Fálkinn - 14.11.1936, Blaðsíða 11

F A L K I N N
11
Björgunarstóltinn með mánni í er kominn upp að landi.
Bvað er nert tll að verjast
sjöslysum.
• Frh. af bls. 4.
Vestmannaeyja en hæfði illa staðhátt-
um þar og er nú i Reykjavík. í stað-
inn hafa Vestmanneyingar eignast
1 tvo „brimbáta" — sterkbygða báta
róna, með flothylkjum og geta þeir
oft komið að gagni, þar sem ekki er
hægt að koma öðrum bátum við.
Brimbátar eru á fjórum öðrum björg-
unarstöðvum fjelagsins.
En það sem einkum befir verið
lögð áhersla á, er að koma upp flug-
línustöðvum sem allra víðast, þar sem
svo brimasamt er við ströndina að
ekki er viðlit að komast á bátum út
í strönduð skip. Þessi fluglínuáhöld
voru komin á nálægt tuttugu staði
um síðustu áramót en um tíu hafa
bæst við á þessu ári. Mjög eru þessi
tæki mismunandi, eftir þvi hve gera
má ráð fyrir að langt sje að ná til
skipanna úr landi og eru ýmist not-
aðar byssur, sumar langdrægar eða
flugeldar, til þess að skjóta línunni
út í skipin. Hjer verður sagt frá
einni björgun með fluglinu, sem gerð
var núna seint í sumar. Það var í
Grindavík, en Björgunarsveitin þar
hefir átt því láni að fagna, að forða
fjölda mannslifa frá druknun og
hvað eftir annað, úr hinum ægilega
brimgarði hins opna hafs, sem þar
æðir yið ströndina.
Fluglínustöðin við Grindavík er
einna fullkomnasta fluglinustöðin
Jijer á landi og hefir kostað Slysa-
varnafjelagið rúm 3000 krónur. Og
sú stöð hefir sannað, að hve miklu
gagni þessi hjörgunartæki geta kom-
ið, þó að ekki sjeu þau dýr. En það
er fleira en tækin sjálf, sem með
þarf við björgun. Eigi er minna um
hitt vert, ,að björgunarsveitin sje
skipuð samlientum og viðhragðsfljót-
um mönnum, sem kunna vel til björg-
unar. Og í því efni standa Grindvík-
ingar ekki að baki. neinum. Sveit
þeirra hefir orðið fræg fyrir afrelc
sín og er vel að þeirri frægð komin.
Hjer fer á eftir orðrjett skýrsla
formanns hjörgunarsveitarinnar i
Grindavílt, Eiríks Tómassonar um
strand togarans „Trocadero" frá
Grimsby 'í sumar. Fer best á þvi að
birta hana orðrjetta. Hún lýsir svo
vel yfirlætisleysi mannanna, sem
horfast í augu við dauðann. Þar eru
engin stór /orð, ekkert gert til þess
að gera mikið úr verkinu. Það er
eins og verið sje að segja frá ofur
liversdagslegum viðburðum:
„Um kl. 3 aðfaranótt sunnudags
6. september var jeg vakinn og mjer
sagt, að skip væri strandað á svo-
nefndum Flúðum hjer utan til við
þorpið, en þar var fjöruborðið mikið
og fjaran sljettar klappir. Var nú
björgunarsveitin vakin, Björgunar-
tækin tekin og komum við í strand-
staðinn um kl. 3%. Vindur var af
S.S.A. og vindhraði um 7 stig. Brim
var ekki mikið eftir því sem við er
að búast á þessum stað, þegar vind-
ur stendur á land.
Þar sem aðfall var rjett að byrja,
skipið langt frá landi og óbrotið að
þvi er sjeð varð, var ákveðið að
fresta björgunartilraunum þar til
það bærist nær landi, þar eð við
befðum orðið að flytja björgunar-
tækin upp 'eftir flúðunum undan
sjónum með aðfallinu, þótt samband
liefði náðst við skipið, sem vafasamt
er, vegna þess hve langt það var frá
landi.
