Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.2003, Page 22

Kristján Ragnarsson, formaður Landssambands íslenskra iítvegs-
manna, hefur afráðið að hœtta störfum á nœsta aðalfundi samtah-
anna sem haldinn verður í lok október. Af þ\í tilefni ræddi Sœmund-
ur Guðvinsson við Kristján um áratugina hjá LÍÚ og ber margt á
góma í þessu viðtali
Að hafa flotann í höfn
voru mínar verstu stundir
„Ef kvótakerfið hefði hrunið hefði ég eflausl verið rekinn.
Kristján Ragnarsson hefur
starfað hjá Landssambandi ís-
lenskra útvegsmanna í 45 ár og
verið formaður samtakanna
undanfarin 33 ár. Hann hefur
verið mjög öflugur foringi sam-
taka útvegsmanna. Gott dæmi
um styrk hans er að hann hefur
aldrei fengið mótframboð á for-
mannsferli sínum þótt stundum
hafi gustað um hann.
Ég er fæddur og upp alinn á Flateyri
við Önundarfjörð. Faðir minn, Ragnar
Jakobsson, var þar með útgerð og fisk-
vinnslu þannig að segja má að ég sé al-
inn upp á bryggjunni. Mér hefur alla tíð
þótt það góður og mikilvægur bakgrunn-
ur í starfi mínu. Fegar ég var 16 ára
fluttu foreldrar mínir suður á eftir okkur
bræðrum sem þá vorum allir komnir í
skóla í Reykjavík, segir Kristján aðspurð-
ur um uppruna.
-Þú byrjar komungur að vinna hjá LÍÚ?
Já, ég byrjaði hér 1. mars 1958, 19 ára
gamall. Ég útskrifaðist úr Verslunarskól-
anurn vorið 1957 og fór þá til Englands
en svo lá leiðin hingað og hér hef ég ver-
ið síðan.
Á þessum tíma voru aðstæður þannig
að mikið uppbóta- og styrkjakerfi var við
lýði og gengið mjög ranglega skráð. Fað
breyttist 1960 þegar viðreisnarstjórnin
kom til valda. Gengið var mjög hagstætt
fyrir þá sem fengu greitt kaup í erlendunt
gjaldeyri. Hér voru á þessum árurn frá
800 upp í 1300 færeyskir sjómenn á ís-
lenska flotanum, bæði á bátum og togur-
um. Ég sá um að ráða þessa menn, yfir-
færa launin þeirra, sækja um gjaldeyris-
leyfi í'yrir hvern og einn þegar hann flutti
út launin sín, sem menn gerðu í álöng-
22 - Sjómannablaðið Víkingur