Jazzblaðið - 01.12.1951, Blaðsíða 19

Don Marino segir frá:
i leit að jazzi innan um spánska alþýðutónlist
Þetta tækifæri ætla ég að nota til þess
að þakka öllum vinum mínum fyrir það,
hve hlýlega þeir hafa alltaf tekið á móti
mér, þegar ég hef komið heim úr löng-
um ferðum, og hve hjartanlega ég hef
verið boðinn velkominn.
í þetta sinn ætla ég að segja lítils-
háttar frá almennri tónlist á Spáni eins
og hún hefur komið mér fyrir sjónir,
því að undanfarna tólf mánuði hef ég
dvalizt þar af og til.
Eftir því sem mér virðist hefur jazz
enn ekki náð nema fremur takmarkaðri
útbreiðslu meðal Spánverja. Að vísu hef-
ur landið haft mikla sérstöðu vegna
einangrunar næstum áratug, en auk þess
koma til greina fleiri ástæður fyrir því,
að jazzmúsik er enn langt frá því að
vera almenn eða í meiri hluta hvað
snertir vinsældir meðal íbúa landsins. —
Þessa verður maður var á skemtistöð-
um, en auk þess flytur útvarpið þar
teljandi lítið slíka tónlist, og má af því
marka nokkuð um það, að jazzinn hefur
ekki haft þar varanleg áhrif enn. Að
vísu sendir útvarpið í Andorra einstaka
sinum út jazz, en þess verður að gæta,
að það er fyrst og fremst auglýsinga-
útvarp og að hálfu leyti frönsk stöð.
En auk fyrrverandi einangrunar tel
ég helztu ástæðuna fyrir jazzleysi lands-
ins vera þá, að Spánverjar eiga mjög
mikið af þjóðlegri danstónlist, sem skip-
ar svo ríkan og rótgróinn sess í hugum
fólksins, að ég tel hæpið að jazz nái
verulegri útbreiðslu á næstu árum, nema
ef vera skyldi í stórborgunum, þar sem
íbúarnir eru í minni snertingu við hið
gamla rótgróna en þeir, sem búa í sveit-
um og þorpum, auk þess, sem ný áhrif
ná ætíð örar fram í borgunum og er-
lendra strauma gætir meira. Einstaka
jazzleikarar hafa heimsótt Spán og hefur
þeim verið vel tekið, en þeir eru. enn
teljandi, sem þar hafa verið af hinum
heimsþekktari snillingum á sviði jazz-
ins. Og ekki er hægt að .neita því, að
hljómsveitir í borgunum reyna að leika
nútíma dansmúsik, en ég hef aldrei heyrt
þeim takast vel. Hips vegar ríkir hin
gamla spanska tónlist sem dansfyrir-
leikur, og skemmtiatriði eru einkum
fólgin í flutningi hinna sígildu gömlu
mansöngva. Spánska sönglagið, canción,
„DON MARINO“
á eina af sínum skemtilegu greinum I
þessu hefti. Lesendur blaðsins hafa verið
mjög ánægðir með hinar fyrri greinar
„Don Marino", en þær komu í 12. tbl.
síðasta árgangs og 3—4 tbl. þessa ár-
gangs. „Don Marino", eða öllu heldur
Marinó Guðmundsson, hefur ferðast
víða um heim undanfarin ár sem loft-
skeytamaður á Arnarfellinu. Hann hef-
ur jafnan leitað uppi þá staði, þar sem
músik hefur verið að hafa og segir
hann frá þessu 1 greinum sinum. Marinó
er fyrir nokkru hættur á Arnarfellinu,
og er hann um þesar mundir staddur 1
Hollandi, þar sem hann er að leita fyrir
sér um stöðu á skipi. Mun hann senda
blaðinu fleiri greinar, er fram líða
stundir, af æfintýrum þeim, er hann
kann að rata í meðal erlendra músik-
anta.
jazzLUlí 19