Með aðfallinu barst skipið nær og
sneri oftast stefni til lands, og valt
það tiltölulega litið. Um kl. ö virtist
það festast miðskipa, því þá sló þvi
flötu og gengu þá ólögin yfir það um
miðjuna. Skömmu síðar losnaði það
og barst nær landi; var nú auðsjeð
að það var farið að leka, því það lá
dýpra í vatninu en áður. Vorum við
tilbúnir að gera björgunartilraun
bvenær sem var. Kl. um 6Ms var
fyrsta skotinu skotið, en okkur virt-
ist eldflugan óvenju kraftlítil enda
dró hún ekki. Næsta skot hæfði ekki
lieldur, fór lieldur hátt og fauk lín-
an yfir skipið. Með þriðja skoti tókst
að bæfa og náðu skipverjar línunni
og dróu halablokkina til sin. Tók
það nolckurn tíma og eins að festa
henni, og svo líflínunni. Var líflínan
Björgunarmennirnir að taka einn skipbrotsmanninn úr björgunarstólnum

Nýkomið:
BANKASTRÆTI 7
SÍMI 1496
Korrespondance.
Damer og Herrer i alle Aldre og Stillinger frá Danmark,
Norge og Sverige önsker Brevvexling. Diskretion. Opgiv Alder
og specielle Önsker. Skriv til: Korrespondanceklubben, Kopar-
dal, Norge.
þvi næst strengd, sem var töluvert
erfitt, þar eð vegalengdin milli skips
og lands var um 140 faðma. Skipið
færðist altaf nær og nær landi með-
an á björguninni stóð og urðum við
því sífelt að vera að strengja líflin-
una. Um kl. 7Vz var fyrsti maðurinn
kominn í land og kl. 10% voru allir
skipverjar, 14 að tölu komnir í land.
Skip þetta reyndist að vera Trocad-
ero G. Y. 129, frá Grimsby.
36 menn tóku þátt í björguninni.
Hjeraðslæknirinn Sigvaldi Kalda-
lóns var þegar á strandstaðnum áð-
ur en fyrsti maður kom i land og
dvaldi þar og athugaði heilsufar
manna jafnóðmn og þeir komu að
landi og vitjaði þeirra siðar á heim-
ili þau, er þeim var komið fyrir til
lijúkrunar. — Reyndust þeir allir
Iiraustir og ómeiddir.
Skipverjar reyndu tvisvar að skjóta
linu á land með línubyssu er þeir
höfðu um borð, en hún dró ekki“. —
Sá sem eigi hefir sjálfur sjeð sjó-
inn hamast í brimgarði fyrir opnu
bafi gerir sjer ef til vill ekki í; hug-
arlund hvað er að gerast þegar svona
stendur á. En þeir sem hafa sjeð
brimið i almætti sínu vita, að svona
orustur eru enginn barnaleikur. Sum-
ar af myndunum sem hjer birtast
gefa betri hugmynd imi það en löng
lýsing. Og hvar væru mennirnir 14
nú, ef ekki hefði verið hægt að
hjálpa úr landi? Þá spurningu hafa
menn gott af að ihuga, — Að það
verði sem fæstir blettir á hinni
hættulegu strönd Islands, sem ekki
hafa tæki til björgunar — það er
áhugamál og viðfansefni Slysavarna-
fjelagsins.
Allar myndirnar eru teknar at
Einari Einarssyni Krosshúsum,
Grindavik.
VANDAÐIR KIRKJUGRIPIR
Frh. af bls. 3.
■f 'rdæmi með þvi að efna til sam-
skota á 20 ára afmæli kirkjunnar
fyrir tveim árum, í því skyni að
kaupa vandaða gripi handa kirkj-
unni. Eru þeir nú fullgerðir og sjást
hjer á myndinni. Gripirnir eru:
patina, oblátudós, vinkanna og kal-
eikur, alt úr skiru silfri og smiðað
af Leifi Kaldal og eftir teikningum
hans. Eru þetta listrænir gripir og
einkar fagrir, með sjerkennilegum
^F* 1 Alll með islenskum sktpum'
stíl, og munu gripir þessir er tímar
líða fram verða dýrmætt sýnishorn
af íslenskri silfursmíði. — Á patín-
unni er kross á miðju og stafirnir
J.H.S. (Jesus Hominum Salvator) en
i kring letruð orðin: Brauðið sem
vjer brjótum er samfjelag um líkama
Krists.— En á könnuna er letrað
erindið: „Þú Jesús lífsins lindin best“
og stafirnir J.H.S. En á stjett kaleiks-
ins neðst er letrað: „Gripi þessa gaf
Kvenfjelag Hafnarfjarðarkirkju i
minningu um 20 ára afmæli kirkj-
unnar 1934“. Þessir vönduðu gripir
hafa lilotið almenna aðdáun þeirra
sem sjeð hafa, enda munu þeir ekki
eiga sinn líka.