Menntamál - 01.06.1939, Blaðsíða 102
100
MENNTAMÁL
3. Að þau verði ekki látin fást við hærri tölusambönd fyrr
en fyrrnefndri leikni og kunnáttu er náð.
4. Að hvert barn fái að vinna eftir sinni getu og vinnu-
hraða, þ. e. a. s. fullkomin einstaklingskennsla og
óskert vinnufrelsi sé í bekknum.
5. Að reikningstæki og reikningsbækur miðist við fram-
angreind atriði.
Gagnvart tveimur síðustu atriðunum skal tekið fram, að
hér við Laugarnesskólann höfum við útbúið reikningsverk-
efni, sem eiga að gera kennaranum auðveldara að fylgjast
með námi barnanna, er þau vinna „individuelt“ í reikn-
ingnum. Hvernig þau reynast, verður reynslan að skera úr.
II.
Sé gengið út frá, að grundvallaratriðið í reikningskennsl-
unni, jafnframt því að börnin læri gildi talna, sé að þau
læri einföldustu tölusamböndin, verða reikningsbækur
annaðhvort að vera þannig úr garði gerðar, að dæmin séu
það mörg og fjölbreytt, að þau gefi barninu nægilega
leikni, eða þá að sérstök reikningstæki séu notuð. Hér
höfum við ekki haft nein reikningstæki, að teljandi sé, og
reikningsbækur fyrir smábörn hafa alls ekki verið til. Það
er fyrst nú í vetur, að við eignuðumst slíkar bækur, þar
sem eru bækur ríkisútgáfunnar. Það eru tvö hefti, bæði
hin prýðilegustu útlits og vönduð að öllum frágangi frá
prentsmiðjunnar hálfu, eins og öll önnur hefti ríkisútgáf-
unnar, sem ég hefi séð. Er það stór kostur kennslubókar,
þótt ekki sé aðalatriði.
Heftin eru sniðin upp úr danskri bók, og segir í meðfylgj-
andi greinargerð fyrra heftis, að bókin hafi notið mikillar
viðurkenningar í dönskum skólum og sé í samræmi við
nýjustu aðferðir í reikningi.
Fyrra heftið er ætlað 7—8 ára börnum og virðist eiga að
vera tæmandi fyrir tölur upp að 20. Síðari heftið er ætlaö
8—9 ára börnum og nær yfir tölurnar 20—100. Sé heftun-