Morgunn - 01.06.1937, Side 48

42
MORGUNN
vert. Ljósgeislarnir sáust ekki við hvert nafn, sem nefnt
var. Vera má, að það hafi stafað af því, að þeir menn
hafi ekki verið í sambandi við okkur, með öðrum orðum,
ekki í samræmi við þetta starf.
Ummælin: Þeir, sem sá í holdið, munu af holdinu upp
skera glötun, kunna að hafa merkingu, sem að eins fáir
geta skilið.
Grundvöllurinn undir starfsemi lækningaflokkanna í
fjarlægð er bæn. Flokknum má líkja við útvarpsstöð fyrir
heilbrigði. Allir hafa bænirnar yfir sameiginlega. Það
kemur fundarmönnum í samræmi við lækningamennina
frá öðrum heimi. Það sameinar þá.
Samræmi er algerlega nauðsynlegt. Lítill hópur
manna, sem er í samræmi hver við annan, hefir meiri
áhrif en stór hópur, þar sem eitthvert ósamræmi er.
Meira að segja, fundarmenn ættu að hafa lifandi trú.
Þeir ættu að trúa á köllun sína, ættu að finna sjálfa sig
sem hluta af félagsskap til lækningar sjúkum mönnum,
og sem miðla, er hafi það hlutverk, að flytja lækninga-
máttinn.
Eg trúi því, að hópur manna leggi til efnisöldu, og að
með henni flytjist andlegur lækningamáttur handa sjúkl-
ingum. Ekki er það eingöngu að veikindum líkamans sé
sint, heldur er þeim líka hjálpað, sem aðþrengdir eru af
ástæðum sínum; tilraunin fer í þá átt, að koma af stað
sálrænum og andlegum kröftum þeirra, sem í nauðum eru
staddir, og hafa áhrif á vini þeirra til þess að veita
þeim lið.
Sjúklingurinn, eða einhver, sem er í hans stað, held-
ur kyrru fyrir á sama tíma og fundurinn er haldinn, þar
sem nafn hans er nefnt. Þetta er mikilvægt. Menn geta
ekki tekið á móti sérstakri útvarpsdagskrá, nema þegar
verið er að útvarpa henni.
Sjúklingurinn, eða maðurinn, sem er í hans stað,
hefir afrit af þeim bænum, sem notaðar eru, svo að hann
getur fylgst með hinni einföldu guðsþjónustu, og með