Ritmennt - 01.01.2005, Blaðsíða 60

Ritmennt - 01.01.2005, Blaðsíða 60
GUNNAR HARÐARSON RITMENNT gamansömum tón upphafið að persónulegum kynnum þeirra Halldórs og Kristins, og síðan feril og helstu afrek Kristins. Halldór byrjar á því að segja að þeir hafi fyrst sést á dansskemmt- un í Þýskalandi þrjátíu árum fyrr og maður spyr sig vitaskuld að því hvort þeir hafi dansað saman, en það hefði varla þótt saga til næsta bæjar í Berlín upp úr 1930. Að minnsta kosti byrjar sam- band þeirra eins og maður gæti búist við að gott hjónaband hefði byrjað. Síðan segir Halldór: „Kristinn var nýbalcaður meistari frá reykjavíkurháskóla". Hvað meinar hann með því? Nýbakaður: óreyndur, lcannslci svolítið bernslcur, lcannski líka vísun í heim- ilisstörf kvenna og í brauðið, brauð lífsins, en jafnframt hefur hann vald á einhverri þekkingu, því að hann er meistari, kannski bakarameistari sem balcar brauð handa öðrum, lifibrauð? En tölcum eftir því að háskólinn er með litlum staf, og með því gefur próflaust skáldið til kynna ákveðna fyrirvara við hina háu menntagráðu. Eftir þetta relcur Halldór hvernig alda sósíalismans hafi risið hátt meðal menntamanna í Evrópu og hvernig Kommún- istaflokkurinn þýski hafi með dugnaði og skipulagningu látið að sér kveða, m.a. í menningarstarfsemi og útgáfu. Tökum eftir því að aldan er kvenkyns, flokkurinn karlkyns. Og Kristinn hrífst ekki af öldunni, heldur flokknum, en það eru ekki hinar vitsmunalegu dyggðir sem eru áréttaðar, heldur hinar órökvísu: „Úngum og velvakandi mentamanni var næstum ógerlegt að eiga viðdvöl í Þýskalandi á þeim tímum án þess að soga til sín með lífsloftinu höfuðltenningar sósíalismans." Kristinn brýtur ekki kenningarnar til mergjar af skarpri og karlmannlegri rölt- hugsun, hann andar þeim að sér, hann fer hina kvenlegu leið tilfinningarinnar, innsæisins, andans. Og þessi órökvísa hlið er áréttuð í næstu setningu: „Róttæk vinstristefna var ekki slyppi- feing í trúboðsstarfsemi sinni í þá daga." Þetta er trúboð, ekki vísindi, rökleysa, elclci skilningur. Halldór ber síðan saman hvernig hann og Kristinn hafi snúist til fylgis við sósíalismann. Kristinn hafi á þessum árum snúist „fast" eins og hann orðar það „til kennínga um byltíngasinnaðan sósíalisma" en bætir svo við „sem þá voru efstar á baugi um álf- una": þetta var sem sé tíska. Hið kvenlega innsæi Kristins fylgir straumum tískunnar. En leið Halldórs sjálfs er önnur: „Mín 56
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172

x

Ritmennt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritmennt
https://timarit.is/publication/859

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.