Gunnari Haraldssyni, sjómanni úr
Reykjavík, f. 20. janúar 1929, d. 7.
ágúst 1994. Þau
eignuðust tvo syni,
þeir eru: a) Eiríkur
sjómaður, f. 6. júní
1956, fórst 1. mars
1979 með vélbátin-
um Ver VE-200
austur af Bjarnarey,
og b) Haraldur
húsasmiður, f. 6.
ágúst 1962, kvæntur
Lilju Hólm Ólafs-
dóttur húsmóður, f.
1. september 1962,
synir þeirra eru Ei-
ríkur, f. 9. nóv.
1981, og Ólafur Aron, f. 13. júlí
1985.
Sigrún var aðstoðarmaður bók-
bindara í Félagsbókbandinu frá
1944–1955, síðan í Leiftri og loks
aftur í Félagsbókbandinu.
Útför Sigrúnar verður gerð frá
Kapellunni í Fossvogi í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku mamma.
Ég heimsótti þig á fimmtudag
fyrir viku og þá varstu svo kát og
hress. Daginn eftir fékk ég slæmu
fréttirnar um að þú væri dáin.
Ég á góðar minningar um þig og
þú varst svo góð við mig og börnin
mín. Ég á alltaf eftir að minnast þín,
elsku besta mamma í heimi.
Þinn sonur
Haraldur.
Mig langar að minnast tengda-
mömmu minnar Sigrúnar með örfá-
um orðum.
Elsku Rúný mín, það er skrýtið
að þú sért farin og ég á erfitt með að
trúa því. Ég kynntist þér fyrst þeg-
ar ég var 14 ára gömul og ég gleymi
aldrei hvað þú varst góð við mig og
sýndir mér mikinn stuðning og hlý-
hug. Einnig varstu sonum mínum
yndisleg, þeim Eika og Óla. Þú lifðir
fyrir þá.
Ég veit að ævi þín var erfið en
alltaf fannstu broslegu hliðina á
hlutunum. Ég gleymi ekki glettninni
eða húmornum þínum.
Ég er þakklát fyrir að hafa
kynnst þér og á góðar minningar
um þig og ég á alltaf eftir að sakna
þín, elsku Rúný mín. Þín tengda-
dóttir,
Lilja.
Leiddir þú forðum
lítinn dreng.
Titrar við ómur
af tregastreng.
Safnast í vestri
svipþung ský.
Veturinn nálgast
með veðragný.
Berst fyrir laufsegli
ljóð til þín:
Kemst yfir hafið
kveðjan mín?
(Ólafur Jóhann Sigurðsson.)
Elsku amma, við eigum alltaf eftir
að sakna þín. Þú varst alltaf svo góð
og yndisleg við okkur.
Við gleymum þér aldrei.
Eiríkur og Ólafur.
SIGRÚN
HJÖRDÍS
EIRÍKSDÓTTIR
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýndu okkur
samúð, vinarhug og hlýju við andlát og útför elsku-
legrar eiginkonu, móður, systur, mágkonu og
tengdadóttur,
DÓRU KONDRUP,
Vegamótastíg 9,
Reykjavík.
Kæra þökk fær starfsfólk heimahlynningar
Krabbameinsfélagsins og líknardeildar Landspítalans í Kópavogi.
Trausti Þór Sverrisson,
Jóhann Meunier,
Júlía Margrét Traustadóttir,
Ólafur Sverrir Traustason,
Jóhanna Kondrup, Sigurlinni Sigurlinnason,
Bryndís Kondrup, Sigurður Bergsteinsson,
Ásrún Kondrup, Ófeigur Freysson,
Sverrir Júlíusson, Guðrún Dagný Ágústsdóttir.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför sonar míns og bróður okkar,
HARALDAR ELÍASAR WAAGE,
Hafnarbraut 22,
Kópavogi.
Arnbjörg J. Waage,
Halla Waage,
Ágústa Waage, Ingólfur Tryggvason,
Guðný Waage.