Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1920, Blaðsíða 87

ALMANAK 1920
'63
bláum a<S lit, meS rauSum borSum og gyltum hnöpp"
um, og bar barefliS sitt í vasa á kápunni og stóS annar
endinn upp úr. Einn landi var meS lögreglumannin
um, sem virtist gefa bendingu um hvar sá seki vaári.
Flestir landar voru úti og stóSu nokkuS þétt. Mönnum
var forvitni á aS vitat hvern enda þetta taeki.. Þegar
minst varir gengur lögreglumaSurinn aS þeim seka og
þrífur í öxl honum, og bendir honum aS koma meS
sér. En hinn var nú ekki á því, sýndi sig líklegan til
áS taka á móti og verjast í lengstu lög. En lögreglu-
þjónninn var nú ekki á því aS sleppa eSa beita miklum
stimpingum. Grípur meS annari hendinni í tvíbrotinn
tiefil, sem landinn hafSi um hálsinn, og gerSi sig lík-
legan til aS koma snúningi á trefilinn. ViS þaS mundi
hafa þrengt aS ihálsinum óþægilega og sá landinn sitt
óvænna, misti nálega kjarkinn, og baS landa sína aS
komast eftir hvaS viS sig ætti aS gera. 1 sömu and-
ránni hrópar konan hans meS grát'hljóS í hálsi, hvort
allir Islendingar, jafn margir og þeir væru saman komn-
ir, ætluSu aS gera sér þá skömm og svívirSingu, aS láta
einn mann taka manninn sinn fastan og setja í tugthúsiS.
Enginn sinti nú þessari eggjan konunnar. Sá, sem meS
lögreglumanninum var, gat komiS viti fyrir konuna og
þá, sem hennar málstaS höfSu fýlgt, sem voru nú
fáir, aS manninum yrSi ekkert ilt gert, og kvaS
honum bezt aS láta lögregluþióninn ráSa og alveg af-
skiftalausan. Ef þaS væri ekki gertt mundi hann leita
liSs hjá lögreglunni, og þá gæti fariS svo aS margir
yrSu teknir og settir í fangelsi um stundarsakir aS sjálf-
sögSu. Lét þá landinn til leiSast aS fara meS lög-
reglumanninum og náttúrlega aS hann hélt. í svartholiS.
Skamt frá innflytjendahúsinu var stórt hliS á girSingu,
sem var í kringum húsiS og þau hús sem tilheyrSu bvgg-
ingunni. 1 hliSinu var stór grind og ramger. Út fyrir
þetta hliS fer lögreglumaSurinn meS fanga sinn, og