Ægir - 01.06.1998, Blaðsíða 33

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Fumlaust ganga skyldustörfin fyrir sig um borð. Skarphéðinn sér um að draga en Sœvar tekur úr netunum og sker síðan grásleppuna.
Og veðrið er ekki til að spilla fyrir vinnugleðinni - einmuna blíða og varla að ský dragi fyrir sólu.
unum. „Svona vill maður hafa þetta. Á
bestu vertíðunum eru oft margar á
lofti," segir Skarphéðinn þegar þrjár
grásleppur koma í netunum upp úr
haffletinum. Síðan koma langir kaflar
sem næsta lítið er í annað en ýmis
krabba- og sníkjudýr sem hafa fengið
ást á netunum. Einn og einn þorskur
slæðist með, sumir glænýir og
spriklandi en aðrir hafa verið lengur
og eru orðnir heldur daprir. Flestir fara
fyrir borð aftur og þeir félagar segja
þorskinn lítið fagnaðarefni í grá-
sleppunetunum vegna þess að hann
berjist um og komi hnút á netin sem
grásleppan geri aftur á móti ekki.
Nokkrir fuglar koma líka í netunum
en harla merkilegt er að ekki skuli
koma meira af þeim í netin miðað við
alla fuglamergðina sem er í eyjunum í
kring.
Þannig líður dagurinn áfram og
brátt sér fyrir endann á drættinum.
Það er tekið stutt hlé fyrir kaffitíma og
Sœvar sker grásleppuna og hrognin
streyma í tunnuna. Myndin /ÓH
fljótt upp úr fjögur síðdegis er síðasta
trossan farin aftur í sjó og byrjað að
þrífa. Aflinn er nánast sá sami og í
næsta túr á undan - þrjár fullar tunnur
af grásleppuhrognum. Og þá eru hald-
ið í land á nýjan leik.
Byrjaði 10 ára gamall
„Ég byrjaði að róa þegar ég var 10 ára
gamall norður á Ströndum og þá fór-
um við frændur tveir að gera út bát.
Við fengum horn í húsinu hjá pabba
til að salta og unnum þannig fyrir
okkur með fiskverkun," segir Skarp-
héðinn og fer ekki leynt með að hann
hafi alla ævi verið sjómaður og trillu-
karl af lífi og sál.
„Ég týndi að vísu 10 árum úr æv-
inni þegar ég var að vinna í sementinu
á Akranesi. Mér fannst mikill léttir að
komast aftur á sjóinn," segir hinn 74
ára gamli trillukarl sannfærandi.
Mcm 33