Eimreiðin - 01.01.1950, Blaðsíða 67

EIMREIÐIN
Á FERÐ OG FLUGI
55
mni við liin stóru, erlendu flugfélög og eflast sem mest og bezt,
til gagns og heilla fyrir liina íslenzku þjóð.
Þökk fyrir ánægjulega ferð!
1 NEÐRI MÁLSTOFUNNI.
Það er laugardagur, og Big Ben er nýbúin að slá 4 e. h. Ég
^pf verið í íslenzka sendiráðinu, Buckingham Gate, no. 17, og
fengið þar meðmælabréf til þess að komast að á áheyrendapalli
neðri málstofunnar þenna dag. Brezka þingið veitir helzt ekki
öðruni útlendingum aðgöngu á áheyrendapalla sína en þeim,
Seni Éafa slík meðmæli frá sendiráðum sínum. Og sendiráðið
° 'kar veitti mér þau fúslega. Fjöldi manna beið eftir að komast
að sem áheyrendur. Og var mér í fyrstu sagt, að allir áheyrenda-
Pnllar væru fullir. En þegar bað kom upp úr kafinu, að ég væri
ntan af Islandi og auk þess hálfgildings hlaðamaður og ritstjóri
úmarits, fékk ég mjög greiðlega aðgang að stúku blaðamanna,
r.ett nPpi yfir sæti forseta (The speaker) í norðurenda salsins.
ður skrifaði ég þó undir liátíðlega skuldbindingu um að kalla
;kki ^ram í fyrir þingmönnum eða valda öðrum spjöllum á þing-
elginni meðan ég sæti þarna uppi. Eru allir áheyrendur víst
a 'nr skrifa undir slíka skuldbindingu, og var mér þetta Ijúft
verk.
Nokkrar skemmdir urðu á þinghúsinu í loftárásunum á London
1 síðustu styrjöld, og er nú langt komið að gera við þær. Neðri
deildar salurinn varð fyrir sprengju í maí 1941, og er enn ekki
°kið aðgerð á honum. Neðri málstofan hefur því sem stendur að-
'etur í öðrum sal. Hægra megin út frá sæti forseta eru bekkir stuðn-
lngsmanna stjórnarinnar, en vinstra megin bekkir stjórnarand-
stæðinga. Bekkirnir eru fóðraðir, en engin borð eru þingmönnum
ætbið, svo að þeir skrifa oft á hné sér atliugasemdir sínar og
""nnisatriði — og virðist þetta borðaleysi í þingsalnum ekki
k°ma að sök. Á fremstu bekkjunum til hægri sitja stjómarmeð-
bmir og á fremstu bekkjum til vinstri leiðtogar stjórnarandstæð-
niga og fvrrverandi ráðherrar.
Áð þessu sinni var til umræðu frumvarp um kjör brezkra her-
manna. Framsögumaður úr flokki stjómarandstæðinga kvartaði
tnjóg um öryggisleysi hrezkra hermanna, einkum úr landhernum,