Menntamál - 01.03.1936, Qupperneq 71

MENNTAMÁI.
69
SkiptaK ikobavúx.
Verkcfni við barnapróf.
Oft hefi eg hugsað um það, hversu mikið ósamræmi
er i þeim verkefnum, sem lögð eru lil grundvallar við árs-
próf og fullnaðarpróf barna út um land. Sérstaklega þó,
þar sem farkennslan starfar. Mun það vera ýmist, að
verkefnin séu of þung og þvælin, og spurningar ekki nógu
takmarkaðar, eða þá hitt, sem eg álít að sé öllu algeng-
ara, að verkefnin séu alltof létt og auðskilin. Eg hefi tekið
börn úr farskóla úr öðru héraði,sem hafa lilotiðþareink-
unnirnar 8 og 9 við árspróf árið áður en þau komu hér
i skólann. Síðan hafa þessi börn stundað nám sitt heilan
vetur hér i skólanum, verið lieilsuhraust og virzt halda
sig sæmilega að lærdómnum, og að því loknu fengið út
einkunnirnar 5 og 6. ÍJt af þessu hefir svo orðið óánægja
meðal aðstandenda þessara barna, þeir hafa ásakað mig
og prófdómarann, að við værum hlutdrægir, gæfum ein-
kunnir eftir þvi, hverjir ættu börnin o. s. frv. En þetta
dæmi, sem eg nefni liér, skeði vorið, sem allar spurningar
voru sendar frá skrifst. fræðslum.stjóra. Svo palladómar
þeirra aðstandanda, sem þar áttu lilut að máli, geta fallið
um sjálfa sig. Annað dæmi ætla eg að nefna, þótt hvorugt
þessara dæma virðist vera meðmæli með minum skóla.
Barn, sem stundaði nám hjá mér heilan vetur og fékk þá
einkunnina 6 við árspróf, naut heimaltennslu veturinn
eftir og lók svo fullnaðarpróf um vorið við farskóla, og
lilaut þá einkunnina 9,3. Þess skal getið, að próf þetta, sem
barnið tók, fór munnlega fram, að undanskildum reikn-
ingi og lestri, er komu frá skrifstofu fræðslumálastjóra.
Eg undrast það mikið að sjá hinar háu og glæsilegu ein-
kunnir barnanna úr farskólunum, sem ekki hafa stundað