Æskan - 01.02.1978, Blaðsíða 33

fullri af krókódílum. Rokoff var á hinn bóginn engu síður
afjáður í að komast undan. Hann hefði glaður hætt öllum
af°rmum sínum gagnvart Jane, hefði hún leyft honum að
'aka þátt í þeirri undankomu , er hún hafði fram undan. Hann
^ 1 lofað öllu fögru, hefði hún leyft honum að koma upp í
atmn, en hann gerði það ekki, því hann áleit þess enga þörf.
Hann sá, að hann gat auðveldlega náð stefni bátsins, áður
U hann komst á flot, og þá þurfti engin loforð. Ekki svo að
Ja, að Rokoff hefði orðið sérlega mikið um að brjóta loforð
en hann vildi ekki fara bónarveg að konu þeirri, er hafði
1 svo smánarlega með hann og komist undan.
^ann var þegar farinn að hlakka yfir þeim hefndardögum,
er kæ
®u, meðan bátinn ræki niður ána.
Jane fór hamförum við að losa bátinn. Allt í einu sá hún, að
ndankoman var að heppnast, því báturinn skaust á flot um
°g Rokoff rétti fram höndina til þess að þrífa í hann.
lngur hans krepptust fáa sentimetra frá stafninum. Stúlk-
t^tU la við yfirliði af líkamlegri og andlegri áreynslu og
gaspenningi síðustu mínúturnar. En, guði sé lof! — loksins
^ar hún hólpin! Meðan hún sendi skaparanum þögula
’argerð, sá hún sigursvip bregða fyrir á andliti bölvandi
efpSSa.nS’ °S um lei^ t^ygði hann sig snögglega niður og greip
einhverju, sem hlykkjaðist gegnum leirinn út í vatnið.
ane kraup með starandi augum af skelfingu í botni bátsins,
gar hún sá, að það, sem hún hafði haldið sigur, snerist í
gasta ósigur, og að hún var á valdi Rkoffs.
k, '1 sem Rokoff hafði séð og gripið var, fangalínin, sem
turinn hafði verið bundinn með.
XV. KAFLL
NIÐUR EFTIR UGAMBI
Miðja vegu milli Ugambi og þorps M’ganwazams rakst
Tarzan á dýr sín, sem voru þar að rekja gamla slóð hans.
Mugambi gat varla skilið, að slóðir Rússans og konu herra síns
gætu legið svo nærri slóð dýranna.
Það virtist furðulegt, að manneskjur hefðu getað komist svo
nærri þeim án þess, að eitthvert þeirra hefði orðið vart við
þær, en Tarzan sýndi sporin, og svertinginn þóttist sjá, að
menn þessir hefðu verið í felum meðan dýrin fóru hjá, og
athugað hverja hreyfingu þeirra.
Tarzan hafði þegar séð, að Jane og Rokoff voru ekki sam-
ferða. Slóðin sýndi ljóslega, að konan hafði í fyrstu verið
talsvert langt á undan, þótt apamaðurinn sæi, er lengra leið,
að Rússinn vann mikið á.
f fyrstu höfðu spor villidýra legið yfir slóð Jane, en spor
Rokoffs sýndu, að hann hafði farið götuna á eftir dýrunum.
En síðar varð munurinn enn minni, og þegar hann nálgaðist
ána, sá Tarzan, að Rússinn gat ekki verið nema nokkur
hundruð faðma á eftir Jane.
Hann fann, að þau hlutu að vera örskammt á undan sér;
óþolinmæðin rak hann á undan dýrunum. Hann þaut eftir
trjánum og kom þar á árbakkann, er Rokoff hafði náð Jane,
meðan hún reyndi að setja fram bátinn.
Tarzan sá spor þeirra, sem hann leitaði að, i sandinum, en
hvorki sá hann bát né menn, er hann kom, og í fyrstu ekki
merki þess, hvar þau væru.
Það var auðséð, að fram hafði verið skotið eintrjáningi, oj
honum hafði verið hrundið fram í strauminn, og þegar apa-
maðurinn leit ofan eftir ánni, sá hann bát hverfa fyrir bugðu í
ánni milli trjánna. 1 stafni bátsins var karlmaður.
í því að dýrin sáu ána, sáu þau, hvar foringi þeirra stökk