Vikan - 06.07.1978, Blaðsíða 27

Vikan spjallar við hljómsveitina Melchior.
„Skemmtum okkur
sjdlfum
og vonandi öðrum ’ ’
Hljómsveitin Melchior hefur sent frá sér fyrstu breiðskífu sína
„Silfurgrænt ilmvatn.” Verður naumast hjá því komist að veita
slíku eftirtekt, því Melchior er merkilegt fyrirbæri og marg-
slungið. Eftirfarandi spjall átti sér stað milli atriða á æfingum í
Þjóðleikhúsinu, en þar kemur hluti Melchiors við sögu í leikriti
Jökuls Jakobssonar, „Sonur skóarans og dóttur bakarans.”
!
|
I
t
I
Við Hilmar höfum þekkst frá þvi við
vorum smápollar, byrjar Gunnar.
Hilmar: Já, það var sko ekkert spaug að
hitta þennan mann. Ég hef aldrei jafnað
mig síðan.
Gunnar: Við stofnuðum hljómsveit í þá
daga.
Hilmar: í ellefuárabekk, en svo leið
nokkuð langur tími, þar til við spiluðurr,
saman aftur.
Blm: Hver voru tildrögin að stofnun
Melchiors?
Hilmar: Við Kalli spiluðum saman i
gagnfræðaskóla og fluttum þá frumsamda
tónlist. Sumarið 1973 gengum við til
samstarfs við Björgúlf Egilsson og fengum
svo til liðs við okkur Arnþór Jónsson, sem
nú stundar sellónám í Englandi. Gunnar
Hrafn Birgisson bættist líka fljótlega í liðið.
Blm: Varð nafnið til strax í upphafi?
Hilmar: Já. Einn afi eða langafi Björgúlfs
j var nefndur þessú nafni og hljómsveitin
; skírð í höfuðið á honum. Seinni tíma sögu-
skýring er hins vegar sú, að hún heiti eftir
einum af vitringunum þremur frá Austur-
löndum.
Blm: Síðan hafa orðið talsverð manna-
skipti í Melchiori?
Melchior: Helga Möller byrjaði að
syngja með okkur u.þ.b. tveimur
mánuðum eftir að hljómsveitin var
: stofnuð. Nokkru síðar fór Björgúlfur til
i Danaveldis, og það var ekki séð fram á, að
MELCHIOR
Karl Roth Karlsson: Gítar
og söngur / Hróðmar Sigur-
björnsson: Gítar / Hilmar
Oddsson: Söngur og allt,
sem til fellur / Gunnar
Hrafnsson: Bassi / Ólafur
Flosason: Óbó / Kristín
Jóhannsdóttir: Söngur.
hann kæmi aftur í bráð. Þá hittuni við
Hróðmar syngjandi með gítar niðri í bæ og
bættum honum í hópinn. Um svipað leyti
hætti Gunnar Birgisson.
Léttklassísk popptónlist
í jassstíl
Haustið 14 tókum við upp litla plötu í
HB stúdiói við frunilegar aðstæður. Sú
plata hét „Björgúlfur, Benóný. Grímúlfur,
Melkjör, Emanúel, Egilsson, ieir, fæt,
bíleigandi, bergrisi, Hermaníus, Þengill,
Trefill,” en hún varð mjög vinsæl meðal
ættingja og vina. Fljótlega eftir það hætti
Helga Möller, en Ólafur Flosason byrjaði
ogGunnarlitluseinna.
Við æfðum af kappi sumarið 1975 og þá
var Steingrímur Guðmundsson með okkur
á trommur. Tónlistin mótaðist talsvert af
því og var tiltölulega „heavy.” En við
komum aldrei fram, svo hljómsveitin
lagðist í dvala urn skeið eftir það. Vorið
1977 tókum við upp þráðinn að nýju og
fórum að æfa fyrir alvöru. Kristín byrjaði
þá að syngja nteð okkur. og síðan höfum
við starfað óslitð. Síðastliðinn vetur I
spiliðum við t.d. mikið í skólum og líka úti á
landi.
Blm: Hvaða tegund tónlistar teljið þið
ykkur flytja?
Karl: Léttklassíska popptónlist í jassstíl. i
Tónlist, sem er einskonar arfleifð af j
sitrónutónlist.
Blm: Hafiðið þá flutt sítrónutónlist áður? j
Hilmar: Já, við Kalli.
Blm: Tónlistin á „Silfurgrænt ilmvatn”
er dálítið sundurleit. Hvað veldur?
Melchior: Við semjum hver í sínu horni
og mjög ólíka tónlist, en auk þess er þetta
efni samið á fjórum árunt, svo þróun er líka
til staðar.
Gunnar: Við erum að afgreiða fortíðina
með þessari plötu.
Hilmar: Þess eru auðvitað dæmi, að við
semjum saman. Við Hróðmar höfum gert
dálítið af því.
Hróðmar: En öll vinna við lögin, út-
setningar og þess háttar, er sameiginleg.
Blm: Sumir textanna eru ekki eftir
ykkur.
Melchior: Við höfum notið aðstoðar
tveggja góðra manna við textagerðina, en
það eru Hallgrímur H. Helgason og
Halldór Gunnarsson. Þeir sömdu nær
helming textanna á plötunni.
Hér rifjast það upp, að Kalli og Hilmar
voru í sveit fyrir norðan á sínum sokka-
bandsárum og Kalli fékk að sjá um hús-
verkin, en það skal ekki tiundað frekar hér.
Kalli fæst hins vegar til þess að segja frá I
27. TBL. VIKAN 27