Jazzblaðið - 01.09.1949, Síða 21

Rétt þykir að minnast á hljómsveit þessa
fyrir hina sérstæðu hljóðfæraskipun henn-
ar, þó að hún hafi dáið útaf fyrir hálfu
ári, aðeins tveggja mánaða gömul.
Hljómsveitin byrjaði að leika í samkomu-
I sal Mjólkurstöðvarinnar um mánaðarmótin
október—nóvember í fyrra. Skipun hennar
var til að byrja með Eyþór Þorláksson
guitar og stjórnandi, Hallur Símonarson
bassi, Bragi Einarsson klarinet, Guðmund-
ur Steingrímsson trommur og Magnús Pét-
ursson píanó. f desemberlok bættist Svavar
Gests við með vibrafón og xylófón. Þessi
skipun hélst fram til 1. marz, en þá hættu
þeir Eyþór og Guðmundur, en þá fór Svavar
yfir á trommur og þeir Ólafur Pétursson
tenór-saxafón leikari og Guðmundur Vil-
bergsson trompetleikari, bættust við, og
þannig var hljómsveitin fram á vor, en þá
var húsinu lokað eins og ætíð á sumrin og
fóru mennirnir þá í sín hvora áttina. Hvað
hljómsveit Eyþórs viðvék, þá vakti hún all-
mikla athygli fyrir hina sérstæðu, og áður
óþekktu hér, hljóðfæraskipun sína. Þetta
var fyrsta hljómsveitin hér í hópi hinna
stærri, sem ekki var skipuð trompet eða
( saxafónum, og átti það sérstaklega vel við
í þessu húsi, því glymjandi er mjög mikill
í salnum, jafnvel svo að fólk á innstu borð-
unum varð að taka fyrir eyrun þegar hin
háværari hljóðfæri léku, eins og veturna, á
undan. Eyþór er mörgum kunnui-, sem á-
gætur bassaleikari, en guitarinn var nú
það hljóðfærið, sem hann byrjaði fyrst að
leika á opinberlega, en það var aldrei nema
smátíma, því hann tók til við bassann rétt
á eftir. Hann lék á bassa í G. O.-quintetin-
um, sem Gunnar Ormslev var með veturinn
1946—47. Einnig hefur Eyþór leikið í
Hawaii-quartetinum, fyrst á bassa og svo
á guitar. Hann útsetti fyrir hljómsveitina,
og voru margar útsetninganna mjög góðar.
Um gæði hljómsveitarinnar skal ekki farið
út í. Meðlimir hennar voru flestir nýliðar.
Eyþór eins og áður getur hafði lítið leikið
opinberlega á guitar. Hallur hafði aðeins
leikið veturinn áður. Bragi hafði leikið
lítilsháttar með Bjarna Böðvarssyni. Svav-
ar var hreinn byrjandi með sín hljóðfæri,
en með sæmilega undirstöðu frá góðum
kennara. Guðmundur hafði leikið í tvo vet-
ur og Magnús tvo til þrjá vetur á Akur-
eyri. Enda var hann bezti maður hljóm-
sveitarinnar, og er nú vel á vegi með að
verða okkar bezti píanisti. Þetta var fyrsta
staðan hans í Reykjavík, eftir að hann
fluttist frá Akureyri til að setjast í Tón-
Framh. á bls. 26.
L