Dvöl - 01.04.1941, Qupperneq 44

122
D VÖL
I iiorðnrveg'iim
Kltir Lara Hanmcn
Sigurður Helgason þýddi
Anton Jakobsson og Óskar Haug-
an höfðu vetursetu 1906 á vestur-
strönd Svalbarða.
Það var orðið áliðið vetrar.
Morgun einn fór Anton af stað
til að líta eftir refagildrum og skot-
veiðurum, sem ætlaðir voru björn-
unum. Gildrurnar og skotveiðar-
arnir voru úti á nesjum og töng-
um, við kletta og á öðrum auð-
kenndum stöðum á víðáttumikl-
um eyðisléttunum, sem eru á
vesturströnd Svalbarða. Þeir höfðu
svo margar gildrur og skotveiðara,
að þeir urðu að hafa hraðan á, ef
þeir áttu að geta vitjað um það
allt á einu dægri, og þar að auki
gott skíðafæri.
Anton var um það bil hálfnaður,
þegar hann kom að einum skot-
veiðaranum.
Af einhverjum óskiljanlegum á-
stæðum hljóp skotið úr byssunni,
þegar Anton ætlaði aö taka gamla
spikbitann og koma nýjum fyrir.
Skotið hljóp úr, og kúlan fór í
gegnum lærið á honum.
Beinasta leiðin heim að bústaðn-
um var um sex stunda gangur fyrir
fullfæran mann.
Anton féll ekki, þegar skotið kom
í hann, en hann vissi, hvað skeð
hafði. Það var kalt, og honum var
kunnugt um, að sár blæða minna
í miklum kulda en annars. Hann
hafði með sér snæri, og eins og hver
annar vanur sjómaður hnýtti hann
nokkur brögð um lærið á sér og
herti vel að. Kúlan hafði farið inn
og út aftur hér um bil átta þuml-
unga fyrir ofan hnéð. Beinið var
ekki skaddað, en hann sá á stefnu
kúlunnar, þegar hann athugaði
hvar hún hafði farið inn og komið
út, að hún hafði farið gegnum afl-
vöðvann. Þegar hann hnýtti brögð-
in utan um lærið á sér, notaði hann
skíðastafinn, eins og háseti mel-
spíruna, til að herða benzli utan
um kaðalenda. Eftir þessa aðgerð
sá hann að minna blæddi — og
hann lagði af stað heimleiðis.
Fyrsta stundin leið, önnur einnig.
Við og við leit hann aftur og virti
fyrir sér slóðina eftir skíðin. Með-
fram henni lá ofurlítil rauð blóð-
rák, sem stakk í stúf við tindrandi
hvítan snjóinn. Oft hafði hann
rakið svipaða slóð — blóðferil eftir
bjarndýr, sem kúlan hafði farið
gegn um. Hann mundi vel eftir
dýrinu, sem hann hafði elt fyrir
viku. Kúlan hafði farið inn um
annan bóginn, gegn um lungun og
út fyrir aftan hinn bóginn. Hann
hafði rakið slóðina í níu klukku-