Morgunn - 01.06.1937, Qupperneq 23

MORGUNN
17
Útdráttur úr umræðunum.
Að erindinu loknu tilkynti fundarstjórinn, að fram
væru komnar tvær tillögur. Las hann tillögurnar í heyr-
anda hljóði og kvaddi þá Steinþór Guðmundsson og Hen-
rik Thorlacius til að vera fundarskrifara.
Áður en umræður hófust ákvað fundarstjórinn, að
ræðutími yrði takmarkaður við 10 mínútur, þar eð húsið
væri aðeins leyft stuttan tíma.
Fyrst kvaddi sér hljóðs frú Aðalbjörg Sigurðardóttir.
Gat frúin þess, að guðfræðideild Háskóla íslands hefði
tekið próf. Hallesby opnum örmum, og þess vegna myndi
prófessorinn hafa fengið aðgang að mentaskólanum hér
og áhangendur hans að mentaskólanum á Akureyri. Sagði
frúin, að guðfræðideildin hefði sýnt minna frjálslyndi, er
únítari, sem var prófessor við háskólann í Boston, var hér
á ferðinni og hefði hann þó engu síður verið frægur mað-
ur en próf. Hallesby. Þá hefði orðið að koma þeim manni
yfir á heimspekideildina, vegna þess að skoðanir hans
hefðu ekki þótt samboðnar guðfræðideildinni. Frúin gat
þess ennfremur, að guðfræðideildinni hefði, helzt allra,
borið skylda til að svara um mál þetta.
Næstur tók til máls síra Bjarni Jónsson, dómkirkju-
prestur. Kvaðst hann ekki hafa getað annað en brosað
innvortis yfir því að prestar væru brýndir á því að þeir
þegðu altaf. Tók hann það sem dæmi til áréttingar máli
sínu, hver f jarstæða það væri, ef sagt væri við lækni, sem
hefði sjúkrahús með höndum, hvort hann ætlaði nú ekki
að fara að vitja sjúklinga. Prófasturinn kvaðst ekki vera
hér kominn til að verja próf. Hallesby, en sér fyndist sá
Ijóður á, að prófessorinn vantaði, svo að hann gæti svar-
að sjálfur, því það hefði verið gaman. Kvaðst hann vilja
leggja til, að próf. Hallesby væri pantaður.
Gat prófasturinn þess, að Hallesby væri mjög eftir-
sóttur fyrirlesari bæði í Danmörku og Noregi og að hann
hefði flutt fyrirlestra sína við merka háskóla, eins og t. d.
2
L