Búnaðarrit - 01.01.1989, Blaðsíða 156
þessari grunnvinnu. Búnaðarþing leggur því ríka áherzlu á, að til þessa
átaksverkefnis verði útvegað fjármagn, einkanlega til búnaðarsamband-
anna, því að á þeim hvílir raunveruleg framkvæmd verksins.
Eftir að tekizt hefur að koma á almennu bókhaldi meðal bænda, er
eðlilegt, að ríkisvaldið greiði fjármuni til styrktar bókhaldsþjónustu
bænda, og er tekið í því sambandi undir rökstuðning fyrir þeim
greiðslum, sem fram kemur í greinargerð með frumvarpsdrögum.
5. Búnaðarþing telur ástæðu til að vekja athygli á því, að greinargerð með
frumvarpsdrögunum er ekki viðunandi og í sumum tilfellum villandi.
Búnaðarþing leggur áherzlu á, að stjórn Búnaðarfélags íslands fái að
fylgjast með frekari vinnu við fullnaðarfrágang þessa frumvarps.
Mál nr. 5
Erindi stjórnar Búnaðarfélags íslands til Búnaðarþings 1989 um rýmkun
lagaheimilda sveitarfélaga til að takmarka lausagöngu búfjár.
Málið afgreitt með eftirfarandi ályktun, sem samþykkt var með 23 sam-
hljóða atkvæðum:
1. Búnaðarþing leggur til, að við endurskoðun búfjárræktarlaga verði
heimildir sveitarfélaga í 38. gr. til að takmarka lausagöngu rýmkaðar,
þannig að þær taki til alls búfénaðar.
2. Búnaðarþing telur ennfremur að marka beri nýja stefnu varðandi skyldu
Vegagerðar ríkisins til að girða meðfram þjóðvegum, þannig að henni sé
undantekningarlaust skylt að reisa og viðhalda girðingum með fjölförn-
ustu þjóðvegum, en annars staðar gildi svipaðar reglur og nú ásamt
merkingarskyldu, þar sem búfé er við ógirta vegi svo sem á heiðum uppi.
3. Þá telur Búnaðarþing, að þrálát umræða um takmörkun á „Iausagöngu“
búfjár, bendi til þess, að margir þeir, sem í henni taka þátt, geri sér litla
grein fyrir, hvað í því hugtaki felst. Því sé brýn þörf að skilgreina það og
skýra betur fyrir almenningi svo og, að hve miklu leyti slíkar takmarkan-
ir eru þegar fyrir hendi.
GREINARGERÐ:
1. Á seinni árum hefur komið fram vaxandi áhugi ýmissa aðila á takmörk-
un á lausagöngu búfjár. Einkum hefur mál þetta tengst umræðum um
ágang í ræktunarlönd, umferð á fjölförnum vegum, skógrækt og gróður-
vernd á viðkvæmu landi. Fjölmargir bændur og sveitarfélög hafa dregið
úr lausagöngu búfjár á liðnum árum með margvíslegum girðingarfram-
kvæmdum. Þó er Ijóst, að víða er frekari aðgerða þörf, og er meðal
annars ástæða til að skilgreina betur en gert hefur verið hugtakið
„lausaganga búfjár".
154