Andvari - 01.01.1885, Page 33

Odáðabraun.
27
indalega vannsdknarferð í Ödáðahraun 1838; með honum
var í þeirri ferð Jón Austmann, sem nú er prestur á
Stöð. Ekkert hefir verið prentað um þessa ferð; enjeg
hefi lesið saman úr blöðum eptir Björn Gunnlaugsson,
að hann fór 26. júlí frá Stóra-Núpi í Gnúpverjahrepp,
27. tjaldaði hann móts við Búðarbáls, 28. fór hann í
Arnarfellsver, 29. undir Arnarfell, 30. fyrir liorn á Vatna-
jökli og 31. komst hann undir Trölladyngju; í Odáða-
hrauni hrepptu þeir mestu dimmviðri, gat Björn því
ekkert rannsakað til muna, villtist hann inn í Dyngju-
fjöll og klöngraðist 1. ágúst austur úr öskju; vildi það
honum til bjargar, að liann hitti þar grastór fram
með lækjum, er falla úr suðausturhorni fjallanna; nú eru
hagatór þessar eyddar af gosinu 1875. Hinn 2. ágúst
komst hann niður að Jökulsá við Herðubreið, fór þaðan
suður með ánni í Ilvannalindir, og komst með illan leik
að Brú 4. ágúst. Svo var útilegumannatrúin enn þá
römm sumstaðar, að sumir hjeldu í byggðum, að Gunn-
laugsen hefði komið til útilegumanna á þessari ferð sinni,
en hefði lítið viljað um það tala, af því útilegumenn
hefðu lagt ríkt á við hann að leyna því, hvar stöðvar
þeirra væru. þó varð hann fyrstur til að eyða útilegu-
Kiannatrúnni með rannsóknum sínum, enda segir hann
sjálfur: oÞegar jeg var að kanna og mæla innanvert ís-
land, gjörði jeg mjer meðfram ómak fyrir, að kanna þær
útilegumannastöðvar, sem jeg heyrði ura talað og jeg
gat við komið að kanna, og vildi jeg eyða útilegumanna-
trúnni að því leyti, sem hún reyndist ósönn, en stað-
festa það í henni, er satt kynni að reynast. Mjer þótti
hálfvegis minnkun að því fyrir mig og landa mína, að
geta eigi gengið úr skugga um það, hvort nokkur heimu-
leg byggð gæti leynzt í voru litla landi eða eigi*1.
Árið eptir (1839) fór Bjðrn Gunnlaugsson aðra rann-
sóknarferð um þessi öræíi, fann hann þá fyrstur Vonar-
1) íslendingur 11. 1861, bls. 11.