Jazzblaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 18

ætlaði að dvelja í borginni nógu lengi
til að fá inngöngu í hljóðfæraleikara-
félagið þar. Biðtími er sex mánuðir og
mátti hann lítið leika á meðan. Eftir
þrjá mánuði má hann þó byrja að leika
í næturklúbbum og eins að leika inn á
plötur. — Hann lék inn á plötur fyrir
Savoy, þar sem Stan Getz og A1 Cohn
léku einnig á tenóra. Síðan lék hann á
plötur fyrir Neiv Jazz með tveimur ten-
órum í viðbót (fimm alls), þeim Brew
Moore og Allan Eager. Þeir Cohn, Moore
og Eager höfðu allir verið í hinni nýju
hljómsveit Herman. Zoot telur Moore
og Eager vera af eldri Lester Young
skólanum, en Cohn tilheyrir þeim yngri.
Segir hann að A1 Cohn sé bezti tenóristi,
sem hann heyri í, ásamt Parker, þegar
hann leikur á tenór.
Plötur þessara fimm tenórleikara eru
sérstaklega athyglisverðar og gaman að
bera saman stíl þeirra, sem í fyrstunni
virðist vera svipaður hjá þeim öllum,
en þegar betur er hlustað má heyra mis-
mun á tón og fraseringum. Varla er að
tala um mismun í tækni, því að undan-
tekningarlaust allir nútíma-jazzleikarar
hafa yfir svo mikilli tækni að ráða, að
maður stendur og gapir af undrun.
Zoot Sims lék með mörgum litlum
hljómsveitum í New York þessa mánuði,
en í maí 1950 fór hann í hljómleikaferð
til Evrópu með Benny Goodman. Sex-
tettinn, sem var skipaður Goodman,
Zoot, trompetleikaranum Roy Eldridge,
trommuleikaranum Ed Shaughnessy,
píanóleikaranum Dick Hyman, enska
bassaleikaranum Charlie Short og belg-
íska munnhörpu- og guitarleikaranum
Toots Thielmans vakti talsverða athygli
í Evrópu. Sá þeirra, sem beztu dómana
fékk var ekki Goodman eða Eldridge,
eins og við hefði mátt búast, heldur var
það hinn tuttugu og fjögra ára tenóristi,
Zoot Sims.
Sérstaklega urðu þó Svíar hrifnir af
honum, enda kunna þeir manna bezt
Evrópubúa að meta nútíma-jazzinn. —
í Svíþjóð lék hann inn fjögur lög með
mönnum úr Goodmans sextettinum, og
eins nokkrum sænskum jazzleikurum.
— Plötur þesar hafa fengið góða dóma
bæði í Svíþjóð og Englandi, þar sem
þær voru gefnar út í sumar.
Zoot lék ennfremur inn á nokkrar
plötur í Frakklandi og eftir að hann kom
til Bandaríkjanna, lék hann inn á marg-
ar plötur, annað hvort með hljómsveit á
sínu nafni eða með öðrum jazzleikurum
með svipaðar hugmyndir og hann.
Hann hefur lítið leikið með sérstakri
hljómsveit undanfarna mánuði, heldur
hefur hann verið með hinum og þessum
smáhljómsveitum og þó oft leikið á Bird-
land í New York, en það er einn hinna
fáu staða þar í borg, sem stöðugt getur
að heyra góðan jazz. .
Ég geri ekki ráð fyrir, að Zoot eigi
eftir að taka við sæti Stan Getz, sem
bezti (eða vinsælasti, ef það þykir betra)
tenórsaxófónleikari Bandaríkjanna. Þó
getur þetta engu að síður skeð, því að
Zoot hefur nokkuð sem Getz vantar,
þ. e. a. s. það er svo mikið líf og svo
mikill rhythmi í leik hans, að ótrúlegt
má þykja, af nútíma-jazzleikara að vera.
En það er ef til vill einmitt það, sem
þá vantar marga til að fólkið geti með-
tekið tónlist þeirra. Fullkominn tónn og
tækni er ekki alltaf nóg. — Með þennan
kost fram yfir hina á Zoot Sims ef til
vill eftir að komast mjög langt. Jafn-
vel á toppinn. Hver veit. S.G.
Athugið,
aö kosningaseðillinn verður að-
eins sendur þeirn áskrifendum,
sem eru skuldlausir. Enn er tœkifœri til að fá
seðilinn með því, að gerazt áskrifandi, eða fyrir
þá, sem eru áskrifendur en skulda, að greiða
árgfaldið — og ÞAÐ SEM ALLRA FYRST.
18