Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1938, Side 90

Eimreiðin - 01.10.1938, Side 90
434 SVEFNFARIH eimbeidiS um hvað gerist í geimnum, sem augað fær eigi séð og eyr- að ekki heyrt og likaminn ekki skynjað. 1 stuttu máli: töfrar eru sá máttur, sem mannkyninu er gefinn til að þekkja hið ókunna, því að þekkja hugann er að þekkja guð. Mér er kunnugt um ýmsa leyndardóma hugtamningar, sem ég get ekki skýrt frá, en ég vil fyrst segja ykkur af fá- einum mjög einföldum til- raunuin, sem hægt er að fika sig áfram með frá hinu þekta til hins óþekta. Taktu venjulegan rafmagns- glóðarlampa eða náttlampa — þeir kosta aðeins fáeinar krónur — og settu í samband við rafmagnsstrauminn á heimili þínu. Þegar straumur- inn er kominn á, kviknar titr- andi glóð með gulleitum litblæ á lampanum. Sumir falla í svefn, ef þeir horfa nógu lengi í svona Ijós. Slíka lampa sem þessa á ætíð á hverri nóttu að hafa logandi í barnaherbergj- um, því börnin sjá í myrkri, eins og dýrin, það sem full- orðnir sjá ekki. Snúðu nú fyrir strauminn, og ljósið á lampan- um sloknar samstundis. Gættu þess vandlega, að aldimt sé í herberginu og að engin glæta komist inn í það utanfrá. Myrkrið í herberginu sýnir og sannar, að ekki logar á lamp" anum. En berðu nú höndina alveg að lampakúlunni án þesS þó að snerta hana, og Pa kviknar dauft skin á lajnpn11' um. Skinið er stei-kast Þa' undir sem hendin er borin a kúlunni. Snertu kúluna, og Þa verður skinið mikið bjartaru> enda þótt skrúfað hafi verið alveg fyrir allan rafstraum- Hvernig stendur á þesSl1' Orsökin er sú, að í oss bú» rafmögnuð öfl eins og í krin& um oss, og þvi sterkari se,u þessi öfl eru í oss, þeim nmu bjartara verður skinið á lamP anum. Minna má á það, a áttaviti, sem er lokaður i»n' 1 loftþéttu hylki, vísar ætíð a norður-segul-pólinn. ÞesSl kraftur áttavitans fer í ge&n um hvað sem er, jafnvel trl' en ekki algerlega geS111111 gúmmí. Þessvegna er svo va samt að ganga á gúmmísólunl’ því það einangrar mann f’ jörðunni og kemur í veg ÍJ1* að vér verðum aðnjótandi ÞeS Iífgefandi kraftar, sem n,n ^ Jörð geymir, þar sem er J‘u segulmagnið, en það er nal1 synlegt öllu, sem lifir. Eina leiðin til að endur' magna sjálf okkur er að aftur til náttúrunnar. verðum við að gera, ef v,ð eIrfJ um að fá skilið þau dulal<
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.