Iðunn - 01.06.1886, Page 64
358
Fr. Friedrich :
minnsta kosti undra-áhrif á okkur; ]pað lyfjar okk-
ur góða daga«.
Hann hjálpaði sjálfur til að bfia um flöskurnar,
og í sölubúðinni varð allt á ferð og flugi. |>að
varð að taka fleiri verkamenn, en byrlunina ann-
aðist Hermann sjálfur; þar mátti enginn koma
nærri. Aðsóknin jókst og Hermaun var eins mik-
ill á lopti eins og hann væri höfundur hinnar mik-
ilvægustu uppgötvnnar, er nokkurn tíma hefir gerð
verið síðan heimur byggðist.
Auðurinn streymdi að honum úr öllum áttum.
Fyrstu auglýsingarnar höfðu að vísu komið að
góðu haldi; eu þó áttu hinar næstu að verða enn
kröptugri.
Hann beitti allri sinni greind til þess, að orða
auglýsingarnar sínar sem bezt og haganlegast. Binu
sinni sagði hann, að útlendur höfðingi hefði með
eigin hendi ritað sjer þakkarávarp fyrir lyfið.
»Læknarnir hafa sagt mjer«, átti höfðinginn að hafa
ritað, »að hægra lungað í mjer væri orðið ónýtt og
vinstra lungað mjög veiklað, en — nú er svo kom-
ið, að jeg get hlaupið upp brattar brekkur og þarf
ekkert að taka nærri mjer, — og það á jeg einungis
yður að þakka«.
Ilermann hafði og lag á að smeygja því inn í
mörg blöð, að fjelag eitt hefði boðið sjer hálfa
miljón króna fyrir leyndardóm sinn — minna mátti
ekki gagn gera —, en að hann hefði ekki þegið
boðið, af því, að hann vildi alls eigi selja uppgötv-
un sína. í mörg ár kvaðst hann hafa verið að
leita að þessu þjóðlyfi; nvi, er það væri fundið,
kvaðst hann ekki vilja gjöra uppskátt, hvernig það