Hlín - 01.01.1919, Qupperneq 38

38
Hlin
á klukku, vita ekki hvað skeði á hátíðum o. m. fl., sem
hvert tíu ára gamalt barn ætti að vita. Þau eru óvön að
athuga orsakir og aileiðingar einföldustu fyrirbrigða, sem
þau verða vör við daglega; að jeg ekki tali um, hvað
liugsanir þeirra og skoðanir eru oft óheilbrigðar. Margt
fleira mætti te'lja upp, en þetta virðist mjer nóg til þess
að sýna, hvað andlegt uppeldi margra barna er gersam-
lega vanrækt.
Flestum foreldrum er ljóst, hvaða fæðutegundir börn-
unum eru nauðsynlegar til Jress að þau geti vaxið og
náð sæmilegum líkamskröftum. Um það hefur líka verið
rætt og ritað nokkuð hjer á landi. Öðru máli er að gegna
um andlegu fæðuna, sem börnunum er boðin. Hún er
oft bæði 'lítil og kostafá. Foreldrarnir eiga ekki hægt um
vik með að fá leiðbeiningar í Jrví efni. Lítið hefur verið
ritað um barnauppeldi á íslensku og engir fyrirlestrar
haldnir í uppeldislræði. Uppeldisfræði er ekki kend nema
í einum skóla á landinu, en ýmsa hef jeg heyrt segja, sem
verið hafa á Jreim skóla, að þeim hafi engin námsgrein
fundist jafn hugðnæin og göfgandi sem hún. En jæir eru
tiltöhdega fáir, sent þessarar fræðslu njóta, svo áhrila
Jieirra gætir lítið.
Flestum stendur opin leið að Jrví, að verða feður og
mæður, og um leið að takast á hendur þær erfiðustu
og vandasömustu skyldúr, sem eru foreldraskyldurnar.
Langflestir verða svo algerlega óundirbúnir að byrja upp-
eldisstarfið. Fyrir löngu hala menn sjeð að nauðsyn
bæri til J>ess að þekkja eðli og lífsskilyrði húsdýra sinna
og liaga meðferð þeirra eftir J>ví, svo þau gætu orðið
sem þroskamest og hægt sje að gera til þeirra sein
hæstar kröfur. Því skyldu menn svo seinir að sjá, að
ekki er síður nauðsyn að vekja athygli manna á, að hver
sá, sem hefur börn undir hendi, verður að leitast við að
]>ekkja þau nákvæmlega og alt það, er verða má til þess
að göfga þau og þroska á allan hátt. Þessu verður að
míntt á'liti ekki náð nemá með aukinni uppeldisfræðslu