Vikan - 16.09.1971, Blaðsíða 19

rætur í músíkinni og Robert-
son, en á vissu tímabili lenti
hann mikið í rythm & blues.
„Eg fór i píanótíma þegar ég
var 9 ára,“ rifjar hann upp,
„en ég gat aldrei horfzt í augu
við kennarann. Hún vildi ekki
að ég spilaði eftir eyranu' og
þá vissi ég að okkur myndi
aldrei semja og hætti. Þegar ég
var 12 ára byrjaði ég samt aft-
ur að læra og þá fannst mér
gaman — ég varð samkvæm-
isstjarna! Og þó — ég varð eig-
inlega partý sjálfur!"
Garth Hudson fæddist inn í
fjölskyldu sem á sér djúpar
rætur í músík. „Margir frænda
minna léku í hljómsveitum og
faðir minn átti mikið af göml-
um hljóðfærum hér og þar,“
segir hann um bernsku sína.
„Mig minnir að ég hafi verið
ca. 5 ára þegar ég byrjaði að
spila á píanó og þegar ég var
12 ára lék ég á kviðspil í coun-
try & western hljómsveit. Pabbi
hafði mikinn áhuga á þannig
músík og smitaði mig.“ Garth
fór frá Kanada til Detroit þeg-
ar hann var táningur en sneri
aftur árið 1962, þegar hann var
kominn í hljómsveitina Hawks
— en sú hljómsveit varð síðar
The Band. Hudson er ólíkur
Rick Danko.
flestum öðrum rokk-orgelleik-
urum að því leytinu til, að
hann spilar á Lowry-orgel (nær
allir aðrir eru með Hammond)
og er þannig fær um að auka
á fjölbreytni hljómsveitarinnar
með ýmsum tóntilbrigðum
sem helzt hafa áður verið í
stórhlj ómsveitum.
Utlendingurinn Levon Helm
kemur frá Arkansas í Banda-
ríkjunum. Bluesleikarinn Son-
ny Boy Williamson bjó nálægt
heimili hans í Marvell og „ég
hlustaði mikið á hann þegar ég
var strákur," segir Helm, „en
ég held ekki að ég hafi orðið
fyrir meiri áhrifum frá honum
en einhverjum öðrum.“ Eins og
hinir byrjaði hann í skólahljóm-
sveitum og var um tíma hljóm-
sveitarstjóri í einni sem hann
kallaði The Jungle Bush Beat-
ers!
Þegar þeir voru nýstofnaðir
árið 1962 og kallaðir The
Hawks, spilðu þeir á „ótrúleg-
ustu stöðum“, eins og Danko
lýsir því. í grein sem birtist í
VIKUNNI fyrir hálfu öðru ári
síðan, 5. tbl. 1970, minntust þeir
á einn slíkan klúbb; þar voru
dansmeyjar og ein þeirra var
hálfnakin og einhent!
Þeir minnast þess með hryll-
ingi. En það var í gegnum þessa
klúbba alla að þeir náðu svo
vel saman sem raun ber vitni.
„Fólk var alltaf að heimta að
við spiluðum topp 40,“ segir
Danko. „Einu sinni ætluðum
við að æfa „Twist & Shout“,
en hættum snarlega við það og
héldum áfram að spila okkar
eigin topp 40, sem voru aðal-
lega c & w-lög og rock-a-billy.“
Um þetta leyti vildi svo til,
að stúlka sem þeir þekktu benti
vinnuveitanda sínum — Albert
B. Grossmann — á þá. Gross-
mann var — og er — umboðs-
maður Bobs Dylan og þar sem
Dylan var á þessum tíma að
útsetja lög sín fyrir rafmagn
ásamt Mike Bloomfield, datt
Grossmann í hug að The Band
væri kjörin fyrir Dylan, þar
sem hann vildi fá ákveðna
hljómsveit með sér svo hann
gæti farið með í hljómleika-
ferðir með nýja rafmagnspró-
grammið sitt.
Hvernig þeir hittust í fyrsta
skipti virðist gleymt — eins og
reyndar flest í þessum bransa
Framhald á hls. 45.
Ari Jónsson, trommu-
leikari Roof Tops,
talar:
Ari Jónsson, trommuleikari
Roof Tops, er frá Drangsnesi
við Steingrímsfjörð. Átta ára
gamall flutti hann til Reykja-
vííkur og hefur búið þar síð-
an.
Heimir frændi minn á Eski-
firði sagði mér einhverntíma
að Ari hefði byrjað að spila
í hljómsveit þar fyrir austan
og sömu sögu væri að segja
af Sveini Guðjónssyni, fyrr-
verandi orgelleikara í Roof
Tops — þeim er nú kætist í
Haukum.
Mig hafðj lengi langað að
spyrja Ara út í þessa dreifbýl-
ismennsku hans, en af því varð
ekki fyrr en fyrir hálfum öðr-
um mánuði síðan þegar við
fórum í biltúr um bæinn, Sel-
tiarnarnesið og Álftanes.
— Þetta var sumarið ’67,
sagði Ari. — Við Gunnar (Guð-
jónsson. gítarleikari Roof Tops
og bróðir Sveins) vorum félag-
ar og þannig þekkti ég Svenna.
Hann hafði þá spilað eitt sum-
ar þarna fyrir austan með
hliómsveitinni Ómum og svo
benti hann þeim austanmönn-
um á mig þegar bá vantaði
nýjan mann. Þá hafði ég miög
lítið spilað á trommur, en þó
eitthvað — gömludansana með
pabba. Jú, ég fór austur og
ætlaði að vinna í síldinni um
leið — en þá kom bara engin
sild, svo ég var eingöngu í
Framháld á hls. 37.
B
37. TBL. VIKAN 19