Eimreiðin - 01.10.1938, Qupperneq 28

eimreiði*
Brautryðjandi.
(Sjötíu ára niinning um Harald prófessor Níelsson.)
Tlic most ]>recious gift
tliat Heaven can give to tlie
Earth is a man of genius.
j Carlyle.
Með Haraldi prófessor Níelssyni hvarf brautryðjandinn *
andlegri stétt þessa lands. Þegar það fréttist, að hann hef 1
látist á sjúkrahúsinu í Hafnarfirði aðfaranótt hins 12. innlZ
1928, var sein einhver tómleiki settist að í huganuin, og veia
má að sumum hafi farið líkt og Agli forðum eftir lát BöðvalS'
að þeir hafi leitað einverunnar með torrek það, er hvarfi1111
fylgdi. Það var og er svo erfitt fyrir þá, sem þektu séra Hara >
að hugsa sér hann dáinn. Hann hafði árum saman boðað l1
— fylling þess og sigur — úr prédikunarstólnum og kenna ‘
stólnum, á fyrirlestraferðum sínum um landið, í ritgerðun1
sínum og samræðum við menn, ineð öllum þeim eldi áhugan-
og mælskunnar, sem honum var gefinn í svo ríkum inseli. ng
með þeim sannfæringarkrafti, sem hlaut að hrífa alla, hv
sem voru með honum eða móti. Hugur hans var sistartai
að því að leysa úr vandamálum lífsins og miðla öðrum af hinn
miklu þekkingu sinni. Annað komst þar ekki að. Þó að han
væri stundum líkamlega þjáður síðustu árin, varð maður l,es:
aldrei var, enda mintist hann aldrei á slíkt. Síðasta skiftið se^
ég átti tal við hann, var hugur hans gagntekinn af nýju '
fangsefni. Hann hafði verið að lesa um stórfelda uppgötvuUj
sem virtist mundi varpa ljósi yfir margt áður lítt eða e'
skiljanlegt. Hann talaði um þetta af þeim áhuga og ÞV1 J
sem einkendi hann. Ég hafði heyrt annarstaðar frá, nð 11 ^
mundi hafa í huga að fara á spítala til uppskurðar. En ll ^
mintist ekki á það. Sjúkdómurinn var ekki nefndur a 1
Dauðinn virtist honum jafn óskyldur og fjarlægur sem 11 ^
deginum eða myrkrið ljósinu. — Viku siðar frétti ég kit u