Tímarit lögfræðinga - 01.12.1984, Page 50

lögheimilislaga og reglur um almannaskráningu almennt varða fyrst
og fremst réttindanautn á sviði allsherjarréttar og þjóna ekki hvað
síst opinberum hagsmunum. Sést þetta glöggt af athugasemdum þeim,
er fylgdu frumvarpi til lögheimilislaga (Alþingistíðindi 1959, A 1, bls.
399-405) og þeim umræðum, er áttu sér stað á Alþingi um frumvarpið
(Alþingistíðindi 1959, B 2, d. 3086-3100).
Við ákvörðun meiri hluta Hæstaréttar á því, hvar G átti heimilis-
festi, virðist sem fyrst og fremst hafi verið tekið mið af því, hvar
lögheimili hans var, sbr. orðalagið: „ .. . er ljóst af þessum gögnum,
að stefndi Garðar tilkynnti 1975 að hann og fjölskylda hans hefðu
flutt lögheimili sitt frá Tslandi til Sviþjóðar og var opinber skráning
í samræmi við það. Flutningur konu hans til Tslands 1977 breytti ekki
lögheimili hans í Svíþjóð sbr. 7. gr. laga nr. 35/1960. Samkvæmt fram-
ansögðu bar stefnda Garðari á árinu 1977 að sækja um ættleiðingu .. .
í Svíþjóð ... “.
1 greinargerð með frumvarpi til lögheimilislaga sagði, að með frum-
varpinu væri leitast við að skilgreina lögheimili á þann veg, að yfir-
leitt mætti nota það, þar sem réttindi og skyldur væru bundnar við
búsetu eða heimilisfang. Nokkrar umræður urðu um frumvarpið í með-
förurn Alþingis og þá einkanléga um gildissvið þess. Þannig lét t.d.
Ólafur Jóhannesson í ljósi efasemdir um það, að hægt væri að styðj-
ast við skýringu frumvarpsins á lögheimili í hvaða sambandi sem er.
Taldi hann, að ef frumvarpið yrði að lögum, væri mjög óvíst, hversu
vítækt gildi það hefði og í hve ríkum mæli það breytti ýmsum gild-
andi lagaákvæðum um heimilisfang, eins og t.d. á sviði sifjaréttar.
Lagadeild Háskólans, sem fékk frumvarpið til umságnar, tók mjög
í sama streng og Ólafur. Taldi deildin frumvarpið of víðtækt „og
varar við því að það verði samþykkt óbreytt“, eins og segir í umsögn
deildarinnar. Þá sagði deildin ennfremur í umsögn sinni: „Einn fyrir-
vara verður þó að gera. Setning almennra laga um heimilisföng kem-
ur svo víða við og snertir svo ólík svið, að mjög er vafasamt, hvort
heildarreglur hæfa“.
224