19. júní - 19.06.1987, Blaðsíða 81

ef við notum orðin hommi eða lesbía
og það ýtir enn undir þennan felu-
leik, hjálpar til við að gera okkur
ósýnileg. Á sama tíma má fólk aug-
lýsa eftir framhjáhöldum og öðru
slíku í DV!“
- Hvernig er félagsstarfi Samtak-
anna 78 hagað?
„Samtökin hafa haft skrifstofu uppi
í Brautarholti en nú hafa borgaryfir-
völd séð að sér og leigja okkur hús
undir starfsemina að Lindargötu 49.
Par er opið frá 14.00 til 18.00 og auk
þess eru símatímar á mánudags- og
fimmtudagskvöldum. Pá getur fólk
hringt inn og fengið ráðleggingar og
svo framvegis.
Síðan er hugmyndin sú að reka
kaffihús frá fimmtudegi til sunnu-
dags. Það er mjög mikið af fólki úti í
bæ sem er enn í felum og við erum
alltaf að frétta af fieirum. Sumir sýna
sig aldrei nema dauðadrukknir á böll-
um Samtakanna og það er mjög sárt
að horfa upp á að fólki þurfi að
drekka í sig kjark til að þora að
koma.
HOMMARNIR RÁDANDI
Eldra fólk á sérstaklega erfitt
með að koma úr felum, það er
oft bundið í fjölskyldu og það
er ekki hlaupið að því að rífa
sig upp og segja öllum frá því að
maður sé í rauninni annar en maður
hefur alltaf þóst vera. Fólk er alltaf
hrætt við það óþekkta, það veit hvað
það hefur en veit ekki hvað það fær.“
- Nú eru töluvert fleiri hommar en
lesbíur í Samtökunum, var það
ástæða þess að íslensk-lesbíska var
stofnað?
„Hommarnir eru ráðandi í Sam-
tökunum, það er rétt, og með stofnun
Íslensk-lesbíska átti að reyna að ná
betur til lesbía og sameina okkur,
þannig að við gætum haft meiri áhrif.
Pað virðist vera miklu erfiðara að fá
stelpurnar til að starfa, þær einangra
sig miklu frekar í parsamböndum og
láta helst sjá sig á böllum.
Starfsemi Íslensk-lesbíska lá alveg
niðri síðasta sumar og í haust átti að
rífa þetta upp en það hefur vægast
sagt gengið rnjög illa.
Við höfum haft opið hús í Hótel
Vík á fimmtudagskvöldum og þá er
um leið símatími, en það hefur ekki
verið notað mikið.
Þróunin hefur verið sú erlendis að
lesbíur hafa alltaf klofið sig út úr
heildarsamtökum en svona aðskiln-
aðarstefna er líka varasöm. Samtökin
eru fámenn og okkur veitir ekki af að
allir félagarnir taki þar þátt í starfinu.
Hins vegar eigum við sum mál sam-
eiginleg og önnur ekki, og það geng-
ur verr að koma þeim málum á fram-
færi fyrir lesbíur því við erum færri.“
ÞRÖNGSÝNT ÞJÓÐFÉLAG
afnréttishreyfingin og málefni
lesbía, ætti þetta ekki að tengj-
ast saman?
„Hérna á íslandi er aldrei
nokkurn tímann minnst á lesbíur í
jafnréttisbaráttuni. Eitt sinn voru all-
ar rauðsokkur stimplaðar lesbíur og
ef til vill hefur það haft þessi áhrif,
það er erfitt að segja. Annars finnst
mér ekki vera nein jafnréttisbarátta
fyrir hendi hér, það er málið. Þetta
eru einhverjar dömur í háum stöðum
sem eru með húshjálp heim hjá sér,
þetta er ekki nein barátta."
- Lokaorð?
„Ég vil hafa leyfi til að vera það
sem ég er. Ég hef prófað í langan
tíma að látast vera eitthvað annað og
það var mjög erfitt. Þetta þjóðfélag
sem við búum í er alls ekki umburð-
arlynt og það er ekki mikill sveigjan-
leiki í því, kannski af því að við erum
fámenn þjóð. Það er alltaf sagt að Is-
lendingar séu svo miklir heimsmenn
en í rauninni eru þeir þröngsýnir.
Það er rangt sem margir halda að
lesbíur séu ógnun við fjölskylduna.
Fólk verður að viðurkenna að lesbíur
hafa alltaf verið til og verða alltaf til
og hafa rétt til þess.“
Katrín Jónsdóttir: Við höfum alltaf verið
til og verðum alltaf til.